Ο παππούς, ένα χρέος και το «τέρας»

Οταν χάθηκε ο πατέρας της οικογένειας (πλήρης ημερών), κανείς από τους κληρονόμους του δεν σκέφτηκε να κάνει αποποίηση κληρονομιάς. Και οι τρεις θεώρησαν πως δεν υπήρχε λόγος. Η όποια περιουσία είχε μεταβιβαστεί με γονικές παροχές αρκετά χρόνια νωρίτερα. Το μοναδικό «αγκάθι» ήταν ένα χρέος στον ΕΦΚΑ, το οποίο ο συγχωρεμένος πλήρωνε κάθε μήνα με κράτηση 100 ευρώ από τη σύνταξη των 500 ευρώ που λάμβανε. Είχε, μάλιστα, αποπληρώσει σχεδόν όλο το κεφάλαιο και απέμεναν τόκοι και προσαυξήσεις, που είχαν διπλασιάσει το ποσό.

Στην πορεία αποδείχτηκε ότι υπήρχε μια ακόμη εκκρεμότητα: οι κληρονόμοι είχαν λαμβάνειν από τον ΕΦΚΑ το ποσό των 700 ευρώ, περίπου, υπόλοιπο ενός παραπληγικού επιδόματος που δεν είχε καταβληθεί στον πατέρα.

Δεκατέσσερις μήνες μετά τον θάνατο, οι δυο εκκρεμότητες παραμένουν εκκρεμότητες. Οχι επειδή οι κληρονόμοι δεν έσπευσαν άμεσα να τις τακτοποιήσουν, αλλά γιατί το ελληνικό κράτος έχει τους δικούς του ρυθμούς. Και τους δικούς του (όχι σπανίως παράλογους) κανόνες.

Για το μεν χρέος, λοιπόν, οι κληρονόμοι ζήτησαν να διαγραφούν τόκοι και προσαυξήσεις και να πληρώσουν εφάπαξ το υπόλοιπο ποσό. Χμ… Επειδή ο συγχωρεμένος είχε υποβάλει ένσταση κατά της απόφασης, έπρεπε πρώτα να εκδικαστεί εκείνη η ένσταση (του πεθαμένου!), να κοινοποιηθεί η απόφαση στους κληρονόμους και μετά οι κληρονόμοι να κάνουν νέα ένσταση, ζητώντας το ίδιο ακριβώς πράγμα: τη διαγραφή προστίμων και προσαυξήσεων. Λεπτομέρεια: η εκδίκαση της πρώτης ένστασης έγινε τέσσερα χρόνια μετά την υποβολή της…

Μάταια οι κληρονόμοι ζήτησαν να μπει όλο το ποσό (με τις προσαυξήσεις και τους τόκους) στη ρύθμιση των 100 δόσεων που είχε θεσπίσει πέρυσι η κυβέρνηση. Σκόπευαν να πληρώσουν εφάπαξ, επειδή για όποιον πλήρωνε σε μια δόση, ο νόμος προέβλεπε τη διαγραφή προστίμων, τόκων και προσαυξήσεων. Δεν γινόταν, τους εξήγησαν, επειδή η οφειλή δεν είχε διαβιβαστεί στο ΚΕΑΟ…

Για τη δε είσπραξη της οφειλής από τον ΕΦΚΑ, τους ζήτησαν οκτώ (8), συνολικά, πιστοποιητικά. Ανάμεσά τους και ένα από το Πρωτοδικείο «περί μη αμφισβήτησης της διαθήκης από όλους τους κληρονόμους».

Μένω στο τελευταίο. Δεν θα μπορούσε να καλύπτεται με υπεύθυνες δηλώσεις των τριών κληρονόμων ότι δεν έχουν απαιτήσεις από τους άλλους; Οοοοχι, πρέπει να πάνε και οι τρεις στο Πρωτοδικείο, που όλοι ξέρουμε πόσο επιβαρυμένο είναι (και προ CoVid-19, πόσο μάλλον τώρα), και κάποιος ή κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι να απασχοληθούν για να εκδώσουν τα πιστοποιητικά. Πότε; Το νωρίτερο σε ένα μήνα.

Καλός και επιτακτικά αναγκαίος ο ψηφιακός ανασχηματισμός του κράτους και της κοινωνίας. Αλλά, στο μεταξύ, μπορεί κάποιος αρμόδιος να ασχοληθεί με τις χιλιάδες μικρές, καθημερινές αγκυλώσεις, ψιλές γραμμές, ερμηνείες και παρερμηνείες σε νόμους, διατάξεις και κανονισμούς, που έρχονται από το αναλογικό παρελθόν, για να ταλαιπωρούν τη λογική και τη ζωή μας; Ακόμη και τον θάνατό μας…