400 ευρώ τον μήνα για να φοράει μπούργκα

«Με αυτά τα λεφτά μπορώ και ζω, δεν έχω άλλους πόρους», εξομολογήθηκε σε βοσνιακή εφημερίδα η 19χρονη Ακσα, που παίρνει 400 ευρώ τον μήνα για να κυκλοφορεί με μπούργκα και βεβαίως δεν είναι η μόνη. Από 200 έως 500 ευρώ δίνουν χώρες του Αραβικού Κόλπου σε νεαρές γυναίκες στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη, το «θερμοκήπιο» του ισλαμιστικού εξτρεμισμού στα Βαλκάνια, για να καλύπτουν το πρόσωπό τους, ένδειξη ότι έχουν ασπαστεί το ριζοσπαστικό ουαχαβίτικο Ισλάμ, και το φαινόμενο έχει εξαπλωθεί και σε άλλες πόλεις και χωριά του ετοιμόρροπου αυτού κράτους.

«Διακόσια μάρκα τον μήνα έδιναν το 2000 σε γυναίκες στο Κόσοβο για να βάζουν μαντίλα και τώρα έχουν ανεβάσει το ποσό», λέει στην «Κ» διπλωματική πηγή με πολύχρονη παρουσία στην Πρίστινα και προσθέτει: «Πέρα από τη μαντίλα ακολουθούν και πιο “σοφιστικέ” μεθόδους για να προσελκύουν κόσμο, κυρίως νέους, στο ακραίο Ισλάμ. Ασκούν, κατά τα πρότυπα της Χαμάς, κοινωνική πολιτική ενισχύοντας οικονομικά απόρους και ανέργους, οργανώνουν συσσίτια, φροντίζουν ηλικιωμένους, γεμίζοντας έτσι τα τζαμιά και στρατολογώντας ευκολότερα μαχητές του Αλλάχ».

Στον πόλεμο

Πάντως η Ακσα θεωρείται τυχερή γιατί επιβιώνει, όπως και πολλές άλλες νεαρές, στο Σεράγεβο χάρη στα χρήματα από την μπούργκα χωρίς να της ζητηθεί να φύγει για να πολεμήσει στα μέτωπα της Μέσης Ανατολής ή να ανατιναχθεί σε κάποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.

Η τύχη δεν ήταν με το μέρος της Φατίμα Μαχούτοβιτς από τη Βοσνία και της Ντόρα Μπίλιτς από το Ζάγκρεμπ, καθώς η μεν πρώτη σκοτώθηκε ενώ η άλλη τραυματίστηκε σοβαρά σε βομβαρδισμούς στη Ράκα της Συρίας, όπου είχαν μεταβεί για να πολεμήσουν, στο όνομα του Αλλάχ, τις δυνάμεις του Ασαντ.

Ο διπλωμάτης έχει δίκιο να ανησυχεί. Γιατί το Ισλαμικό Κράτος μπορεί να υφίσταται ήττες στη Συρία και το Ιράκ, μεταφέρει όμως τον πόλεμο σε άλλα σημεία του πλανήτη, με τη Βοσνία και το Κόσοβο, χώρες με συμπαγείς μουσουλμανικούς πληθυσμούς, να αποτελούν το προγεφύρωμα για την εισβολή του τζιχαντισμού στην Ευρώπη.

Και αν στο Κόσοβο εκμεταλλεύεται την ανεργία, τη φτώχεια και την απουσία προοπτικής των νέων, στη Βοσνία, όπου το μουσουλμανικό στοιχείο υπερτερεί σαφώς έναντι των ορθοδόξων και των καθολικών, ο ουαχαβιτισμός «χτίζει» στην παρακαταθήκη των χιλιάδων μουτζαχεντίν που πολέμησαν στο πλευρό των ομοθρήσκων τους στον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο στις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Ηταν οι εμπειροπόλεμοι «πολεμιστές του Θεού», με θητεία στο Αφγανιστάν και άλλες εύφλεκτες περιοχές της Ασίας, που έσπειραν τον σπόρο του τζιχαντισμού, σε συνδυασμό με τον πρωτόγονο σερβικό εθνικισμό, στους παραδοσιακά φιλήσυχους μουσουλμάνους του Δρίνου, και τώρα έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς.

