Αμπου Ντάμπι: Στην έρημο Λίβα οι μεγαλύτερες εγκαταστάσεις αφαλάτωσης νερού στον κόσμο

Το 1960, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είχαν πληθυσμό 90.000 κατοίκους. Σήμερα, ο αριθμός αυτός έχει εκατονταπλασιαστεί, με αποτέλεσμα η ζήτηση για νερό να έχει εκτοξευτεί. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που η χώρα εκμεταλλεύτηκε τα κέρδη από το πετρέλαιο για να χτίσει μεγάλες και ακριβές μονάδες αφαλάτωσης.

Η αγάπη των ΗΑΕ για το νερό είναι τόσο μεγάλη, που η χώρα είναι πλέον μία από τις κορυφαίες καταναλώτριες νερού στον κόσμο, με περίπου 600 λίτρα την ημέρα ανά άτομο.

Στις 15 Ιανουαρίου του 2018, την πρώτη μέρα της Διεθνούς Συνόδου Κορυφής για το Νερό στο Άμπου Ντάμπι, η χώρα έκανε ένα μεγάλο, θαρραλέο βήμα προς την εξασφάλιση νερού για τους κατοίκους της. Η Αρχή Νερού και Ηλεκτρισμού του Άμπου Ντάμπι (ADWEA) παρουσίασε τις μεγαλύτερες εγκαταστάσεις τεχνητώς αφαλατωμένου νερού στον κόσμο.

Αυτές βρίσκονται στον υδροφόρο ορίζοντα κάτω από την έρημο Λίβα στο Άμπου Ντάμπι, στο νοτιότερο τμήμα της χώρας, περίπου 160 χιλιόμετρα μακριά από τις μονάδες αφαλάτωσης που βρίσκονται στην ακτή.

Το απόθεμα νερού φτάνει σε όγκο τα 26 δισεκατομμύρια λίτρα και χρειάστηκε 26 μήνες για να γεμίσει. Μάλιστα, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, οι κάτοικοι των ΗΑΕ μπορούν να τροφοδοτηθούν με περίπου 100 εκατομμύρια λίτρα νερού.

Ωστόσο, η ημερήσια παροχή νερού μοιάζει με «σταγόνα στον ωκεανό» μπροστά στα 6 δισεκατομμύρια λίτρα νερού που καταναλώνει ημερησίως η χώρα όχι μόνο για να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες των πολιτών αλλά και για χρήσεις όπως το πότισμα των πολλών γηπέδων γκολφ που διαθέτει η χώρα, η λειτουργία εσωτερικών πισινών με καρχαρίες και των τεράστιων πάρκων ψυχαγωγίας.

Ο σχεδιασμός για την οικοδόμηση του αποθέματος ξεκίνησε το 2002 και κόστισε περίπου 450 εκατομμύρια δολάρια. Το αφαλατωμένο νερό μεταφέρεται μέσω μεγάλων αγωγών (περίπου ένα μέτρο σε διάμετρο), οι οποίοι έπρεπε να ενωθούν στην έρημο με συγκόλληση υψηλής ακρίβειας, η οποία τους έκανε στεγανούς για τουλάχιστον 50 χρόνια. Έπειτα, το νερό αδειάζει περίπου 80 μέτρα κάτω από το έδαφος χάρη σε διάτρητους αγωγούς και από εκεί διαρρέει πιο βαθιά, μέσα στον υδροφόρο ορίζοντα. Υπάρχουν περίπου 300 διαφορετικά σημεία για την επαναγέμιση, ανάκτηση και παρατήρηση του νερού.

«Η λειτουργία των μονάδων αφαλάτωσης μπορεί να διακοπεί από καταιγίδες, από κάποια βλάβη, ακόμα και από την άνθιση φυτοπλαγκτού, αλλιώς γνωστή ως και “φαινόμενο ερυθράς παλίρροιας”, λόγω του κόκκινου χρώματος που αποκτά το νερό. Ένα φαινόμενο που έχει επιδεινωθεί από την κλιματική αλλαγή, καθώς δεν συμβαίνει παρά μόνο αν η θερμοκρασία της θάλασσας ανέβει αισθητά», δήλωσε ο Σεΐφ Σαλέχ Αλ Σεαΐρι, επικεφαλής της ADWEA. Η έρευνα της αρχής δείχνει πως η άνθιση φυτοπλαγκτού είναι μια καινούργια και ενδεχομένως σοβαρή απειλή για τους υδάτινους πόρους της περιοχής. «Η κυβέρνηση διέγνωσε την ανάγκη εύρεσης εναλλακτικών παροχών νερού για την κάλυψη των αναγκών μας, καθώς και την ανάγκη καταπράυνσης των κλιματικών κινδύνων, δύο πράγματα που μπορούν να συνδυαστούν».

Ο Σαλέχ δήλωσε πως θα μοιραστούν τη γνώση που αποκόμισαν κατά τη διάρκεια κατασκευής των εγκαταστάσεων με τους «περιφερειακούς εταίρους τους». Αυτή η γνώση πιθανότατα θα μειώσει αρκετά το κόστος του επόμενου, αντίστοιχου εγχειρήματος. Ακόμα και έτσι, παρόλο που ο Σαλέχ δεν το είπε ξεκάθαρα, οι περιφερειακοί εταίροι που αναφέρθηκαν είναι αποκλειστικά πετρελαιοπαραγωγικές χώρες, καθώς μόνο τέτοιες χώρες μπορούν να υποστηρίξουν οικονομικά ένα τόσο ακριβό εγχείρημα. Οι υπόλοιπες χώρες που αντιμετωπίζουν το φάσμα της λειψυδρίας, δεν μπορούν να βασιστούν στα λεφτά από το πετρέλαιο για να το αντιμετωπίσουν.

Πηγή: Quartz Επιμέλεια Κειμένου: Χρήστος Κανελλόπουλος