Αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, μηχανάκια, μηχανήματα και …άνθρωποι

Έχουν ψυχή οι μηχανές; Ασφαλώς όχι. Έτσι τουλάχιστον λέει η επιστήμη και η λογική. Όταν όμως βλέπεις κάποιες μηχανές άλλων εποχών και σου φέρνουν στο νου τους ανθρώπους που έζησαν με αυτές, τότε αλλάζεις γνώμη. Και νομίζεις ότι και οι μηχανές έχουν ψυχή και ότι οι άνθρωποι που έζησαν με αυτές ζουν ακόμη κοντά μας και μας θυμίζουν το πέρασμά τους από τη ζωή αυτή.

Σήμερα θα περιδιαβούμε μερικά, λίγα από τα οχήματα μιας άλλης εποχής και θα σας δώσουμε τις πληροφορίες για μερικά από αυτά και όσα γνωρίζουμε για τους ανθρώπους που έζησαν μέσα ή πάνω σ’  αυτά. Επειδή δεν είναι δυνατόν να τα γνωρίζουμε όλα ή να αναγνωρίζουμε πότε ήλθαν όλα αυτά στο νησί και τίνος ήταν, ζητούμε και τη δική σας βοήθεια. Κάθε πληροφορία θα μας δώσει λίγα πράγματα να ενισχύσουν τις μνήμες που κουβαλάνε και τα άψυχα……

Παρακάτω θα παραθέσουμε λίγα κουφάρια από τη συλλογή φωτογραφιών της εφημερίδας ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ και θα συνεχίσουμε με ένα άλλο αφιέρωμα και αρκετά ακόμη από αυτά τα μνημεία μιας άλλης εποχής.

Μία μοτοσυκλέτα…

Πρόκειται για μία εγγλέζικη ARIEL, την οποία είχε στην κατοχή του στο Αλβανικό μέτωπο ο Ιωάννης Λευθέρης-Φοντάν από το Λειβάδι. Ήταν μοντέλο του 1938 και μ΄ αυτήν γύρισε στα Κύθηρα από την Αλβανία, όταν κατάρρευσε το μέτωπο. Ήταν για χρόνια σε μία  αποθήκη στο Λειβάδι, αργότερα βρέθηκε, αν δεν κάνουμε λάθος, στο Μανιτοχώρι και τελικά την έκλεψαν κάποιοι επιτήδειοι και χάθηκαν τα ίχνη της. Ο ιδιοκτήτης της έφυγε κι αυτός στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Η φωτογραφία είναι με τον ίδιο φαντάρο στην Πρεμετή.

Ένα τρίκυκλο ZUNDAPP

Μοντέλο των αρχών της δεκαετίας του 1960, κάπου στο Δρυμώνα. Ανήκε στον Παναγιώτη Κασιμάτη-Καρτσούρη. Δεν γνωρίζουμε σε ποία κατάσταση βρίσκεται σήμερα, αν βρίσκεται εκεί βέβαια.

Δύο φωτογραφίες από Πούρκο και Κομηνιάνικα με δύο πασίγνωστα στα Κύθηρα οχήματα, τους γνωστούς «Μινώταυρους».

Με άδεια γεωργικού μηχανήματος κατασκευάζονταν στην Κρήτη και πέρασαν μία λαμπρή …καριέρα στους Κυθηραϊκούς δρόμους κυρίως ως μεταφορικά μέσα της δεκαετίας του 1970 και λίγο αργότερα. Σήμερα μένουν στο νησί πολλά από αυτά τα μηχανήματα, σχεδόν όλα σε κατάσταση για παλιοσίδερα και αρκετά να έχουν φορτωθεί για την ίδια χρήση στα φορτηγά των τσιγγάνων που αλωνίζουν τα Κύθηρα κατά καιρούς.

Ένα παλιό Σιτροέν

Ένα μοντέλο μία εξελιγμένη μορφή του γνωστού και δημοφιλούς Ντε Σεβώ κάπου στα Κατσουλιάνικα. Αγνώστων λοιπών στοιχείων…

Ένα ακόμη τρίκυκλο, ιδιοκατασκευή, όπως περίπου οι Μινώταυροι.

Ανήκε στο Νικ. Καλλίγερο-Πλάστη και βρίσκεται σήμερα στο Στραπόδι. Λόγω της θέσης που βρίσκεται η φωτογράφηση έγινε από την …πίσω πλευρά.

Το κάποτε πασίγνωστο Μόσκβιτς του γιατρού Γεωργίου Λευθέρη

Όπως ήταν πριν λίγα χρόνια στις Καλοκαιρινές. Πρέπει να έφθασε στα Κύθηρα τη δεκαετία του 1960 και «έζησε» πολλά χρόνια. Οι περισσότεροι θυμούνται το πορτ μπαγκάζ γεμάτο φάρμακα και δεν ήταν λίγοι όσοι «έτρεμαν» στα παιδικά τους χρόνια τον γνώριμο ήχο του αυτοκινήτου αυτού, γιατί βέβαια ποία παιδιά την εποχή αυτή δεν φοβούνταν το γιατρό;