Μια λιμόζα έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ ασταμάτητου πετάγματος

Ενα πουλί που λέγεται ότι έχει την αεροδυναμική κατασκευή ενός «μαχητικού τζετ» καταγράφηκε να πετάει για περισσότερα από 12.000 χιλιόμετρα, από την Αλάσκα μέχρι τη Νέα Ζηλανδία, πετυχαίνοντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ αδιάκοπου πετάγματος από ένα πτηνό.

Η συγκεκριμένη θαλασσολιμόζα (bar-tailed godwit) ξεκίνησε από τη νοτιοδυτική Αλάσκα στις 16 Σεπτεμβρίου και έφτασε σε έναν κόλπο, κοντά στο Οκλαντ 11 ημέρες αργότερα, έχοντας πετάξει με ταχύτητες έως και 55 μίλια/ώρα.

Το αρσενικό πουλί έφερε έναν δορυφορικό πομπό στο κάτω μέρος της ράχης του, κάτι που επέτρεψε στους επιστήμονες να παρακολουθούν την πορεία του. Ηταν ένα από τα τέσσερα πτηνά που έφυγαν μαζί από τους λασπότοπους της Αλάσκας όπου τρέφονταν με μύδια και σκουλήκια για δύο μήνες.

Η θαλασσολιμόζα, με τυπικό βάρος μεταξύ 190 και 400 γρ., μπορεί να διπλασιαστεί σε μέγεθος πριν από μια μακρά πτήση, αλλά μπορεί να συρρικνώσει τα εσωτερικά της όργανα για να ελαφρύνει το φορτίο της.

Αφού έφυγαν από την Αλάσκα, τα πουλιά κατευθύνθηκαν νότια πάνω από τις Αλεούτιες νήσους και προς τον Ειρηνικό Ωκεανό. Το ταξίδι θεωρείται ότι παρατάθηκε από τους ισχυρούς ανατολικούς ανέμους, οι οποίοι ώθησαν το γκρουπ προς την Αυστραλία.

Ο δορυφόρος υπολόγισε την πτήση στα 12.854 χλμ. Αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι όταν ληφθούν υπόψη τα σφάλματα στρογγυλοποίησης, το ταξίδι θα είναι περίπου στα 12.200 χλμ. Η προηγούμενη μεγαλύτερη καταγραφή πετάγματος χωρίς στάση από ένα πουλί, ήταν 11.680 χλμ. το 2007.

Ο Δρ Τζέσι Κόνκλιν, από το Global Flyway Network (GFN), μια κοινοπραξία επιστημόνων που μελετούν τα μεταναστευτικά ταξίδια των πτηνών, δήλωσε: «Φαίνεται ότι έχουν κάποια ικανότητα να γνωρίζουν πού βρίσκονται στον κόσμο. Δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε πραγματικά, αλλά φαίνεται να έχουν ενσωματωμένο χάρτη. Πετούν πάνω από τον ανοιχτό ωκεανό για μέρες και μέρες στα μέσα του Ειρηνικού. Δεν υπάρχει καθόλου γη. Στη συνέχεια φτάνουν στη Νέα Καληδονία και στην Παπούα Νέα Γουινέα, όπου υπάρχουν αρκετά νησιά, και φαίνεται ότι αρχίζουν να βλέπουν γη και να σκέφτονται: ″Θα πρέπει να αρχίσω να στρίβω, ειδάλλως θα χάσω τη Νέα Ζηλανδία”.»

Δεν είναι σίγουρο, αλλά πιστεύεται ότι τα πουλιά δεν κοιμούνται στο ταξίδι κατά το οποίο φτερουγίζουν την περισσότερη ώρα.

Οι επιστήμονες από το Global Flyway Network πιστεύουν ότι η διαδρομή που διασχίζει ​​τον Ειρηνικό λειτουργεί ως «οικολογικός διάδρομος» παρά ως εμπόδιο για τα πουλιά, παρέχοντας τους ένα πέρασμα υποβοηθούμενο από τον άνεμο σχετικά απαλλαγμένο από τους κινδύνους ασθενειών και αρπακτικών.

(με πληροφορίες από Guardian)