Αδιαφορία για το περιβάλλον!

Ευθύς εξ αρχής της εκδοτικής αυτής προσπάθειας το περιβάλλον του τόπου μας ήταν μία από τις προτεραιότητές μας. Πέρασαν 35 χρόνια και παραμένει, οφείλουμε όμως να αναφέρουμε εξ αρχής ότι οι αριθμοί μάς απογοητεύουν! Εδώ και 4 χρόνια που έχουμε την ηλεκτρονική μας έκδοση κάνουμε τακτικά μετρήσεις της κοινής γνώμης των αναγνωστών μας, καθώς υπάρχει μετρητής αναγνώσεων προσιτός σε όλους όσους ανοίγουν τα θέματα. Αν τον παρακολουθήσετε, το περιβάλλον και ο πολιτισμός καταλαμβάνουν τις …τελευταίες θέσεις! Δυστυχώς. Λέτε αυτός να είναι ο λόγος που η κατάσταση στον τομέα αυτόν μόνο καλή δεν είναι; Πιθανόν. Αν όμως αυτό συμβαίνει τότε αυτός θα είναι ο λόγος που το αντιμετωπίζουμε ως πολίτες ως τελευταία μας προτεραιότητα. Ας το δούμε λίγο πιο σοβαρά. Κι ας ξεκινήσουμε με τη διαπίστωση ότι, παρά ταύτα, το νησί μας διατηρεί ένα σχετικά παρθένο περιβάλλον. Αυτό όμως μπορεί να είναι λόγος για να το φέρουμε στα «μέτρα» της υπόλοιπης χώρας;

Όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει ένας αντικειμενικός παρατηρητής, η πλειοψηφία των πολιτών ενδιαφέρεται λίγο έως καθόλου για το περιβάλλον, όπως προκύπτει από τις αντιδράσεις της σε επιχειρήσεις που δημιουργούν μεγάλες πληγές. Θα αναφέρουμε τα πρόσφατα και πολλαπλά παραδείγματα του Καραβά, απλά γιατί είναι πρόσφατα και γιατί οι αντιδράσεις υπήρξαν υποτονικές έως χαλαρές και δεν κινητοποίησαν παρά μία μικρή μειοψηφία. Κι αυτό συνέβη όχι μόνο για την άγρια «δολοφονία» των δένδρων εις τη μέση του χωριού, αλλά και από μία σειρά απόθεσης μεγάλων ποσοτήτων από μπάζα, σκουπίδια, συσκευές και ό,τι φαντασθεί ανθρώπινος νους σε ρέματα, χωράφια, έξω από ναούς, σε χώρους ψυχαγωγίας, οδοιπορίας, παραλίες κλπ. Δεν άφησαν και τίποτα! Κι αυτό δεν συνέβη στο οποιοδήποτε τουριστικά ζωντανό χωριό, αλλά ίσως σε αυτό με τον λιγότερο τουρισμό! Φυσικά το παράδειγμα δεν είναι αντιπροσωπευτικό, καθώς έχουμε και χειρότερα! (Αν για κάθε μας δημοσίευμα για σκουπίδια, μπάζα και άλλες περιβαλλοντικές προσβολές, μπορούσαμε να έχουμε μία λίρα, θα είχαμε πλουτίσει εδώ και τόσα χρόνια). Όμως τα ίδια γίνονται παντού. Σε τι, λοιπόν, οφείλεται αυτό το φαινόμενο; Μέχρι τώρα λέγαμε ότι «και πού να πετάξουν τα μπάζα οι άνθρωποι» ή «αργεί το απορριμματοφόρο» ή διάφορες άλλες δικαιολογίες. Τώρα δύσκολα πιάνουν  αυτά. Ας δούμε τους δύο κύριους παράγοντες που έχουν ευθύνη για όλα αυτά. Εν αρχή είναι ο Δήμος. Καθώς στην αρμοδιότητά του οφείλεται κάθε περιβαλλοντική παρανομία. Φυσικά έχει μία σοβαρή δικαιολογία. Τι να πρωτοκάνει; Αυτό όμως δύσκολα θα πιάσει σε συνειδητοποιημένους πολίτες. Και να το πούμε πιο καθαρά. Πόσες φορές είδαμε να συζητούνται περιβαλλοντικά θέματα στα Δ.Σ.; Ελάχιστες. Έχουμε ακούσει χιλιάδες ασάφειες, ασημαντότητες και παραδοξολογίες ακόμη, αλλά έστω μία ειδική συζήτηση για ένα τόσο σοβαρό θέμα δεν είδαμε. Και δεν είναι ότι δεν έχουμε ανθρώπους με ευαισθησίες σε αυτό, αλλά φαίνεται ότι, κάνοντας κι οι ίδιοι «μετρήσεις» είδαν ότι άλλα θέματα απασχολούν περισσότερο. Άρα, αυτό που έχει και πολιτικό κόστος, ας το παρακάμψουμε. Τι να πουν μερικοί π.χ. για κομμένα δένδρα, αφού τα δένδρα δεν ψηφίζουν, αλλά όσοι τα κόβουν έχουν ψήφο; Τι να γίνει με τα μπάζα, αφού κάποιον από όλους ψηφίζουν όσοι τα πετάνε στα γύρω χωράφια; Εδώ το σοβαρότατο θέμα των λυμάτων στο Μυλοπόταμο έμενε στη σιωπή 20 χρόνια. Πριν λίγους μήνες έφθασαν επιτέλους οι αρμόδιες υπηρεσίες, βρήκαν, λένε, τι συμβαίνει, αλλά ίσως χρειάζονται άλλα 20 να επιβάλουν λύσεις ή ποινές ή να το πουν και στο πόπολο.  