Το κράτος μας και οι δομές φροντίδας ηλικιωμένων

Στις αρχές Ιουλίου επισκέφθηκε τον Οίκο Ευγηρίας Κυθήρων στον Ποταμό η αρμόδια υφυπουργός κυρία Δόμνα Μιχαηλίδου, η οποία έμεινε άκρως ικανοποιημένη από τον τρόπο λειτουργίας και παροχής φροντίδας στους υπερπεντήκοντα τροφίμους, ενώ ανάλογα εξεφράσθη για το σχεδιασμό επισκευής και αναμόρφωσης όλων των εσωτερικών χώρων του Γηροκομείου, έργο το οποίο είχε ξεκινήσει ως ιδέα προ τριετίας, αλλά ανεστάλη λόγω της επιδημίας.

Τώρα έχει ξεκινήσει νέα προσπάθεια για εξεύρεση πόρων και αναμένονται εξελίξεις. Όμως, το μεγάλο πρόβλημα του Γηροκομείου και γενικότερα του Τριφυλλείου Ιδρύματος, το οποίο έχει την ευθύνη της λειτουργίας του δεν είναι αυτό, αλλά δύο άλλα «αγκάθια», τα οποία παραμένουν άκρως δισεπίλυτα και τέθηκαν υπ’ όψιν της κυρίας Μιχαηλίδου χωρίς όμως να δοθεί απάντηση, όπως αναμενόταν άλλωστε.

Το πρώτο και σημαντικότερο, είναι η άγρια φορολογία του Ιδρύματος, όπως και όλων των ιδρυμάτων, οι πόροι των οποίων εξαρτώνται κατά κύριο λόγο από εκμετάλλευση ακινήτων που περιήλθαν σε αυτά λόγω δωρεών. Μέχρι τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης όσα ιδρύματα παρείχαν φροντίδα και αρωγή σε ηλικιωμένους εξαιρούνταν από τον βαρύ ΕΝΦΙΑ, όμως η τότε κυβέρνηση (υπ. Οικονομικών κ. Ε. Βενιζέλος) νομοθέτησε να καταβάλουν ΕΝΦΙΑ και αυτά, καίτοι το κράτος δεν παρέχει σχεδόν την παραμικρή φροντίδα σε οίκους ευγηρίας, αφού, σχεδόν στο σύνολό τους, ανήκουν σε ιδρύματα ή στην Εκκλησία, ή είναι ιδιωτικά για όσους έχουν πόρους να πληρώσουν.

Το Γηροκομείο Κυθήρων δεν έχει λάβει ΠΟΤΕ την παραμικρή οικονομική ενίσχυση από το κράτος, συνεισφέρει όμως φορολογικά ετησίως σε αυτό 2-3 εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, τα οποία εκταμιεύονται από τα έσοδα της ακίνητης περιουσίας του, τα οποία ΔΕΝ ΕΠΑΡΚΟΥΝ για τη λειτουργία του.

Μόλις το θέμα ετέθη στην κ. υφυπουργό, ανέφερε ότι είναι θέμα του Υπ. Οικονομικών (σωστά!) αλλά αν, ό μη γένοιτο, κλείσει ένα τέτοιο ίδρυμα, ποίο υπ. Οικονομικών θα παράσχει βοήθεια στους ανήμπορους; Αλίμονο. ΚΑΝΕΝΑ! (Και μην αρχίσουν τις «αντιπολιτευτικές χαρούλες» όσοι ψάχνουν ευκαιρία, γιατί από το 2011 έχουν αλλάξει αρκετές κυβερνήσεις και υπουργοί και ουδέν έγινε).

Το δεύτερο πρόβλημα είναι η εξεύρεση προσωπικού, το οποίο αποτελεί μεν γενικότερο φαινόμενο, είναι όμως μία πραγματικότητα, την οποία δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς, αλλά είναι, ομολογουμένως, δύσκολο να αντιμετωπισθεί και μένει απλά να …σέρνεται. Όσοι νομίζουν ότι αυτό λύνεται με αυξήσεις μισθών μόνο, ας δουν σχετικά τις ελλείψεις σε πλήθος εργασιών σήμερα (οικοδομή, εστίαση κλπ). Επίσης, στη συγκεκριμένη περίπτωση, όση διάθεση και να έχει κανείς (που εδώ ΕΧΕΙ) όλα εξαρτώνται από τους διαθέσιμους πόρους. Ας ρίξουν μία ματιά στις ετήσιες λογιστικές καταστάσεις του Τριφυλλείου όσοι είναι …Θωμάδες να δουν ιδίοις όμμασιν ….. Αν δε εντρυφήσει κάποιος σε μελέτη ταμειακών ροών της επομένης δεκαετίας θα διαπιστώσει ότι το μέλλον, ακόμη και με τις υπάρχουσες συνθήκες, είναι εφιαλτικό. Αφήνουμε την ενεργειακή κρίση, τις γεωπολιτικές εντάσεις που πιέζουν τα ανελαστικά οικονομικά ιδρυμάτων κλπ

Άρα, κύριοι αρμόδιοι, αλλά και όλοι οι άλλοι επιμηθείς, δεν υπάρχει λύση; Σωστά το όλον πρόβλημα έγινε υφυπουργείο, αλλά όλα απαιτούν λύσεις κι εδώ, τουλάχιστον στο θέμα της εφορίας, υπάρχει, αρκεί να υπάρχει και βούληση. Και πλέον γνωρίζετε όλοι!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022