Η Sancha Schuurs από το Αϊντχόβεν γράφει ένα βιβλίο για ένα ειδικό πρόγραμμα προστασίας της γάτας στα Κύθηρα

Όποιος έχει πάει ποτέ στην Ελλάδα γνωρίζει ότι περπατάς σκοντάφτοντας, σχεδόν, σε αδέσποτες γάτες στο δρόμο. Ψάχνουν στα δοχεία απορριμμάτων ή σε εστιατόρια, με την ελπίδα να βρουν κάποια τρόφιμα. Χορτάτες το καλοκαίρι, αλλά πεινασμένες, όταν οι τουρίστες είναι μακριά το χειμώνα.

Επίσης, στο νησί των Κυθήρων, δέκα χιλιόμετρα από την ενδοχώρα, υπάρχει μεγάλος πληθυσμός γάτας, ο οποίος ζει στους δρόμους. Επειδή το σχετικά παρθένο μικρό νησί δεν είναι τόσο τουριστικό, οι γάτες εδώ εξαρτώνται, σε μεγαλύτερο βαθμό, από τον τοπικό πληθυσμό. Κατά την πρώτη επίσκεψή της στο νησί, το 2005, η Geldrop Irene van Klinken συγκινήθηκε από την τύχη και τη ζωή των γατών. Πολλοί είναι άρρωστοι, τυφλοί ή κωφοί, λόγω της έλλειψης εμβολιασμών, ενώ, επίσης η αιμομιξία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Όταν η Van Klinken αποφάσισε να εγκατασταθεί οριστικά στα Κύθηρα, το επόμενο βήμα της ήταν ένα πρόγραμμα, προκειμένου να προσφέρει στις γάτες μια καλύτερη ζωή. Άρχισε να οργανώνει ένα σύστημα, όπου οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να υιοθετήσουν μια γάτα εξ αποστάσεως. Για σαράντα ευρώ ετησίως (το πρώτο έτος 55 ευρώ), η Van Klinken εξασφαλίζει ότι μια γάτα αποστειρώνεται, έχει τροφή για όλο το χρόνο, ενώ, παράλληλα εμβολιάζεται και τυγχάνει όλης της απαιτούμενης ιατρικής παρακολούθησης. Όποιος υιοθετεί μια γάτα, λαμβάνει τακτικά ένα μήνυμα με μια φωτογραφία, ώστε να μπορεί να παρακολουθήσει την υγεία της.

Ήδη 750 γάτες έχουν λάβει βοήθεια από τη Van Klinken, αλλά αυτό δεν λύνει το πρόβλημα. Με σκοπό να δοθεί προσοχή στο συγκεκριμένο έργο, είναι τώρα διαθέσιμο ένα βιβλίο, με ιστορίες για τις γάτες των Κυθήρων. Ίσως, συμβάλλει, επίσης, στην εξεύρεση νέων υιοθεσιών. Το βιβλίο γράφτηκε από τη Sancha Schuurs, η οποία και συγκινήθηκε από την ιστορία της Van Klinken, όταν επισκέφθηκε το νησί το 2017. “Είχαμε συζητήσει ότι έπρεπε να γράψουμε ένα βιβλίο, αλλά ποτέ δεν έγινε. Λοιπόν, θα γράψω το βιβλίο ούτως ή άλλως“.

Η Schuurs προσέγγισε ανθρώπους, οι οποίοι υιοθέτησαν προηγουμένως μια γάτα ή που ήθελαν να πουν κάτι αναφορικά με τη γάτα τους. Συνέθεσε μια συλλογή από συγκινητικές ιστορίες. Για παράδειγμα, σχετικά με τη γάτα Deci, η οποία είναι κωφή και, επομένως, δεν γνωρίζει ότι νιαουρίζει όλη μέρα. Ή για τους Charlotte και Bas, τα δύο τυφλά γατάκια που ζουν στο καταφύγιο, δίπλα στο σπίτι της Van Klinken. “Αυτό που με ευαισθητοποίησε είναι ότι όλοι έχουν έναν ιδιαίτερο δεσμό με μια γάτα που δεν έχουν δει ποτέ στις περισσότερες περιπτώσεις. Ένας άνθρωπος έχει υιοθετήσει έξι γάτες“.

Η ίδια η Schuurs πήρε μια γάτα στην Ολλανδία. Μετά από αίτημα του συζύγου της Wim, ο οποίος ήταν άρρωστος και επιθυμούσε αποσπάσεις της προσοχής, η Iris ήρθε στο Αϊντχόβεν τον περασμένο Οκτώβριο. “Για μένα, το βιβλίο είναι ένα είδος φόρου τιμής στην Ειρήνη και το έργο της. Είχα 700 εκτυπωμένα αντίγραφα και αν υπάρχουν 160, τα οποία πωλούνται, είναι εκτός κέρδους. Το υπόλοιπο ποσό συνιστά καθαρό κέρδος, προκειμένου για την υιοθέτηση μιας γάτας“.

Το βιβλίο (15 ευρώ) μπορεί να αγοραστεί στο νησί ή να παραγγελθεί από την Schuurs, μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης: sancha.schuurs@gmail.com