Η Περιφέρεια και ο Δήμος, για να είμαστε δίκαιοι, έδωσαν λύση στο θέμα των απορριμμάτων και έχουν και χώρο για τα μπάζα, που θα μετατρέπονται σε μεταγενέστερο χρόνο, σε άμμο κλπ, αλλά ποίος πάει εκεί; Ελάχιστοι έως κανείς. Και είναι κρίμα για έναν τόπο, όπως ο δικός μας, που είναι από τους πιο καθαρούς στο νησιωτικό χώρο, να κινδυνεύει να γίνει κάτι σαν τη γειτονική μας Κρήτη, που σε πολλά σημεία πνίγεται από το σκουπιδαριό. Και είναι διπλά κρίμα για τον αγώνα τριών δημάρχων μέχρι τώρα και την ευτυχή κατάληξη με την ολοκλήρωση του Χ.Υ.Τ.Υ. στο Λαχνό. Και πάμε στο δεύτερο και ΚΥΡΙΟ παράγοντα ευθύνης. Εμάς τους ίδιους. Γιατί τα δέντρα στον Καραβά, στο Λειβάδι, στη Χώρα κλπ δεν τα έκοψαν εξωγήινοι, αλλά κάποιοι από μας. Γιατί τα μπάζα και τα σκουπίδια δεν τα φέρνουν από τη Νεάπολη (όπως το νερό που έρχεται από τον ….Ταΰγετο για να έχουμε δικαιολογία να το σπαταλάμε) αλλά από κάπου κοντά. Είτε αυτό συμβαίνει εδώ, είτε εκεί, είτε μέσα, είτε έξω. Και για να δείτε τι συμβαίνει να αναφέρουμε δύο-τρία μόνον παραδείγματα. Ξεκινάμε με τα λύματα, γιατί γι’  αυτά, μέχρι να έχουμε λύση με τις αποχετεύσεις, έχουμε μία «συνθήκη σιωπής», κάτι που γινόταν παλαιότερα και με τον κατσίγαρο των ελαιοτριβείων. Η «σιωπή» όμως δεν αφορά και το απαράδεκτο φαινόμενο, που γράψαμε το Σεπτέμβριο, να αδειάζουν τη νύχτα λύματα δίπλα σε κεντρικούς δρόμους για να αποφύγουν ακόμη κι αυτήν την «σιωπηλή» απόθεσή τους εκεί που  …… «επιτρέπεται», ούτε να τα ρίχνουν στις ρεματιές και στα λαγκάδια για να μολύνουν το νερό που πίνουμε όλοι, άρα και οι ανόητοι που για λίγα χρήματα μετατρέπουν το πλέον πολύτιμο στοιχείο στη φύση σε εργαλείο μόλυνσης.  Πριν από 10-15 χρόνια είχαμε αποκαλύψει μία τεράστια χωματερή στο δασάκι έξω από τον Ποταμό. Δεν την γνώριζε κανείς; Αμφιβάλλουμε. Απλά, έκαναν ότι δεν την έβλεπαν! Τότε, ο Δήμος, έστειλε ένα όρχο φορτηγών για να το καθαρίσει. Μα αυτό είχε κόστος. Που το πληρώσατε κι εσείς οι νομοταγείς και υπεύθυνοι πολίτες και γελούσαν τα μουστάκια όσων είχαν γεμίζει τον τόπο από κοινά σκουπίδια μέχρι παλιοαυτοκίνητα. Πέρσι, το Μάιο, μάθαμε ότι εντοπίστηκε ένας χώρος στην ίδια περιοχή, απέναντι ακριβώς, σε χέρσα, που πολύ παλαιότερα απέθεταν εξ ανάγκης μπάζα. Αργότερα το κακό γενικεύθηκε και ο τόπος γέμισε σκουπίδια, λεκάνες, έπιπλα, συσκευές και δεν συμμαζεύεται. Επενέβη, πάλι ο Δήμος και τώρα και μετέφερε 180 φορτηγά, μπάζα και άλλα. Σωστά διαβάσατε. Εκατόν ογδόντα! Λίγοι μήνες πέρασαν  και, όπως θα δείτε, σήμερα που γράφουμε,  έχουν ξαναμαζευτεί πάλι αρκετά φορτία. Ποίος ευθύνεται; Μα εμείς οι ίδιοι. Εμείς, εσείς, που τα βάλαμε εκεί και θα τα ξαναβάλουμε. Και πότε μπορεί να επέμβει το κράτος, ο Δήμος, η Αστυνομία; Αν γίνει, λέει, καταγγελία. Αλλά και αν γίνει, πρέπει κάποιος να καταθέσει επώνυμα ότι γνωρίζει τους υπεύθυνους. Γνωρίζετε να έχει γίνει ποτέ κάτι παρόμοιο; ΠΟΤΕ. Σας βεβαιούμε. Άρα, ας μη φωνάζουμε, εμείς δε, ας μην γράφουμε κι ας δεχθούμε τη μοίρα μας και τον κακό μας τον καιρό. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ, λοιπόν; Μάλλον.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022