Εννέα εξαιρετικά αγενείς συμπεριφορές σε μια παραλία που επιβάλλεται να αποφεύγουμε

Το να περάσουμε μια ολόκληρη μέρα στην παραλία μπορεί να είναι σούπερ. Οι υπόλοιποι λουόμενοι, όμως, υπάρχει περίπτωση να κάνουν την εμπειρία λιγότερο διασκεδαστική.

«Γενικά, η εθιμοτυπία έχει να κάνει με το να προσέχεις τους άλλους ανθρώπους, κάτι που σίγουρα περιλαμβάνει και τους ανθρώπους που βρίσκονται στην παραλία», λέει στην HuffPost ο Νικ Λέιτον, ειδικός σε θέματα εθιμοτυπίας και συμπαρουσιαστής του podcast «Were You Raised by Wolves;» «Αν και είσαι εκεί έξω, δεν είσαι μόνος και η συμπεριφορά σου μπορεί και επηρεάζει άλλους ανθρώπους».

Για να συμβάλει ώστε οι μέρες στην παραλία να είναι πιο ευχάριστες για εμάς και τους άλλους, η HuffPost ζήτησε από τον Λέιτον και άλλους ειδικούς της εθιμοτυπίας να μοιραστούν μερικά κοινά faux pass που πρέπει να αποφεύγονται στην ακτή.

Ακολουθούν μερικές αγενείς συμπεριφορές που πρέπει να αποφεύγουμε στην παραλία.

Να καταπατάμε τον χώρο των άλλων

«Ας βρούμε ένα σημείο που απέχει τουλάχιστον τρία βήματα από τα υπάρχοντα των άλλων», προτείνει η Τζόντι Ρ.Ρ. Σμιθ, πρόεδρος της Mannersmith Etiquette Consulting. «Η ιδέα εδώ είναι να δώσουμε στους άλλους λίγο προσωπικό χώρο. Η απόσταση πρέπει να επιτρέπει στους επισκέπτες της παραλίας να περπατούν μεταξύ της πετσέτας τους και της πετσέτας του διπλανού χωρίς να σηκώνουν άμμο σε καμία από τις δυο».

«Ας μην υποθέτουμε ότι οι άλλοι άνθρωποι θέλουν να μιλήσουν», λέει η Νταϊάν Γκότσμαν, ειδική σε θέματα εθιμοτυπίας, συγγραφέας του βιβλίου «Μοντέρνα εθιμοτυπία για μια καλύτερη ζωή» και ιδρύτρια της Σχολής Πρωτοκόλλου του Τέξας. «Ας παρακολουθήσουμε τη γλώσσα του σώματός τους και αν ασχολούνται (με εμάς), ας μη διστάσουμε να συνεχίσουμε. Αν όχι, αυτό είναι σημάδι ότι θέλουν να μείνουν μόνοι».

Να αποκλείουμε την θέα

Ας προσέξουμε τους ανθρώπους πίσω μας καθώς τακτοποιούμαστε στην περιοχή μας επίσης.

«Σε πολλούς που πάνε στην θάλασσα αρέσει να ”φέρνουν” μαζί όλες τις ανέσεις του σπιτιού τους», λέει η Σμιθ. «Αυτό είναι καλό, εφόσον δεν απαγορεύει σε άλλους να απολαμβάνουν τα αξιοθέατα. Η ομπρέλα ή η σκηνή μας δεν πρέπει να εμποδίζει την ικανότητα των άλλων να έχουν οπτική πρόσβαση στην θάλασσα».

Να αγνοούμε τις συστάσεις γύρω από το κάπνισμα

Ας συνεχίσουμε να προσέχουμε τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μας εάν αποφασίσουμε να καπνίσουμε (και) στην παραλία. Αυτό περιλαμβάνει την προσοχή στο πού καπνίζουμε και τι κάνουμε όταν τελειώσουμε με το τσιγάρο μας.

«Αν βρισκόμαστε σε μια παραλία που εξακολουθεί να επιτρέπεται το κάπνισμα και θέλουμε να καπνίσουμε, θα πρέπει να κατευθυνθούμε προς την θάλασσα», λέει η Σμιθ. «(Κι επίσης) ας βεβαιωθούμε ότι έχουμε ξεφορτωθεί κατάλληλα τα αποτσίγαρά μας. Μπορεί να είναι αρκετά επικίνδυνο για τα πουλιά, τους σκύλους και τα παιδιά να καταπιούν αποτσίγαρα που έχουν βρει ”θαμμένα” στην άμμο».

Να μην σεβόμαστε την τοπική άγρια πανίδα

Φυσικά, κάθε παραλία είναι διαφορετική, αλλά κατά γενικό κανόνα, είναι καλύτερο να αποφεύγουμε να ταΐζουμε τα πουλιά και τα άλλα ζώα κατά μήκος της ακτής, καθώς αυτό μπορεί να επηρεάσει το τοπικό οικοσύστημα. Ας φροντίσουμε να μην διαταράξουμε την άγρια πανίδα και με άλλους τρόπους.

«Οι παραλίες μας επιτρέπουν να συνδεθούμε με τη φύση – ψάρια, σαλιγκάρια και άλλα έμβια όντα», λέει η Σμιθ. «Αν και είναι διασκεδαστικό να προσποιούμαστε ότι ο αστερίας είναι το κατοικίδιό μας, πρέπει να επιστραφεί στο νερό πριν πάμε σπίτι».

