Πρέφα εν πλω!

Έχω μαντάτα φίλοι μου, θα σας τα πω γραμμένα

να δείτε πώς κατάντησαν το μάστορα ….εμένα.

Είμαι γνωστός «καθηγητής» στην …πρέφα, δίχως ταίρι

διδάσκω τους νεότερους, κάθε γνωστός το ξέρει.

Χθες εις το πλοίο βρέθηκα μ΄ ένα συνεπιβάτη,

που όλοι τον γνωρίζετε ως Γιώργη Δρυμωνιάτη.

Ήθελε σώνει και καλά μαζί μου να τα βάλει,

με μένα τον προφέσορα, της πρέφας το τσακάλι.

Μπορεί να γράφει ποίματα, στης τέχνης ζει παλάτι,

μα έχει από πρέφα φίλοι μου, …μεσάνυχτα και κάτι.

Κι όμως. Η Τύχη η θεά, που τον τροχό γυρίζει,

τού ΄φερε  νίκη κι από χθες, παντού πανηγυρίζει!

Όμως ξεχνά ο άφρονας την του λαού σοφία

και το βαθύ το νόημα που έχει η παροιμία.

Όποιος κερδίζει στα χαρτιά ο έρως τον προδίδει,

και όποιος χάνει, την καρδιά των θηλυκών κερδίζει.

Επίτηδες το έκανα. Την ήττα κυνηγούσα,

για να κερδίζω στα φιλιά, που πάντα αγαπούσα.

Γι’  αυτό σας λέω φίλες μου, ξεχάστε το Γιωργάκη,

ερωτικά θάναι νεκρός. Κερδίζει στο χαρτάκι!

 

Ανδρέας Λουράντος-Κονταράτος

(Έχει δημοσιευθεί στην έντυπη έκδοση)             

 

Έμμετρη σημείωση του εκδότη τους

Όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια!

Ο ριμαδόρος ζήλεψε τα… τρυφερά βλαστάρια,

οπού μαζεύει ο ποιητής, στον ύπνο, σωρηδόν

και όσες τον υμνούν συνήθως καθ’ οδόν

κι ας είναι συνομήλικες με την Καπνικαρέα.

Μάλλον τις ίδιες συγκινούν μαζί με τον Ανδρέα!

Κι αν τις σοφές τις ρήσεις  σκεφθούν κι οι δύο φαύλοι

αυτοί που χάνουν στα χαρτιά, κερδίζουνε στο …τάβλι!

Αμφιδάμας