Μιλώντας σε διεθνές επιστημονικό συνέδριο για την τρομοκρατία στο Βελιγράδι, ο πρόεδρος της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης Μίλοραντ Ντόντικ είπε ότι «στη Βοσνία υπάρχουν 3.400 εν υπνώσει τρομοκράτες έτοιμοι να διαπράξουν τρομοκρατική ενέργεια» και τόνισε πως οι ισλαμιστές συνειδητοποίησαν γρήγορα ότι η Βοσνία είναι «ιδανικός τόπος γι’ αυτούς».

Ευρωπαϊκό χαλιφάτο

Δεν απέχουν από την πραγματικότητα τα λεγόμενα του Σέρβου αξιωματούχου. Εξάλλου στη Βοσνία ονειρεύονται το πρώτο ευρωπαϊκό χαλιφάτο οι πλέον φανατικοί τζιχαντιστές, όπως έχουν διακηρύξει πολλάκις μέσω ιστοσελίδων τους.

Εκεί, σε αυτό το κράτος-μόρφωμα που προέκυψε από τον αιματηρό γιουγκοσλαβικό εμφύλιο και λειτουργεί μόνο στα χαρτιά, οι ακραίοι ισλαμιστές με την οικονομική και όχι μόνο ενίσχυση χωρών του ουαχαβιτισμού, επωφελούμενοι της απουσίας δομών ασφαλείας, στήνουν δίκτυα στρατολόγησης, χρηματοδοτούν την ανέγερση παράνομων τζαμιών ακόμα και στα μικρότερα χωριά, τα επανδρώνουν με φανατικούς ιμάμηδες εκπαιδευμένους σε σκοταδιστικά κράτη του Κόλπου, συγκροτούν «νησίδες» ισλαμισμού στις οποίες οι νόμοι του κράτους έχουν υποκατασταθεί από τη σαρία.

«Μεγάλος αριθμός ανθρώπων που έχουν θέσεις στις πολιτικές δομές της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης όχι μόνον υποστηρίζει την τρομοκρατία, αλλά είναι αναμεμειγμένος ευθέως σε τρομοκρατικές οργανώσεις», προειδοποίησε ο υπουργός Πολιτικών Υποθέσεων της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης Σρέντογε Νόβιτς. Τουλάχιστον τριάντα χωριά στη Βοσνία λειτουργούν ως μικρά «χαλιφάτα» με απόλυτη κυριαρχία σαλαφιστών, και την αστυνομία να μην τολμά να εμφανιστεί.

Πρόκειται για ορεινά χωριά, στις δυτικές κυρίως επαρχίες, τα οποία εγκατέλειψαν οι Σέρβοι διαρκούντος του πολέμου και αργότερα «αγοράστηκαν» από μουτζαχεντίν οι οποίοι παρέμειναν και δημιούργησαν οικογένειες στη Βοσνία. Κάθε ένα από τα «χαλιφάτα» έχει τον πνευματικό ηγέτη του, ο οποίος διατηρεί το αποκλειστικό δικαίωμα να εκπροσωπεί τα μέλη της Ούμα (κοινότητας) απέναντι στις Αρχές αλλά και να επικοινωνεί με κάθε ξένο, που πολύ δύσκολα αποφασίζει να επισκεφθεί το χωριό…

Και τρομοκρατικές επιθέσεις

Τρομοκρατικές επιθέσεις φανατικών μουσουλμάνων με νεκρούς και υλικές ζημιές έχουν σημειωθεί πολλές, με χαρακτηριστικές εκείνες στο Σεράγεβο εναντίον στρατιωτών και στο Σβόρνικ κατά αστυνομικού τμήματος, ενώ η Βοσνία είναι η τέταρτη κατά σειρά χώρα στον κόσμο που τροφοδότησε το Ισλαμικό Κράτος με πολεμιστές –ξεπερνούν τους χίλιους–, οι οποίοι επιστρέφοντας μεταλαμπαδεύουν τη φλόγα του ακραίου Ισλάμ στου ομοθρήσκους τους. Στις διεθνείς υπηρεσίες δίωξης της ισλαμιστικής τρομοκρατίας, η Βοσνία είναι γνωστή ως τόπος επώασης του τζιχαντισμού και εξαγωγής θρησκευτικής τρομοκρατίας, όμως όλοι συμφωνούν ότι πολύ λίγα πράγματα γίνονται, ώστε ειδικά σε αυτό το κράτος να χτυπηθεί το πρόβλημα στη ρίζα του.

Αναδημοσίευση από την Καθημερινή