Η Ελλάδα κέρδισε τη δικαστική μάχη στο Ευρωδικαστήριο με τον Μητροπολίτη Αμβρόσιο

Η φράση (μεταξύ άλλων) “ΤΑ ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΧΟΥΝ ΣΗΚΩΣΕΙ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥΣ! Ας είμαστε ειλικρινείς ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ” σχετικά με τους ομόφυλους, που ανήρτησε τον Δεκέμβριο του 2015 ο τότε εν ενεργεία Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ. Αμβρόσιος, αποτελεί κατάχρηση του δικαιώματος της έκφρασης και όχι αποστέρηση του, θεωρεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Πρόκειται για ένα άρθρο-λίβελο κατά των ομοφύλων που είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων αλλά και δικαστική παρέμβαση στη χώρα μας. Τώρα το ευρωπαϊκό δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή του κατά της αμετάκλητης καταδίκης του σε φυλάκιση 5 μηνών με αναστολή. Η Βουλή των Ελλήνων συζητούσε τότε την προτεινόμενη νομοθεσία για τη θέσπιση συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια.

Πολλοί ιστότοποι και ΜΜΕ αναπαρήγαγαν την ανάρτησή του. Στις 21 Δεκεμβρίου 2015, ο προσφεύγων δημοσίευσε ένα άλλο άρθρο στο ιστολόγιό του, επιδιώκοντας να διευκρινίσει ότι δεν είχε υποκινήσει βία, αλλά είχε στοχεύσει τους πολιτικούς για το νομοσχέδιο που επρόκειτο να συζητηθεί.

Ο προσφεύγων τελικά καταδικάστηκε αμετάκλητα σε φυλάκιση πέντε μηνών με αναστολή, για παραβίαση του Ν.927/1979 (περί κολασμού πράξεων που αποσκοπούν σε φυλετικές διακρίσεις). Στη συνέχεια προσέφυγε στο Στρασβούργο υποστηρίζοντας ότι η ποινική του καταδίκη παραβίασε την ελευθερία της έκφρασής του.

Η απάντηση

Το άρθρο είχε προκαλέσει σάλο για την οξύτητα και την επιθετικότητα των αναφορών του. Χαρακτηριστικά ανεφερε πως “η ομοφυλοφιλία αποτελεί παρέκκλιση από τους νόμους της φύσης! Είναι ένα κοινωνικό κακούργημα! Είναι αμαρτία. Όσοι τη βιώνουν ή την υποστηρίζουν δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι! Είναι τα αποβράσματα της κοινωνίας! Δυστυχώς, αδελφοί μου, η Ελλάδα κυβερνάται από κάποιους τέτοιους ασήμαντους ανθρώπους! Βέβαια, είναι μια μικρή μειοψηφία του συνόλου του Ελληνικού Κοινοβουλίου, παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν! Είναι μερικά από τα αποβράσματα της κοινωνίας, άνθρωποι του περιθωρίου, ελαττωματικοί, ταπεινωμένοι, άνθρωποι του σκότους, που τώρα, με την άνοδο της Αριστεράς, σήκωσαν κεφάλι! Σας δίνω μια συμβουλή. Μην τους πλησιάζετε! Μην τους ακούτε! Μην τους εμπιστεύεστε! Είναι οι καταραμένοι της κοινωνίας! Είναι δικαίωμά τους, βέβαια, να ζουν κρυφά – ιδιωτικά – όπως θέλουν! Αλλά οι ατιμασμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να υπερασπιστούν τα πάθη της ψυχής τους δημοσίως!”

Κατά το ΕΔΔΑ ο προσφεύγων με το άρθρο του είχε ως στόχο τους ομόφυλους και τα δικαιώματά του στην ελευθερία της έκφρασης δεν είχαν παραβιαστεί, καθώς οι απόψεις του ήταν πιθανό να προκαλέσουν διακρίσεις και μίσος.

Σύμφωνα με το Δικαστήριο ο προσφεύγων με την προσφυγή του προσπάθησε να εκτρέψει το άρθρο 10 (ελευθερία της έκφρασης) από τον πραγματικό σκοπό του, χρησιμοποιώντας το για σκοπούς που ήταν σαφώς αντίθετοι με τις αξίες που η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου προσπαθούσε να προωθήσει. Το Δικαστήριο έκρινε, σύμφωνα με το άρθρο 17 (απαγόρευση κατάχρησης δικαιώματος), ότι η προσφυγή ήταν ratione materiae ασυμβίβαστη με τις διατάξεις της ΕΣΔΑ και την απέρριψε ως απαράδεκτη.

Κατάχρηση

Χαρακτηριστικό είναι πως το δικαστήριο μιλάει για το άρθρο 17 της ΕΣΔΑ περί κατάχρησης δικαιώματος (εν προκειμένω της ελευθερίας της έκφρασης) καθώς κρίνεται ότι οι δηλώσεις επιδίωκαν να χρησιμοποιήσουν το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης για σκοπούς σαφώς αντίθετους με τις αξίες που επιδιώκει η Σύμβαση να προωθήσει. Παρ’ όλο που η κριτική ορισμένων τρόπων ζωής για ηθικούς ή θρησκευτικούς λόγους εξαιρείται από μόνη της από την προστασία βάσει του άρθρου 10, όταν η δημοσίευση του προσφεύγοντος έφτασε στο σημείο να αρνηθεί στα LGBT άτομα την ανθρώπινη φύση τους, και συνδυάστηκε με υποκίνηση σε βία, τότε έπρεπε να εξεταστεί η εφαρμογή του άρθρου 17.

Λαμβάνοντας υπόψη τη φύση και τη διατύπωση στο αναρτημένο κείμενο, το πλαίσιο στο οποίο είχε δημοσιευθεί, την πιθανότητα να οδηγήσει σε επιζήμιες συνέπειες και τους λόγους που διαπίστωσαν τα ελληνικά δικαστήρια, το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι οι δηλώσεις προσπαθούσαν να εκτρέψουν το άρθρο 10 (ελευθερία έκφρασης) της Σύμβασης από τον πραγματικό του σκοπό.