Αντικαρκινικό υδροτζέλ βοηθά στην ανοσοθεραπεία

Ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην εξόντωση καρκινικών κυττάρων εμφανίζεται ένα φάρμακο ανοσοθεραπείας ενσωματωμένο σε υδροτζέλ αργής απελευθέρωσης/ χορήγησης, που δημιούργησαν επιστήμονες του Rice University σε συνεργασία με το University of Texas Health Science Center at Houston (UT Health).

Το STINGel συνδυάζει μια νέα κατηγορία φαρμάκων ανοσοθεραπείας ονόματι STING (stimulator of interferon gene) με ένα ενέσιμο υδροτζέλ το οποίο απελευθερώνει το φάρμακο σε σταθερές δόσεις, προκειμένου να ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να σκοτώνει καρκινικά κύτταρα. Αναπτύχθηκε από τους Τζέφρι Χάρτγκερινκ και Σάιμον Γιανγκ.

Σε κλινικές δοκιμές, τα φάρμακα ανοσοθεραπείας έχουν δείξει αξιοσημείωτες δυνατότητες αντιμετώπισης του καρκίνου, αλλά έρευνες έχουν δείξει πως απομακρύνονται γρήγορα από το σώμα και ότι απαιτούνται πολλαπλές ενέσεις. Η νέα έρευνα, που παρουσιάστηκε στο Biomaterials, έδειξε ότι πεπτιδικά τζελ αργής απελευθέρωσης θα μπορούσαν να χορηγούν φάρμακα ανοσοθεραπείας σε σημεία με όγκους για μακρές χρονικές περιόδους.

Ο Χάρτγκερινκ είναι πρωτοπόρος στον τομέα της ανάπτυξης υδροτζέλ MDP (multidomain peptide) που συντίθενται μόνα τους και μιμούνται τον εξωκυττάριο χώρο του σώματος για να ενισχύουν την ανάπτυξη κυττάρων και αγγειακών συστημάτων για επιδιόρθωση ιστών. Το υδροτζέλ εισάγεται ως υγρό, γίνεται ημι-στερεό μέσα στο σώμα και υποβαθμίζεται σταδιακά με το πέρασμα του χρόνου.

Το υδροτζέλ της νέας έρευνας είναι επίσης φιλικό προς τα κύτταρα- εκτός και αν είναι καρκινικά, οπότε και φάρμακα ανοσοθεραπείας όπως το CDN (κυκλικά δινουκλεοτίδια).

Σύμφωνα με τον Χάρτγκερκινκ, καθηγητή χημείας και βιο-μηχανικής, η συγκέντρωση του CDN στο υδροτζέλ είναι σημαντική. «Η κανονική προσέγγιση στο CDN είναι η απλή ένεση, αλλά αυτό οδηγεί σε πολύ γρήγορη διάχυση στο σώμα και μειώνει τη συγκέντρωση στον χώρο του όγκου σε πολύ χαμηλά επίπεδα» λέει. «Χρησιμοποιώντας την ίδια ποσότητα CDN, η προσέγγιση STINGel επιτρέπει η συγκέντρωση CDN κοντά στον όγκο να παραμένει πολύ υψηλότερη για μακρές χρονικές περιόδους».

Το STINGel μελετήθηκε τόσο σε εργαστηριακές καλλιέργειες όσο και in vivo. Για το in vivo κομμάτι, έξι ομάδες 10 τρωκτικών έλαβαν θεραπείες διαφόρων τύπων (CDN μόνο, CDN και ΜDP από μόνα τους κλπ). Μόνο ένα στα 10 πειραματόζωα που είχαν λάβει άλλες θεραπείες επέζησε 105 ημέρες, αλλά έξι από τα 10 που είχαν λάβει θεραπεία με STINGel επέζησαν, ενώ αποδείχτηκαν επίσης ανθεκτικά σε περαιτέρω «εισβολές» καρκινικών κυττάρων, υποδεικνύοντας πως τα ανοσοποιητικά τους συστήματα είχαν ενισχυθεί έναντι του καρκίνου.