Να μην ανακινούμε πράγματα που έχουν μαζέψει άμμο

«Είναι αγενές να κουνάμε την πετσέτα ή, γεμάτα άμμο, ρούχα μας κοντά σε άλλους ή προς την κατεύθυνση του ανέμου», λέει η, ειδική σε θέματα εθιμοτυπίας, Τζούλιετ Μίτσελ, γνωστή και ως Ms. J. «Η άμμος στο στόμα, στα μάτια και στο σώμα δεν είναι ευχάριστη στους άλλους».

Η Σμιθ επανέλαβε αυτόν τον κανόνα – συνιστώντας μια προσέγγιση «μάζεψε τα πράγματά σου και μετά ανακίνησέ τα» στο τέλος της ημέρας στην παραλία που έχουμε επιλέξει να επισκεφθούμε.

«Ας απομακρυνθούμε από τους ανθρώπους πριν ανακινήσουμε οποιαδήποτε από τα μπανιερά και τις πετσέτες μας που έχουν συγκεντρώσει άμμο», λέει. «Όσο πιο πολύ αέρα έχει, τόσο πιο μακριά πρέπει να πάμε. Αυτό όντως κάνει το να μαζευτούμε πριν φύγουμε μια διαδικασία με, περισσότερα του ενός, βήματα, αλλά το να κυματίζουμε την άμμο στα μάτια των ανθρώπων δεν είναι ένας καλός τρόπος για να ολοκληρώσουμε μια υπέροχη μέρα».

Να παίζουμε παιχνίδια μπροστά στην μύτη των άλλων

«Για ο,τιδήποτε παιχνίδι θέλουμε να κάνουμε, ας βρούμε μια καθαρή περιοχή μακριά από άλλους ανθρώπους», συμβουλεύει ο Λέιτον. «Τα φρίσμπι (πάνω απ′ τα κεφάλια τους) μπορεί να κάνουν μερικούς ανθρώπους νευρικούς».

Προς το συμφέρον του σεβασμού του χώρου των ανθρώπων, ας τηρήσουμε κάποια απόσταση ανάμεσα στον χώρο που καταλαμβάνουν οι δραστηριότητές μας και τους άλλους επισκέπτες της παραλίας – τόσο για να αποφύγουμε να σφυρίζουν μπάλες κι άλλα αντικείμενα πάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων, όσο και λόγω της άμμου.

«Ας τοποθετήσουμε το δίχτυ για το βόλεϊ μακριά από άλλους ανθρώπους», προτρέπει η Γκότσμαν. «Το ίδιο ισχύει και για τα παιχνίδια στην άμμο που περιλαμβάνουν το χτύπημα της άμμου».

Να κάνουμε φασαρία

Ένας άλλος λόγος για να «τοποθετήσουμε» το παιχνίδι μας μακριά από άλλους, είναι να μειώσουμε τον ενοχλητικό θόρυβο. Πολλοί άνθρωποι πηγαίνουν στην παραλία για ηρεμία και χαλάρωση.

«Η μουσική και οι δυνατές συνομιλίες στο κινητό ”ταξιδεύουν” εύκολα πέρα από τα όρια της πετσέτας μας κι επηρεάζουν άλλους ανθρώπους, επομένως να έχουμε υπόψη τι ξεφεύγει από τον χώρο που καταλαμβάνει η ”φούσκα” μας», λέει η Λέιτον.

Ας προσέξουμε επίσης τον όγκο και το περιεχόμενο των συνομιλιών με την ομάδα μας.

«Ας προσέχουμε τη ”γλώσσα” μας, ειδικά γύρω από τα παιδιά», συμβουλεύει η Μίτσελ. «Να έχουμε σεβασμό, να είμαστε προσεκτικοί και να είμαστε ευγενικοί. Χωρίς βωμολοχίες και χωρίς καυγάδες».

Να αφήνουμε πίσω μας ένα χάλι

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αφήνουμε τον χώρο της παραλίας μας σε χειρότερη κατάσταση απ′ ότι τον βρήκαμε. Τα σκουπίδια δεν είναι απλώς αγένεια (και παρανομία), είναι κι επικίνδυνα. «Παρακαλώ ας μην αφήνουμε σκουπίδια – τουλάχιστον εκ προθέσεως – κι ας καθαρίσουμε την περιοχή προτού φύγουμε», προτρέπει η Μίτσελ.

Να μην ακολουθούμε τους κανόνες

Τόσο οι δημόσιες όσο και οι ιδιωτικές παραλίες έχουν απαριθμημένους κανόνες και οδηγίες και είναι σημαντικό να τους τηρούμε.

«Ας ακολουθήσουμε τα σημάδια που λειτουργούν ως προειδοποιήσεις για την ασφάλειά μας και την ασφάλεια των άλλων», λέει η Γκότσμαν.

Ας εξοικειωθούμε με τις διαφορετικές σημαίες και το τι αυτές σημαίνουν. Μην τολμάμε πέρα από τα επιτρεπόμενα όρια.

«Τα όρια τίθενται για κάποιο λόγο», λέει η Μίτσελ. «Ας μείνουμε εντός των ορίων κολύμβησης ή άλλων ορίων (η καταπάτηση των οποίων) θα μπορούσε να βλάψουν τον εαυτό μας ή τους άλλους».

Και μην «κολλάμε» (μόνο) στους ρητά γραμμένους κανόνες.

«Η εθιμοτυπία είναι τοπική και είναι σημαντικό να μαθαίνουμε και να ακολουθούμε τα έθιμα κάθε παραλίας», λέει ο Λέιτον. «Κάθε παραλία έχει τη δική της».