Είμαστε για τα πανηγύρια, κυριολεκτικά και μεταφορικά

Επί δύο μήνες η Ελλάδα ήταν το παγκόσμιο πρότυπο στην αντιμετώπιση του covid 19. Αποσπάσαμε τα εύσημα, γιατί με δραστικά μέτρα περιορίσαμε την εξάπλωση του. Τα μέτρα είχαν έντονα καταναγκαστικό χαρακτήρα. Πάντως απέδωσαν.

Σήμερα όμως κινδυνεύουμε, εξαιτίας της απερίσκεπτης συμπεριφοράς μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, να υποστούμε αυτό που αποφύγαμε τον Μάρτιο, τον Απρίλιο και τον Μάιο.

Τα κρούσματα βρίσκονται σε επίπεδα που δεν θα έπρεπε, ενώ οι αφίξεις—κυρίως Βαλκάνιων—τουριστών υπάρχει ο φόβος να αναζωπυρώσουν τον ιό. Μπροστά μας έχουμε τις γνωστές καλοκαιρινές συνάξεις πολιτών, που αποκαλούμε πανηγύρια.

Η επικινδυνότητα του φαινομένου έγκειται στο γεγονός πως σε αυτά συρρέουν άνθρωποι από διάφορες περιοχές της χώρας, με κίνδυνο ο ιός να διασπαρεί κατά τρόπο ανεξέλεγκτο. Ας μην λησμονούμε πως στην Ισπανία ο  covid 19 προσέλαβε τις γνωστές διαστάσεις, λόγω ποικίλλων μαζικών εκδηλώσεων την ύποπτη περίοδο.

Είναι κοινή διαπίστωση πως πανελλήνια καραντίνα δεν μπορεί πλέον να γίνει αποδεκτή. Είναι πέρα από τις αντοχές των πολιτών. Είναι δε καταστροφική και για την οικονομία της Ελλάδος. Συνεπώς το μόνο φάρμακο που υπάρχει είναι η αυτοσυγκράτηση και ο αυτοπεριορισμός.

Σήμερα αναδεικνύεται η ατομική ευθύνη ενός εκάστου εξ ημών. Είμαστε συνειδητοί πολίτες ή πολίτες που λειτουργούν μόνον υπό καθεστώς καταναγκασμού;

Η κυβέρνηση με την κρατική ισχύ που διαθέτει μας προφύλαξε επί τρεις σχεδόν μήνες. Το κόστος σε όλα τα επίπεδα ήταν μεγάλο. Σήμερα καλούμαστε να αποδείξουμε πως μπορούμε να πράξουμε το καλό, χωρίς να υποκύψουμε σε μια καταναγκαστική δύναμη, διαψεύδοντας έτσι τον Hobbes.

Δεν χρειάζεται να ανακαλέσουμε την εικόνα  των ιταλικών φορτηγών που διέσχιζαν τους σκοτεινούς δρόμους των ερημωμένων πόλεων κουβαλώντας τους νεκρούς. Ούτε τα σωρηδόν στοιβαγμένα πτώματα.

Εκείνο που θα πρέπει να θυμούμαστε είναι ότι οι έξυπνοι άνθρωποι δεν μαθαίνουν από τα παθήματα τους, αλλά από τα παθήματα των άλλων. Και θέλουμε να πιστεύουμε πως είμαστε ένας έξυπνος λαός.

Είναι γνωστό πως τα πανηγύρια έχουν πολλαπλή λειτουργία. Εκτός από εκδηλώσεις στις οποίες συναντώνται άνθρωποι από διάφορες περιοχές της Ελλάδος, εκτός από την ψυχαγωγική τους λειτουργία, έχουν και μια οικονομική διάσταση, διόλου ασήμαντη. Έτσι, είναι αυτονόητο πως η απαγόρευση τους θα προκαλέσει αντιδράσεις.

Είναι γεγονός πως η Αστυνομία δεν μπορεί να επιβάλει την κυβερνητική απόφαση. Συνεπώς το στοιχείο του καταναγκασμού ουσιαστικά δεν υπάρχει. Οι τοπικοί παράγοντες είναι λογικό να συμπαραταχθούν με τους διοργανωτές των πανηγυριών που, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι αυτοί οι ίδιοι.

Από χθες είχαμε και μια πολιτική παρέμβαση χαμηλού επιπέδου. Η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ Θηβών, ανέβασε στο διαδίκτυο το παρακάτω σχόλιο: « ακύρωσες το πανηγύρι της Ασωπίας; Αυτό δεν θα περάσει έτσι. Να το θυμάσαι Κούλη.»

Αυτό που μια ομάδα ανεύθυνων πολιτών το αναρτά στο διαδίκτυο και για φτηνούς αντιπολιτευτικούς λόγους, απευθύνεται και προς ένα σημαντικό μέρος όλων αυτών που δεν θέλουν να κάνουν πλέον καμιά έκπτωση στην διασκέδαση τους. Αψηφούν τον κίνδυνο για την ζωή την δική τους και των συνανθρώπων τους για λίγες ώρες χαράς. Αυτό είναι λογικό;

Μήπως ξαναβρισκόμαστε μπροστά στο φαινόμενο της απελευθέρωσης των πλέον ανορθολογικών δυνάμεων της Ελληνικής κοινωνίας;

Αν όντως συμβαίνει αυτό, τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας. Είμαστε για τα πανηγύρια!