Νεκρός ανασύρθηκε από τη θάλασσα ο πρώην υφυπουργός και ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Κατσιμπάρδης.
Ο 79χρονος εντοπίστηκε το πρωί της Πέμπτης (26-07-2018) να επιπλέει χωρίς τις αισθήσεις του στη θάλασσα, κοντά στο Λιμανάκι της Δροσιάς.
Ο πρώην υφυπουργός Εσωτερικών και ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Νοσοκομείο Χαλκίδας, όπου διαπιστώθηκε απλά ο θάνατός του.
Ποιος ήταν ο Γ. Κατσιμπάρδης
Ο εκλιπών γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου του 1939 στη Δομβραίνα Βοιωτίας.
Διετέλεσε βουλευτής Βοιωτίας για 23 χρόνια.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία και αρκετές ήταν οι περιπτώσεις που υπερασπίστηκε αφιλοκερδώς εργατοϋπαλληλικές και συνεταιριστικές οργανώσεις.
Επίσης ο Γ. Κατσιμπάρδης υπήρξε πρωταθλητής στους δρόμους ταχύτητας, μέλος της Εθνικής Ομάδας Στίβου και Βαλκανιονίκης (1960).
Η πολιτική του δράση ξεκίνησε την περίοδο της χούντας, ως μέλος του αντιδικτατορικού ΠΑΚ, ενώ το 1974 ήταν ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ.
Διετέλεσε βουλευτής Βοιωτίας για 23 χρόνια (1977 – 2000), και το ίδιο διάστημα χρημάτισε Πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ (1984 – 1987, στη συνέχεια επίτιμος Πρόεδρος) και υφυπουργός Εσωτερικών (1987 – 1988).
Τον Δεκέμβριο του 1990 εκλέγεται από την Κ.Ε. γραμματέας του Τομέα Αυτοδιοίκησης και Θεσμών και το 1994 μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Το ίδιο έτος τοποθετήθηκε μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του κόμματος και ορίσθηκε υπεύθυνος του Εκτελεστικού Γραφείου για τους τομείς Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης, Δικαιοσύνης και Θεσμών ενώ το 1995 επανεκλέχθηκε μέλος του Ε.Γ. του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Είχε συγγράψει αρκετά βιβλία, που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Λιβάνη, όπως «Από τον Διόνυσο Καδμείο στον Οιδίποδα», «Ο Ευριπίδης, η εποχή του και τα μηνύματα που εκπέμπουν οι Φοίνισσες», «Τροφώνιος, ο μεταρρυθμιστής αρχιτέκτονας, θεός της μαντικής», «Υπάρχει και η Βουθόη», «ΠΑΣΟΚ και εκσυγχρονισμός», «Ιστορία επτά μύθων. Κύκλια έπη, Όμηρος, Ησίοδος, Πίνδαρος και Ηρόδοτος: οι βασικές πηγές του 1ου τόμου», «Ιστορία επτά μύθων. Αισχύλος, Σοφοκλής και Ευριπίδης: οι βασικές πηγές του 2ου τόμου» και «Βλάχοι και Βάκχοι στη Θήβα».
Πηγή: eviazoom.gr