Να επισημάνω ότι εντυπωσιάσθηκα από την ευγλωττία των εκπροσώπων των αγροτών. Ανθρωποι που μιλούν σωστά ελληνικά και μπορούν να αρθρώσουν πειστικά τα επιχειρήματά τους. Περνούν δύσκολες στιγμές; Κινδυνεύουν με συρρίκνωση; Σίγουρα ναι. Συμπεριφέρονται, όμως, σαν να ευθύνεται γι’ αυτό η υπόλοιπη κοινωνία. Οπως τότε που η ζωή στην πόλη ήταν άλλος κόσμος από τη ζωή στο χωριό. Σήμερα δεν ισχύει αυτό. Είναι σκληρή η δουλειά τους; Δεν θα ήθελαν να κάνουν εφημερία ως χειρουργοί στο Ασκληπιείο της Βούλας για να συναρμολογούν διαλυμένα ανθρώπινα σώματα. Στα χρόνια των μνημονίων, όταν ο αστικός πληθυσμός ζούσε την ανέχεια, η αγροτική Ελλάδα έζησε σχετικά προστατευμένη από τον κατακλυσμό. Η επιμονή τους στο «όλα ή τίποτε» δεν είναι διεκδίκηση. Είναι αρχαϊκός σπασμός.
Advertisement
Παραβλέπω την πολιτική διάσταση του πείσματός τους. Την εκμετάλλευση του ΚΚΕ, που, ενώ οραματίζεται την ανατροπή, ξοδεύει όλη του την ενέργεια για να κερδίσει 1% στις εκλογές. Με ενδιαφέρει περισσότερο η κοινωνική πλευρά της στάσης τους. Το αίσθημα που τους κατατρύχει ότι η κατάστασή τους είναι διαφορετική από την κατάσταση όλης της υπόλοιπης κοινωνίας. Παραγνωρίζουν το γεγονός ότι την ανασφάλεια που αισθάνονται οι ίδιοι, την αισθάνεται η πλειονότητα όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά και του υπόλοιπου κόσμου. Ζητούν μια ασφάλεια που δεν υπάρχει. Αντιλαμβάνομαι τους ηλικιωμένους που πνίγηκαν στον Θεσσαλικό Κάμπο και δεν έχουν κουράγιο να ξαναρχίσουν. Ομως τα «μπλόκα» αποκάλυψαν πολλούς νέους αγρότες, οι οποίοι έχουν τα όπλα για να σταθούν στον σύγχρονο κόσμο.
Kythira Online
