Από τα πιο γνωστά μέρη στο νησί, το Λειβάδι, λίγοι περνούν από εκεί χωρίς να σταματήσουν, πολύ λίγοι όμως γνωρίζουν ένα ναό λίγα μέτρα δίπλα από τον κεντρικό δρόμο, ο οποίος θεωρείται ο σημαντικότερος ναός των Κυθήρων για πολλούς λόγους.
Πρόκειται για τον Άγιο Ανδρέα απέναντι από τη γνωστή ταβέρνα του Πιέρρου και σε μικρή απόσταση από αυτήν. Με το ναό αυτόν έχουν ασχοληθεί πολλοί ειδικοί, αρχαιολόγοι και ιστορικοί, καθώς αποτελεί ένα μικρό μυστήριο και εξηγούμε τους λόγους αναλυτικότερα, καθώς λίγα πράγματα είχαμε γράψει σχετικά πρόσφατα. (Τα περισσότερα στοιχεία τα λαμβάνουμε από το βιβλίο των Μ. Χατζηδάκη-Ι. Μπίθα Ευρετήριο Βυζαντινών τοιχογραφιών Κυθήρων, αλλά και την εξαίρετη ανακοίνωση της κυρίας Ιω. Μπίθα, Τα Βυζαντινά Κύθηρα μέσα από τις μαρτυρίες των εκκλησιών και των τοιχογραφιών. Όλα περιλαμβάνονται στο λ. Καραβοχώρι του βιβλίου Κυθηραϊκά τοπωνύμια, Ιστορική Γεωγραφία των Κυθήρων, του υπογράφοντος).
Ο ναός χρονολογείται στο 10ο αι., ενώ έχουν διατυπωθεί και απόψεις ότι ο αρχικός ναός ήταν του 9ου αι. Σημειώνεται ότι έχει εντοπισθεί τοιχογραφία με σταυρό της εικονομαχικής περιόδου, που ενισχύει αυτή την άποψη για παλαιότερη χρονολόγηση. Μία ακόμη άποψη θεωρεί ότι ο ναός έχει ανεγερθεί κατά την εποχή των Ευδαιμονογιάννηδων (12ος αι.) της Μονεμβασίας. Θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους, ίσως ο σημαντικότερος, ναός των Κυθήρων. Η κυρία Ι. Μπίθα σημειώνει: «Ίσως ήταν κάποιος σημαντικός επισκοπικός ή ενοριακός ναός, ίσως να ανήκε σε σημαίνον πρόσωπο που θα είχε σχέση με αξιόλογο πολιτικό κέντρο της εποχής. Προς διερεύνηση είναι γιατί δεν απαντά ένας αντίστοιχα αξιόλογος ναός στα Β. του νησιού, όπου σύμφωνα με τις πηγές ήταν η έδρα των Ευδαιμονογιάννηδων».
Είναι αλήθεια ότι ελάχιστα στοιχεία είναι γνωστά για την ευρύτερη περιοχή και την κατοίκησή της για τα χρόνια πριν το 16ο αι., καίτοι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε κατοίκηση εκεί κατά τα Βυζαντινά χρόνια, καθώς η περιοχή Λειβαδίου αναφέρεται με το όνομα αυτό από το 15ο αι.
Κατά το 16ο αι, πάντως, ο ναός φαίνεται να είναι ιδιοκτησία της ισχυρής οικογενείας Μεγαλοκονόμων, όπως μαρτυρεί και μία αφιερωματική επιγραφή που παρουσιάζει μάλιστα μία γυναίκα, την αφιερώτρια, με το όνομα Ρέλια Μεγαλοκονομοπούλα και λαϊκή ενδυμασία, πράγμα όχι συνηθισμένο σε αφιερώσεις σε ναούς. Σύμφωνα με την παράδοση οι Μεγαλοκονόμοι ήταν Βυζαντινή οικογένεια που έφθασε στο νησί μετά το 1461 και την πτώση του Μυστρά στους Τούρκους.
Όπως έχουμε αναφέρει και σε άλλα σημειώματα, οι παραδόσεις αυτές είναι εντελώς λανθασμένες και βασίζονται σε προφορικές πηγές και υποθέσεις χωρίς ιστορική βάση, αφού έχουμε πλέον γραπτές πηγές από τις οποίες προκύπτει ότι η οικογένεια Μεγαλοκονόμων είναι ήδη στα Κύθηρα το 15ο αι και είναι μάλιστα πολύκλαδη, γεγονός που μαρτυρεί παλαιότερη παρουσία. Αυτό δείχνει και η μαρτυρία ότι Μεγαλοκονόμοι αναφέρονται την εποχή αυτή ως βιλλάνοι των Βενιέρων, κάτι που δείχνει ότι ανήκαν στις οικογένειες που βρέθηκαν στα Κύθηρα κατά την Ενετική κατάληψη μετά το 1204 και τη Φραγκοκρατία. Ο κλάδος των Μεγαλοκονόμων στο Λειβάδι έφερε κατά το 16ο αι το παρωνύμιο Καρδαράς, ενώ διασπάστηκε αργότερα σε πολλούς άλλους κλάδους που εμφανίζονται με διαφορετικά παρωνύμια (Κουτσούνης, Μπουκής, Ρωμανός κλπ) στην ίδια περιοχή, αλλά και σε πολλές γειτονικές. Ενδιαφέρον έχει και η παρατήρηση ότι μερικά βασικά βαφτιστικά της οικογένειας (Μιχάλης, Μανώλης, Ανδρέας) εξακολουθούν να είναι και σήμερα ακόμη, 600 χρόνια μετά, κύρια βαφτιστικά κλάδων της οικογένειας αυτής.
Όσον αφορά τον ίδιο το ναό του Αγίου Ανδρέα έχει αναφερθεί (Σωτηρίου) ότι ήταν καθολικό παλαιάς μονής, από την οποία έμεινε μόνο ο κυρίως ναός. Σήμερα, και παρά το γεγονός ότι ο ναός κινδυνεύει στατικά, έχουν διακοπεί κάθε είδους εργασίες συντήρησης, προφανώς λόγω έλλειψης κονδυλίων, παρά το γεγονός δε ότι, όπως είπαμε, πρόκειται πιθανόν για το σημαντικότερο ιστορικό μνημείο του νησιού λόγω και των πολλών αιώνων ζωής του, εκτός των άλλων που προαναφέρθηκαν.
Εμμ. Καλλίγερος
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μόλις τον Οκτώβριο του 2017 δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΚΥΘΗΡΑΊΚΑ η απόφαση της ένταξης του σημαντικού αυτού μνημείου στο ΕΣΠΑ, ώστε να επισκευασθεί και να διασωθεί.
Φωτ. Αρχ. Εφημερίδας ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ Φ. 302 ΜΑΪΟΣ 2015.
*αναλυτικά για την περιοχή και την κατοίκησή της θα δημοσιευθούν σε προσεχές αφιέρωμα της εφημερίδας μας.