Χειμώνας με μπάνια, αλλά από νερό;

Με τις εκπλήξεις του φετινού χειμώνα λίγοι θα μείνουν να αμφιβάλλουν για την κλιματική αλλαγή, αλλά περί αυτής και όσα ακολουθούν διαβάστε στο άρθρο της σελ. 3.

Ακόμη και πριν το καλοκαίρι είχαμε μπαράζ δημοσιογραφικών «προφητειών» για το πόσο θα υποφέρουμε το χειμώνα που θα ξεπαγιάσουμε, αφού θα μας λείπουν τα καύσιμα λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Κι εκεί που τρέχαμε για …ηλεκτρικές κουβέρτες και καυσόξυλα μάς προέκυψε καλοκαιρία και το Καψάλι, λίγο έλειψε να γεμίσει μπανιαδόρους! Άλλαξαν οι καιροί, αλλά τόσο ώστε άλλοι να χαίρονται, όπως εμείς κι άλλοι να ξεπαγιάζουν όπως στις ΗΠΑ, όπου σε 6 ώρες έκανε τέτοια βουτιά ο υδράργυρος, που πάγωσε το χιόνι και έκλεισαν οι δρόμοι σχεδόν παντού. Αυτό όμως που είναι πολύ κρίσιμο για μας στο μικρό μας τόπο δεν είναι η ανάλυση των φαινομένων αυτών, στην οποία, ούτως ή άλλως λίγοι δίνουν σημασία (κακώς) αλλά σε κάτι πολύ πιο κρίσιμο. Στην επάρκεια νερού.

Ήδη τα τελευταία χρόνια, πλην λίγων εξαιρέσεων, το ισοζύγιο της βροχής κοντεύει να γίνει πιο ελλειμματικό από τον προϋπολογισμό. Πέρσι, για μία ακόμη χρονιά, την βγάλαμε καθαρή και το ΟΥΦ!! των δημαρχόντων ακούστηκε παντού. Φέτος; Μέχρι τώρα το τι έγινε το διαβάσατε στο προηγούμενο και ακολουθούν οι ευχές όλων μήπως βρέξει. Αλλά με ευχές δεν λύνονται τα προβλήματα. Ευτυχώς ξέμπλεξε η ιστορία με τις τρεις αφαλατώσεις, που δεν ήταν κάτι επείγον (!!!) για τους αρμοδίους και τα δικαστήρια, αλλά το ερώτημα παραμένει. Φθάνουν οι τρείς που θα λειτουργήσουν φέτος κι οι άλλες δύο του χρόνου; Σαφώς όχι. Και δεν είναι μόνο οι βρύσες για τον τουρισμό. Είναι κι η γη, που υποφέρει. Η παραγωγή που στενάζει. Γράψαμε πέρσι ότι το μίγμα αφαλατώσεις/γεωτρήσεις είναι σωστό. Αυτό για το οποίο έχουμε ερωτηματικά είναι το αν αυτές οι μικρές μονάδες είναι η σωστή λύση ή χρειαζόταν μία κεντρική. Πάλι με μίγμα αφαλάτωσης/γεωτρήσεων κατά το παράδειγμα του Αργοστολίου, το οποίο επίσης έχουμε παρουσιάσει. Ξέρουμε. Έχουμε πρόβλημα με το δίκτυο. Όσο κι αν αντικαθίστανται χιλιόμετρα κάθε χρόνο, άλλα τόσα σχεδόν χάνουν και πολύτιμο νερό ποτίζει πρίνους. Και μπορούμε να (ξανα) ρωτήσουμε. Δεν γίνεται μία νέα μελέτη να δούμε, αν ενώνονται τα δίκτυα, αν μπορεί να λειτουργήσουν σε ορατό χρόνο σωστά, αν μπορεί να οραματιστούμε μία κεντρική μονάδα κλπ; Αναγνωρίζουμε τη δυσκολία των εγχειρημάτων και των απαντήσεων, καθώς υπεισέρχεται ο παράγων κόστος επένδυσης υποδομών και κόστος διάθεσης του προϊόντος. Όμως, ας το σκεφθούμε κι αλλιώς. Αργά ή γρήγορα θα καταλήξουμε εκεί. Όσο πιο νωρίς κάνουμε τους λογαριασμούς μας και τις αναγκαίες μελέτες, τόσο θα αποφύγουμε να γίνουμε επιμηθείς! Εξάλλου και το σημερινό κόστος για το νερό δεν είναι χαμηλό, ούτε ελέγξιμο με τον τρόπο έκδοσης των λογαριασμών. Το μέγιστο όμως πρόβλημα είναι τι θα γίνει αύριο, αν δεν υπάρχει επάρκεια. Και, ειλικρινά, δεν μπορούμε να καταλάβουμε καθόλου όσους  εφησυχάζουν ή αντιδρούν στις αφαλατώσεις για απροσδιόριστους, αστήρικτους ή και ανύπαρκτους ουσιαστικά λόγους. Αν είδαν το μουντιάλ στο Κατάρ θα μπορούσαν να υπολογίσουν ότι το 100% της κατανάλωσης νερού προέρχεται από αφαλατώσεις. Μήπως είναι ώρα να ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ κανονικά;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2023