Αυτός ο άνθρωπος ήθελε να γίνει βασιλιάς σε Ελλάδα και Κύπρο και να… αναστήσει τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία

Η Ευρώπη τον 20ο αιώνα είχε… γεμίσει Παλαιολόγους που υποστήριζαν ότι ήταν απόγονοι του τελευταίου Βυζαντινού Αυτοκράτορα. Στην Ισπανία ένας δικηγόρος έκανε τη διαφορά. Υποστήριζε ότι ήταν απόγονος της Δυναστείας Λάσκαρη που έδωσε τον τελευταίο Αυτοκράτορα πριν την Άλωση από τους Λατίνους και στη συνέχεια Αυτοκράτορες στο κράτος της Νίκαιας.

Θα μπορούσε απλά η ιστορία του να είναι μια ακόμα γραφική περίπτωση εάν δεν διεκδικούσε δύο φορές το θρόνο της Ελλάδα, το 1923 και το 1933 και μία φορά τον αντίστοιχο της Κύπρου, τον καιρό του πολέμου της Ανεξαρτησίας το 1955!

Ακόμη και σήμερα οι απόγονοί του μπορεί να μην διεκδικούν… παλάτια και λεφτά, αλλά υπάρχουν και προσκομίζουν τους τίτλους όπως «Πρίγκιπας Πορφυρογέννητος και Δούκας των Αθηνών», «Μέγας Μαγίστρος του Κωνσταντινικού Τάγματος του Αγίου Γεωργίου» ή του «Τάγματος του Αγίου Ευγενίου Λάσκαρη».

Όλα ξεκίνησαν στη Σαραγόσα το 1906. Ο επιφανής πολίτης της πόλης Μανουέλ Λασκόθ Σερβέτο, λίγο πριν πεθάνει αποκάλυψε στα τρία του παιδιά, τον Λορέντζο, την Ζοζεφίνα και τον Ευγένιο το.. τρομερό οικογενειακό μυστικό: Ο πατέρας του κι αυτός είχαν καταφύγει στην Ισπανία κυνηγημένοι από τον Σουλτάνο. Ήταν απόγονοι της Βυζαντινής οικογένειας Λάσκαρη και το Λασκόθ ήταν η παραφθορά του ονόματός τους. Διηγήθηκε περιπέτειες στην Αθήνα τα χρόνια του Όθωνα, την υποχρεωτική εξορία τους επειδή ο Βαυαρός Μονάρχης φοβόταν ότι θα του πάρουν το θρόνο (!) και άλλα πολλά.

 

 

Τέσσερα χρόνια μετά, το 1910 πέθανε ο μεγάλος γιος και ο Ευγένιος έγινε ο κληρονόμος των τίτλων. Ήταν δικηγόρος και έβαλε σκοπό της ζωής του να αποδείξει την καταγωγή του. Φρόντισε να αλλάξει το όνομά του από Λασκόθ σε Λάσκαρη και να γράφει βιβλία με την ιστορία της οικογένειάς του.

Το 1923 κυκλοφόρησε προκήρυξη προς τον Ελληνικό λαό ζητώντας να γίνει Βασιλιάς στη χώρα στη θέση του Γεώργιου Β’ που ετοιμαζόταν να πάρει το δρόμο της εξορίας.

Το 1933 στην Ελλάδα υπήρχε Δημοκρατία, αλλά ήταν φανερό ότι δεν θα κρατούσε για πολύ. Στις 28 Μαΐου εκείνης της χρονιάς στο μνημόσυνο για τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο κάποιοι φώναξαν «Ζήτω η Βασιλεία», ενώ το Λαϊκό Κόμμα που βρισκόταν στην κυβέρνηση ακολουθούσε… θολή πολιτική στο θέμα του πολιτεύματος.

 

 

Με αφορμή το γεγονός αυτό το «Ελεύθερον Βήμα» του Δημητρίου Λαμπράκη άρχισε μια έρευνα μεταξύ των πολιτικών με το ερώτημα «Βασιλεία ή Δημοκρατία».

