Αλμα του καρκίνου έως το 2050

Συγκεκριμένα, ο Διεθνής Οργανισμός Ερευνών για τον Καρκίνο (IARC), που αποτελεί το καρκινολογικό τμήμα του ΠΟΥ, προβλέπει πως μέχρι το 2050 οι περιπτώσεις θα αυξηθούν κατά περισσότερο από 75% σε σχέση με τους τωρινούς αριθμούς.

Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν πως από 14,1 εκατ. νέα κρούσματα και 8,2 εκατ. θανάτους παγκοσμίως το 2012, φθάσαμε να αριθμούμε 9,7 εκατ. νεκρούς το περασμένο έτος. Με βάση τα μοντέλα πρόβλεψης, οι νέες περιπτώσεις το έτος 2050 θα είναι αγγίξουν τα 35 εκατ. και οι θάνατοι τα 18 εκατ. – υπερδιπλάσιοι δηλαδή σε σχέση με το 2012. Το 2050, καταλήγει η έκθεση, τα νέα κρούσματα θα είναι 77% περισσότερα από εκείνα του 2022.

Πού οφείλεται

Σύμφωνα με τον IARC, η αύξηση στη χρήση προϊόντων νικοτίνης και αλκοόλ, η διάδοση των επεξεργασμένων τροφίμων και η παχυσαρκία είναι παράγοντες που θα αυξήσουν τον καρκίνο στο μέλλον, ενώ η γήρανση του παγκόσμιου πληθυσμού –που αναπόφευκτα φέρνει η άνοδος του προσδόκιμου ζωής στις ανεπτυγμένες χώρες– θα ανεβάσει κι άλλο τον αριθμό των μελλοντικών ασθενών.

Οπως εύκολα μπορεί να γίνει κατανοητό, η αύξηση στα κρούσματα και ιδιαίτερα στους θανάτους δεν θα είναι ίδια σε κάθε χώρα του κόσμου, καθώς εκείνες με τα πιο αδύναμα συστήματα υγείας είναι κι εκείνες που θα μπορέσουν να σώσουν λιγότερους και λιγότερες ασθενείς.

«Δεν θα νιώσουν όλες οι χώρες με τον ίδιο τρόπο το βάρος αυτής της αύξησης», επιβεβαιώνει ο δρ Φρέντι Μπρέι, επικεφαλής του κλάδου παγκόσμιας παρακολούθησης περιστατικών του IARC. «Εκείνες με τους πιο περιορισμένους πόρους αναπόφευκτα θα σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος».

Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι ο πιο κοινός τύπος καρκίνου παγκοσμίως και ευθύνεται για το 12,4% των κρουσμάτων και το 18,7% των θανάτων. Ο δεύτερος πιο συχνός είναι ο καρκίνος του μαστού, ο οποίος όμως, παρά το γεγονός ότι αφορά το 11,7% των περιπτώσεων, ευθύνεται μόλις για το 7% των συνολικών θανάτων. Οι προαναφερθείσες ανισότητες αποτυπώνονται με τον πιο γλαφυρό τρόπο στον καρκίνο του μαστού. Οι γυναίκες στις χώρες με χαμηλό εισόδημα έχουν 50% λιγότερες πιθανότητες σε σχέση με εκείνες των πλούσιων χωρών να διαγνωστούν εγκαίρως, παρότι η ανίχνευση είναι μια σχετικά ανέξοδη διαδικασία, γεγονός που τις τοποθετεί σε «πολύ υψηλότερο κίνδυνο θανάτου εξαιτίας της μη έγκαιρης διάγνωσης και της μη πρόσβασης σε φροντίδα υψηλής ποιότητας».

Χαρακτηριστικό είναι το εύρημα ότι 1 στις 12 γυναίκες σε χώρες υψηλού εισοδήματος θα διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού κάποια στιγμή στη ζωή της και 1 στις 71 θα χάσει τη ζωή της από αυτόν. Στις φτωχές χώρες, μόνο 1 στις 27 θα διαγνωστεί, αλλά 1 στις 48 θα πεθάνει.

Προειδοποίηση

Η δρ Παναγιώτα Μήτρου, διευθύντρια Ερευνών, Πολιτικής και Επενδύσεων στο Διεθνές Ιδρυμα Αντικαρκινικών Ερευνών, λέει προειδοποιητικά: «Αυτές οι τρομακτικές προβλέψεις πρέπει να χτυπούν καμπανάκια σε όλο τον κόσμο για το τεράστιο χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στους ασθενείς διαφορετικών χωρών. Τώρα είναι η στιγμή να πάρουμε στα σοβαρά αυτή την παγκόσμια οικονομική κρίση αν θέλουμε να προλάβουμε τις συνέπειές της».

Οπως φαίνεται από το οικονομικό σκέλος της έρευνας, μόλις ένα 5% των χρημάτων που δαπανώνται παγκοσμίως για την αντικαρκινική έρευνα και δράση φθάνει τελικά στις χώρες που σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος.