Χιλιάδες πλέον τα «δάση» του Αιγαίου!

Μπορεί τα δάση στα νησιά του Αιγαίου να έχουν χαθεί από την αρχαιότητα (Κύθηρα) ή κατά την Ενετοκρατία (Κυκλάδες) φαίνεται όμως ότι κατά ένα περίεργο τρόπο αναγεννήθηκαν όλα διά μιάς και, σύμφωνα με τις δασικές υπηρεσίες, κατά τη σύνταξη των δασικών χαρτών, αριθμούν πλέον εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα!

Μετά από όσα κατήγγειλαν και οι δικές μας τοπικές αρχές και την κήρυξη ως δασικών λιμανιών, δρόμων και  ιδιοκτησιών (τις οποίες διαμαρτυρίες μέχρι στιγμής φαίνεται να μην έχουν εξετάσει ακόμη οι υπερκείμενες αρχές), την αδικαιολόγητη και προδήλως παράνομη, χρήση των αεροφωτογραφιών του 2008 αντί του 1945, ή όσα έχουμε γράψει εμείς οι …γραφικοί, ήρθαν και οι έντονες διαμαρτυρίες από τα νησιά του Αιγαίου όπου οι χάρτες χαρακτήρισαν «δασικά» το 80% της Πάτμου, το 75% της Ανάφης, το 60% της Σύμης και τράβα κορδέλα.

Στα Κύθηρα λένε ότι τα δασικά ίσως να ξεπερνούν και τα παραπάνω ποσοστά. Η μόνη διαφορά είναι ότι σε μας έμεινε η οργίλη διαμαρτυρία του Δήμου, με την οποία ασχολήθηκαν μεν δύο βουλευτές μας δεν έχει προχωρήσει δε κάποια ρύθμιση, τουλάχιστον για τα θέματα που θίγονται στη διαμαρτυρία του Δήμου.

Η πραγματικότητα είναι ότι  για μία ακόμη φορά και σύμφωνα με τις αναρτήσεις «αναβάθμισαν» σε «δάση» εκτάσεις με φρύγανα, αστιβές, ασπαλάθους κλπ και έτσι φθάσαμε να έχουμε, επίσημα μεν δάση χιλιάδων στρεμμάτων, ανεπίσημα δε ουκ ολίγα προβλήματα.

Και για να μην ταλαιπωρούμε άλλο όσους επιμένουν να διαβάζουν για το επίμαχο θέμα. Μία είναι η λύση, την οποία αρνούνται διαρρήδην να δουν σωστά, τόσο οι δασικές υπηρεσίες, που δεν την εισηγούνται, όσο και οι βουλευτές που –διαχρονικά-φοβούνται να την νομοθετήσουν. Να επιτρέπεται, εφ’ όσον τηρούνται οι περιορισμοί δόμησης σε εμβαδόν, συντελεστή και ύψος, τόσο οι υπάρχοντες, όσο και όσοι θεσπισθούν, έτσι ώστε, οι άμοιροι ιδιοκτήτες πρώην καλλιεργημένων και νυν χερσωμένων εκτάσεων, να μπορούν να οικοδομήσουν νόμιμα και να μετατραπούν από τη μία στιγμή στην άλλη, από επιφυλακτικοί έως εχθρικοί προς τα δάση και τα «δάση» ως οι καλλίτεροι προστάτες και των μεν και των δε, όπως γίνεται σε πολλές χώρες, με σταδιακή κατάργηση των επικίνδυνων παρεκκλίσεων, που μετατρέπουν τους πολίτες σε υποχείρια μίας διαφθαρμένης διοίκησης. Αν δεν γίνει αυτό, που απαιτεί «αρετήν και τόλμην» σε πολύ λίγο χρόνο θα πούμε και για τον τόπο μας «καληνύχτα Μαργαρίτα».

Όσον αφορά αυτούς που φοβούνται ότι θα απολέσουν την ιδιοκτησία τους, καθώς αυτό γράφτηκε πρόσφατα σε μερίδα του τύπου για πολλά νησιά του Αιγαίου, στα Κύθηρα οι ιδιοκτήτες γης που έχει χαρακτηρισθεί δασική δεν έχουν τέτοιο φόβο και έχουν κάθε δικαίωμα εκ του νόμου να την δηλώσουν στο κτηματολόγιο εφ’  όσον το επιθυμούν, καθώς εδώ ισχύει το καθεστώς που θεσπίστηκε με το νόμο παραχώρησης των Επτανήσων (με αυτόν που έχει θεσπισθεί και η Εγχώριος) οπότε το βάρος αποδείξεως της ιδιοκτησίας δεν το έχει ο πολίτης-ιδιοκτήτης, αλλά το Δημόσιο εφ’ όσον επικαλεσθεί ιδιοκτησιακό δικαίωμα. Αντίθετα στα νησιά του Αιγαίου όντως υπάρχει πρόβλημα, αφού, βάσει συνταγματικής διατάξεως, τα δάση ανήκουν στο Δημόσιο και όσοι πολίτες επικαλούνται ιδιοκτησία φέρουν το βάρος της αποδείξεως.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ Φ. 343 ΤΗΣ ΕΝΤΥΠΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2019.