Ο Ευγένιος Λάσκαρης ενημερώθηκε και έστειλε προκήρυξη μέσω επιστολής στην εφημερίδα. Το πνεύμα της ήταν «γιατί οι Γλίξμπουργκ κι όχι ο Λάσκαρης».

Αποσπάσματα της επιστολής δημοσιεύθηκαν στην άλλη εφημερίδα του συγκροτήματος τα «Αθηναϊκά Νέα» με διόλου κολακευτικά σχόλια. Η επιστολή – προκήρυξη» ήταν γραμμένη στα γαλλικά, αλλά προφανώς ο Ευγένιος τα γνώριζε τόσο καλά, όσο κι ο Μιχάλης Δημητρακόπουλος όταν έκανε και την περίφημη δήλωση «ζαμέ Κορωπί» υποστηρίζοντας την αθωότητα της Εύας Καϊλή.

Η εφημερίδα φιλοξένησε την επιστολή στην πρώτη σελίδα, αλλά με τρόπο σκωπτικό που δεν εξυπηρετούσε σε καμία περίπτωση τα σχέδια του υποψήφιου Μονάρχη.

 

Το 1958 όταν οι Κύπριοι ξεκίνησαν τον δικό τους απελευθερωτικό αγώνα κυκλοφόρησε νέα προκήρυξη ζητώντας να γίνει Βασιλιάς του νησιού! Και τότε κανείς δεν έδωσε σημασία!

Μόνο που στο διάστημα αυτό είχαν μεσολαβήσει πολλά στην οικογένεια Λασκόθ – Λάσκαρη.

Η εφημερίδα ABC άρχισε να ερευνά την ιστορία. Και απέδειξε ότι είχε πλαστογραφήσει τους τίτλους ευγενείας των δήθεν προγόνων του. Ούτε λίγο, ούτε πολύ τον έλεγε πλαστογράφο και απατεώνα.

Το 1952 στη διαμάχη πήρε μέρος και το Βατικανό που δυσφορούσε με τον θόρυβο που είχε δημιουργηθεί για την αναγέννηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τον Λάσκαρη, αλλά και ήθελε να βάλει τάξη στα λογής θρησκευτικά τάγματα που υπήρχαν στη χώρα.

Αποτέλεσμα; Εννιά χρόνια αργότερα ανακλήθηκαν όλα τα έγγραφα που τον συνέδεαν με τη Βυζαντινή οικογένεια. Ακυρώθηκαν οι ταυτότητες που έγραφαν «Λάσκαρης» κι επέστρεψε όλη η οικογένεια στο Λασκόθ. Μάλιστα αποκαλύφθηκαν έγγραφα σύμφωνα με τα οποία η οικογένειά του είχε βασκική καταγωγή.

Όσο για το πως όλη αυτή η υπόθεση κράτησε τόσα χρόνια υπάρχει εξήγηση. Ο δικηγόρος Ευγένιος Λάσκαρης είχε υπηρετήσει ως στρατοδίκης την περίοδο του Φράνκο και στην αλληλογραφία που διατηρούσε με τον δικτάτορα αυτός τον αποκαλούσε… Λάσκαρη.

 

Το 1962 ο Ευγένιος έφθασε στο τέλος της ζωής του. Το… έργο του ανέλαβε να συνεχίσει ό γιος του Θεόδωρος που είχε μεταναστεύσει στις ΗΠΑ και εργάστηκε ως καθηγητής φιλοσοφίας. Με τον θάνατό του το 2006 ανέλαβε να συνεχίσει την προσπάθεια ο Ευγένιος Β΄που έχει γεννηθεί το 1975, ενώ μέλη της οικογένειας υπάρχουν και στην Κόστα Ρίκα, σε μια χώρα που παραδοσιακά αγαπά την Ελλάδα και το Βυζάντιο.

Τι έμεινε τελικά απ’ όλα αυτά; Ένας φάκελος στα Γενικά Αρχεία του Κράτους με πληροφορίες για τη ζωή και τη δράση του Ευγένιου Λάσκαρη. Σε αυτά υπάρχουν και φωτοτυπίες με δημοσιεύματα εφημερίδων, ελληνικών και ξένων.