Αλβανός καταδικάστηκε σε ποινές 108,5 ετών και έμεινε στη φυλακή μόλις 8,5 χρόνια

Αποφυλακίστηκε χάρη στις διατάξεις του νόμου Παρασκευόπουλου – Στη συνέχεια δεν απελάθηκε από τη χώρα γιατί κατέθεσε αίτηση ασύλου

Εκατοντάδες επικίνδυνοι κακοποιοί κυκλοφορούν ελεύθεροι στην Ελλάδα αντί να βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα της φυλακής και να εκτίουν πολυετείς ποινές κάθειρξης που τους επιβλήθηκαν. Κάνοντας χρήση του νόμου Παρασκευόπουλου πήραν μια δεύτερη ευκαιρία, όπως όμως αποδείχθηκε, πολλοί από αυτούς δεν την άξιζαν. Επανέλαβαν ειδεχθή εγκλήματα και όταν συνελήφθησαν από τους αστυνομικούς, είχαν στην τσέπη τους το αποφυλακιστήριο. Η δολοφονία του ιδιοκτήτη ταβέρνας στην Ύδρα, του νεαρού κοσμηματοπώλη στη Θεσσαλονίκη, το βασανιστήριο με το αναμμένο σίδερο σε ανυποψίαστους πολίτες μέσα στα σπίτια τους, είναι μόνο μερικά από τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από κακοποιούς που είχαν αφεθεί ελεύθεροι με το νόμο 4322/27-4-2015, γνωστού ως νόμος Παρασκευόπουλου.

Όμως η περίπτωση που αποκαλύπτει σήμερα το protothema.gr πραγματικά δεν έχει προηγούμενο. Ένας 36χρονος Αλβανός με 15 ονόματα, εκ των οποίων το ένα είναι το πραγματικό, συνελήφθη το Φεβρουάριο του 2008. Αμέσως προφυλακίστηκε ενώ στα δικαστήρια που ακολούθησαν, καταδικάστηκε σε συνολική ποινή κάθειρξης περίπου 108,5 ετών (104 χρόνια και 54 μήνες σύμφωνα με το αποφυλακιστήριο) για εγκληματική οργάνωση, ληστείες κατά συναυτουργία και κατ΄ εξακολούθηση, ανθρωποκτονίες από πρόθεση κατά συρροή, παράνομη οπλοφορία και άλλα, σύμφωνα πάντα με το αποφυλακιστήριο που αποκαλύπτουμε.

Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, εκτιτέα ποινή είναι τα 25 χρόνια, ανεξαρτήτως του πόσα έτη θα καταδικαστεί κάποιος. Στο παρελθόν αν κάποιος εξέτιε τα 3/5 της ποινής του, είχε την ευκαιρία να αποφυλακιστεί πρόωρα. Ο περιβόητος νόμος Παρασκευόπουλου ήρθε να μειώσει την υποχρεωτική έκτιση της ποινής στα 2/5, με όποιο τρόπο και αν την εκτίσει ο καταδικασθείς. Ένας νόμος που προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, όμως ανανεώθηκε δύο φορές – η τελευταία από το σημερινό υπουργό Δικαιοσύνης Σταύρο Κοντονή με κάποιες έστω μικρές αλλαγές. Τι και αν ο εμπνευστής του νόμου, ο ίδιος ο κ.Παρασκευόπουλος, δήλωνε τον περασμένο Νοέμβριο ότι θα πρέπει να καταργηθεί, διότι ήταν ένας έκτακτος νόμος που εφαρμόστηκε σε έκτακτες συνθήκες συμφόρησης και δεν υπήρχε λόγος ύπαρξης παγίως.
Στην περίπτωση που αποκαλύπτει το prototothema.gr ο 36χρονος Αλβανός έμεινε στη φυλακή περίπου 8,5 χρόνια από τα συνολικά 108,5 με τα οποία καταδικάσθηκε, ενώ του υπολογίσθηκαν ευεργετικά 413 ημέρες εργασίας. Αποφυλακίστηκε το Νοέμβριο του 2016 από το σωφρονιστικό κατάστημα του Δομοκού, το οποίο λειτουργούσε ως φυλακή υψίστης ασφαλείας τύπου Γ΄, τις οποίες όμως κατήργησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Του επιβλήθηκαν οι περιοριστικοί όροι της σταθερής διαμονής σε διεύθυνση που έχει δηλώσει, της εμφάνισής του δύο φορές το μήνα σε αστυνομικό τμήμα της περιοχής του, ενώ για τα επόμενα πέντε χρόνια δεν θα έπρεπε να υποπέσει από δόλο σε άλλη αξιόποινη πράξη και να μην καταδικαστεί αμετάκλητα σε περισσότερα από δύο έτη, ειδάλλως θα εξέτιε αθροιστικά και το υπόλοιπο της οποίας για την οποία είχε απολυθεί υπό όρους. «Χάδι» θα πρέπει να θεωρηθεί και η τιμωρία που του επιβλήθηκε, αυτή της μη έκδοσης ΑΦΜ…

Κατέθεσε και αίτηση ασύλου

Οι αστυνομικές αρχές έχουν τη δυνατότητα να απελάσουν έναν αποφυλακισμένο, τον οποίο θεωρούν επικίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια, πριν λήξει ο πενταετής χρόνος δοκιμασίας. Προκειμένου, όμως, να αποφύγουν τη δυσμενή συνέπεια της απέλασης, πολλοί εξ αυτών σπεύδουν και υποβάλουν αίτημα χορήγησης ασύλου. Μέχρι την εξέταση του αιτήματος ασύλου, ο αιτών δύναται να διαμένει νομίμως στην χώρα μας. Σύμφωνα, δε, με τα επίσημα στοιχεία, το 2017 κατατέθηκαν περίπου 58.666 αιτήσεις ασύλου. Μία από αυτές τις αιτήσεις ήταν και του 36χρονου Αλβανού, ο οποίος έπειτα από την αποφυλάκισή του από το σωφρονιστικό κατάστημα Δομοκού το Δεκέμβριο του 2016, εξακολουθεί να βρίσκεται στην Ελλάδα και να κυκλοφορεί ελεύθερος με περιοριστικούς όρους.

Όπως εξηγεί στο protothema.gr η δικηγόρος Σοφία Νικολάου, «παρά το γεγονός ότι πολύ λίγες εξ αυτών των αιτήσεων έγιναν αποδεκτές – και κυρίως όσων προέρχονταν από τη Συρία – η αναμονή για την έκδοση αποφάσεων ήταν τόσο μακρά, που δημιούργησε ένα καθεστώς νομιμότητας ακόμα και για αποφυλακισμένους βαρυποινίτες, που θα έπρεπε να απελαθούν. Σε συνδυασμό με τις βραδείες διαδικασίες χορήγησης ή απόρριψης αιτήματος ασύλου, έχει δημιουργηθεί μία ενδιάμεση κατάσταση αποφυλακιζόμενων αλλοδαπών βαρυποινιτών, που, αν και υφίσταται η δικαστική υποχρέωση απέλασής τους στην χώρα καταγωγής τους, αυτοί παραμένουν νομοτύπως εδώ, συνεχίζοντας, πολλές φορές, την εγκληματική τους δραστηριότητα».