«Εγώ, πάντως, δεν φταίω»

Υπάρχει μία τεράστια αλυσίδα από αντιφάσεις και αντικρουόμενες δηλώσεις ανάμεσα σε αιρετούς άρχοντες, υπηρεσιακούς και διοικητικούς παράγοντες. Και είναι τόσο μεγάλη, που λες ότι αν κάποια στιγμή καταθέσουν κατ’ αντιπαράσταση, θα γελάσουμε πικρά

Θα έχει συμβεί και σε σας παρακολουθώντας μία ταινία. Κάτι γίνεται στην πλοκή και ξαφνικά χάνεις τον ειρμό. Θέλεις να γυρίσεις πίσω και να το πάρεις από την αρχή. Το έπαθα στο «Twin Peaks» του Ντέιβιντ Λιντς. Δεν καταλάβαινα απολύτως τίποτα. Το παράτησα.

Η τραγωδία στο Μάτι είναι της πραγματικής ζωής ή, ακριβέστερα, του θανάτου. Αν όμως προσπαθήσεις να βάλεις στη σειρά τα γεγονότα, να τα δεις ως κομμάτια ενός ολοκληρωμένου σεναρίου, διαπιστώνεις ότι το ένα αναιρεί το άλλο, δεν μπορούν να μπουν σε μία αφήγηση. Βέβαια έχεις πάντα τη δυνατότητα να πάρεις την εκδοχή της κυβέρνησης και να σχηματίσεις την εικόνα σε δευτερόλεπτα: φυσούσε πολύ, μεγάλη φωτιά, ασύμμετρες συνθήκες, αν δεν είχαν χτίσει αυθαίρετα μάλλον θα είχαν σωθεί. Και μετά λες για την αλληλεγγύη και τα μέτρα. Καλό σενάριο και, το κυριότερο, για όλες τις ηλικίες.

Ωστόσο αν πάρεις την πολύπλοκη εκδοχή, αν κάτσεις και διαβάσεις δηλώσεις των ίδιων ανθρώπων σε διαφορετικές ημέρες, διαπιστώνεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Δεν υπάρχει μία ενιαία αφήγηση για το πότε βρέθηκαν οι νεκροί, πότε ειδοποιήθηκε το Συντονιστικό, αν δόθηκε και από ποιον δόθηκε εντολή εκκένωσης. (Μικρή, αλλά χαρακτηριστική σειρά αντιφατικών δηλώσεων παρουσίασε η Τζίνα Μοσχολιού στον 9.84)

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μία τεράστια αλυσίδα από αντιφάσεις και αντικρουόμενες δηλώσεις. Και είναι τόσο μεγάλη, που λες ότι αν κάποια στιγμή αυτοί οι άνθρωποι καταθέσουν κατ´ αντιπαράσταση, το αποτέλεσμα θα είναι κωμικοτραγικό. Θα το κάνεις copy-paste και θα το ανεβάζεις Επιθεώρηση. Επίσης είναι πλέον εμφανές ότι όλοι, μα όλοι, οι εμπλεκόμενοι ομιλούν συμβουλευόμενοι τον δικηγόρο τους. Ακουγα ας πούμε, δηλώσεις της Περιφερειακής Συμβούλου Ιωάννας Τσούπρα, που έχει την αρμοδιότητα την Πολιτικής Προστασίας. Διάβαζε ένα κείμενο και πίσω από τα λόγια της άκουγες καθαρά ότι συντάχθηκε από δικηγόρο ή, τέλος πάντων, είχε μία επιμέλεια νομικού χαρακτήρα.

Η δε Ρένα Δούρου δεν έχει ανοίξει ακόμα το στόμα της. Λογικό. Πρέπει να ακούσει τι δηλώνουν όλοι οι άλλοι, να έχει τα δεδομένα και να συντάξει, όχι μόνη της, μία δήλωση με τη θέση της. Έχει, άλλωστε, την πρώτη μήνυση μπροστά της.

Τώρα δείτε το όλο μαζί. Πολιτικά πρόσωπα, αυτοδιοικητικοί άρχοντες, διοικητικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες σηκώνουν ένα σύννεφο από βουητό με ατομικό σκοπό την απαλλαγή της καμπούρας τους από ευθύνες. Είναι τρομακτικό. Στο μέλλον θα φαίνεται ίσως και αστείο, όμως τώρα προκαλεί τρόμο. Ο πολίτης δεν έχει άδικο που τρομάζει. Και έχει δίκιο να γελά όταν ακούει υπουργούς να ισχυρίζονται ότι όλα λειτούργησαν σωστά.