Οι κότες, οι φραγκόκοτες και η ζουρίδα

Ήντα θα λέτε φίλοι μου, θα μ´ έχετε ξεγράψει,
έτσι που αναπαρώθηκα θα μ´ έχετε ξεχάσει!
Όμως ποτέ δε σας ξεχνώ, λίγο να ξαποστάσω,
ώσπου να βρω το θύμα μου, στα δίχτυα μου να πιάσω!
Ήταν κι αυτές οι εκλογές, κακός αχός κι αντάρα,
που αντί να είναι σα γιορτή, εθύμιζαν κατάρα!
Φαμίλιες τσακωθήκανε, ανθρώποι δε μιλιούνται,
βαριές κουβέντες ´πώθηκαν, σα βούιδα κουτουλιούνται!
Ας είναι, πια περάσανε, όλα ας ξεχαστούνε,
να γίνει μάθημα καλό, να μη μας ξαναβρούνε!
Μ´ αυτά και τ´ άλλα ξέχασα ότι σκοπό είχ´ άλλο,
να βγάλω ρίμα και μ´ αυτό, το άχτι μου να βγάλω!
Το πρώτο θύμα λέγεται Καλλίγερος Μανώλης,
ή Καγαρέλας ο γνωστός που τόνε ξέρετ’ όλοι!
Εκείνο που δεν ξέρετε, είν´ τα πολλά ταλέντα,
και πως εις την κηπουρική έχει μεγάλη ρέντα!
Από όλα βάνει τα καλά, ντομάτες, ραπανάκια,
και μελιτζάνες εκλεκτές, και φρέσκα κρεμμυδάκια!
Εκεί όμως που ξεπέρασε την κάθε προσδοκία,
είναι το “διδακτορικό”, που ´χει στη μπαμπακία!
Σε όλους κάνει μάθημα πώς να καλλιεργήσουν,
αν θέλουν την παραγωγή πολύ να την αυξήσουν!
Τόνους καρπουζοπέπονα, και διάφορ´ άλλα φρούτα
και πως την εξολόθρεψε την “Τούτα αψωλ-ούτα!”[1]
Εκείνοι που στα σίγουρα δε βλέπουνε την ώρα,
ειν´ ποντικοί ολόγυρα, που πάρτι κάνουν τώρα!
Μόλις θα γίνει κίτρινο το πρώτο πεπονάκι,
μια τρύπα θα του κάνουνε να… ανοίξουνε σπιτάκι!
Μπορεί να του ´ρχεται ακριβά, μα ας τα κλαίει που τα ´χει,
κι όποιος λυπάται τα λεφτά, ε, τότε, κακό ´χράχει!
Εδώ θα πρέπει να σας πω, πως έχει ανησυχίες,
και δεν του ήταν αρκετό να φτιάχνει μπαμπακίες!
Μαζί με έναν άλλονε που ´ χουν την ίδια λόξα,
αποφασίσανε ομού να πάνε γι’ άλλη …δόξα!
Σκεφτήκανε για να ´χουνε περίσσια οικονομία ,
να κάνουνε  διείσδυση και στην πτηνοτροφία!
Κοίτα του λέει ο φίλος του, χωρίς φιλοσοφίες!
Θα κάμωμε σωστές δουλειές και όχι μα…..κίες!
Οι κότες, του ´πε, ξέρομε, για να ´χουν νοστιμάδα,
πρέπει να ειν´ ελεύθερες, να βόσκουν στη λιακάδα!
Όμως το ξέρεις δα και συ, εδώ εις την πατρίδα,
παραμονεύει δυστυχώς η πονηρή ζουρίδα!
Για να την αποφύγομε μία είναι η λύση,
θα πάρομε φραγκόκοτες! Και φούρνος μην καπνίσει!
Γιατί όπως θα ξέρετε, αυτές όλο “φωνάζουν”,
και οι ζουρίδες σκιάζονται και ούτε πλησιάζουν!
Ευτύς λοιπόν προχώρησαν κι αγόρασαν πουλάκια,
εφτά – οκτώ μικρούλικα γλυκά φραγκοκοτάκια!
Μες το κοτέτσι τα ´βαλαν για να εκπαιδευτούνε,
να μάθουνε το ζούμπερο να καταπολεμούνε!
Ήταν μικρά κι αδύναμα, μόλις που περπατούσαν,
και βέβαια προς το παρόν, καθόλου δε μιλούσαν!
Όλο αυτό το σκηνικό, το είδε κι η ζουρίδα,
καί λεγε από μέσα της, ηντάνε αυτό που είδα;
Αυτά σα μεγαλώσουνε θ´ αρχίσουν να φωνάζουν,
δε θα τολμώ να ´ρθω κοντά για θα με καταλάβουν!
Γι’ αυτό καιρό δεν έχασε, μες στο κοτέτσι μπήκε,
και έφαε τσοι “φύλακες” κι ύστερα πάλι βγήκε!
Όπως καταλαβαίνετε, το σοκ ήταν μεγάλο,
κι ούτε να ακούσουν ήθελαν πλέα για κότες άλλο!
Συνήλθε κι ο Κωτσόγιαννης που ´χε ανησυχήσει ,
πως θα του πάρουν τη δουλειά και τότε πια θα κλείσει!
Άστα λοιπόν Μανώλη μου, πίκρα μην πάρεις άλλη,
τα πίτερα και τα πουλερικά να τα φροντίζουν άλλοι!

Ανδρέας Λουράντος – Κονταράτος.

Απάντηση:

Αντί για τσι φραγκόκοτες ρίμες να μου σκαρώνεις

και στις «επιχειρήσεις» μου τη μύτη σου να χώνεις

στις εκλογές σε ήθελα ρίμα να γράψεις πρώτα.

Όμως εκεί τον έραψες και μού κανες την …κότα!

Εκεί μου τον εβούλωσες μην τύχη και στα χώσουν

και ποιητές και κότες φασκελο-κουκουλώσουν!

Κοίτα να περιοριστείς πάλι εις τις ρακέτες

και τσι ρίμες απαράτα που τσι έκανες …ρουκέτες.

Αν κι έμαθα πως έκανες βαβά εις το ποδάρι

μια μέρα που κατάφερες και κέρδισες τον Άρη.

Τώρα σε πιάνουν πόνοι σαν είν’ υγρός καιρός

κι έχασες την ευκαιρία για το …Ρολάν Γκαρός!

W.

Δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση Φ.293 , Ιούλιος – Αύγουστος 2014

[1] Ασθένεια της τομάτας