Επεσκέφθη και τον Θεόκλητο;

Πολλές φορές έχω γράψει ότι δεν διαβάζετε μόνο εσείς εμένα, αλλά κι εγώ εσάς. Για παράδειγμα, όταν ασθένησε ο Μπόρις Τζόνσον από κορονοϊό, μερικοί εκ των αναγνωστών με επέπληξαν ότι υπενθύμισα την άποψή του για «ανοσία της αγέλης». Επιτρέψτε όμως και σε μένα, στη «διαμαρτυρία» αυτή να «διαβάσω» ανθρώπους που δεν αντιλαμβάνονται ότι οι πράξεις φέρουν και συνέπειες. Και τα λόγια επίσης. Και σε ανθρώπους που κατέχουν εξουσία, οποιαδήποτε μορφή εξουσίας, δεν χαρίζω ελαφρυντικά στην ελαφράδα και οφείλουμε να στηλιτεύουμε διπλά.

Και ο μεν Μπόρις, για να λέμε την αλήθεια, πήρε το μάθημα στην αρχή του κακού, που ψιλοδικαιούνταν να μην έχει εμπεδώσει το δράμα. Η περίπτωση όμως του Μητροπολίτη Ιερισσού Θεόκλητου; Τι να πεις για την αμετροέπεια; Την αλαζονεία; Από πνευματικό λειτουργό που θα έπρεπε να έχει κύριο συστατικό της παρουσίας του την ταπεινότητα, την ενσυναίσθηση, το νοιάξιμο; Τι ομιλία ήταν εκείνη από άμβωνος! Τι εξυπνακισμοί!

«Αφού η κυρία Πρωτοψάλτη πήγε και τραγούδησε πάνω σε ένα αυτοκίνητο στον Πρωθυπουργό, ο Δεσπότης στην Κέρκυρα πήρε το λείψανο του Αγίου και το περιέφερε και τον πήγαν σιδεροδέσμιο και θα απολογηθεί. Γιατί δεν πήγαν έτσι την κυρία Πρωτοψάλτη; Γιατί ο παπάς να πληρώσει πρόστιμο και να μην πληρώσει ο Πρωθυπουργός;» και «Αν έχουν σκοπό να βάλουν χέρι στην Εκκλησία να θυμίσω εκείνο το ωραίο, ότι όποιος απλώνει χέρι στην Εκκλησία θα του κοπεί το χέρι!» και ναρκισσιστικά καουμποϊλίκια: «Εμείς αφού κοινωνήσαμε τον κόσμο, εγώ κατέληξα στο Αγιο Ποτήριον. Βλέπετε, σας μοιάζω να έχω κορονοιό; Εδώ είμαι! Οι γιατροί να με εξετάσουν».

Αλλά, βλέπετε, δεν συνόδευσε τη βεβαιότητα με Υπεύθυνη Δήλωση ότι ΑΝ ασθενήσει –ως αδιανόητο, ρε αδελφέ!– το κράτος να μην τον νοσηλεύσει, ούτε να τον περιθάλψει το ΕΣΥ, αλλά μόνο ο Κύριος να τον αναλάβει ως πιστό του δούλο…

Και πέρασε ο καιρός και τον επισκέφτηκε ο κορονοϊός. Διαβάστε, παρακαλώ, τη νέα του δήλωση και πίσω από τις λέξεις τον χαρακτήρα του ανδρός. «Ως άνθρωπο και εμένα δεν με εξήρεσε η πανδημία και ο κορονοϊός». Αρα υφίσταται κίνδυνος μόνο αφού σας επισκέφτηκε, σεβασμιότατε; Και πώς νοιαζόμαστε αυτούς που δεν τους επεσκέφθη; «Τους διαβεβαιώνω λοιπόν, όπως διαβεβαιώνω και κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως, ότι ο κορονοιός δεν με επεσκέφθη στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης ούτε σε οποιονδήποτε άλλον χώρο θρησκευτικής λατρείας».

Αρα, εξακολουθώ να απορρίπτω τις οδηγίες του κράτους, αλλά ημείς γνωρίζουμε τη μόνη αλήθεια (αν και δεν τη γνωρίζουμε). Μια αλήθεια γενικώς! Μήπως τότε να ταμπουρωθούμε εις ναούς;

Και γιατί τον επεσκέφθη, αφού ο ίδιος τυγχάνει «ολόκληρος» ένας λατρευτικός «χώρος»; Μελετήστε το αμετανόητο, τον άνθρωπο που δεν επεξεργάστηκε ούτε στο ελάχιστο αυτό που «τον επεσκέφθη», ούτε και την ευθύνη στο ποίμνιο όταν «του επέτρεψε ο Θεός»… Ναι, έτσι το λέει: «Παρακαλώ τους πάντες να σεβαστούν την προσωπική δοκιμασία που μου επέτρεψε ο Κύριος»… Ζήτησε την άδεια του Θεού και του επέτρεψε. «Κύριε, κύριε θέλω κι εγώ»…

Και αυτός είναι πνευματικός άνθρωπος, αναγνώστες. Αμείβεται από όλους μας ως καθοδηγητής διαδρομών ψυχής.

Με έχει σοκάρει πόσο πολλοί φίλοι μού αναφέρουν, με απόγνωση στο βλέμμα: «Τρέμω μην αρρωστήσω και για τη δουλειά μου. Τι θα κάνω; Πώς θα τα βγάλω πέρα;». Με έχει σοκάρει, ότι ενώ ακόμα και οι πλέον αδύναμοι χαρακτήρες σηκώνουν ηρωικό ανάστημα απέναντι σε αρρώστιες, όλοι καταρρακωνόμαστε απέναντι σε οικονομικές δυσκολίες. Στην αρρώστια βρίσκεις συμπαραστάτες, στο οικονομικό αδιέξοδο είσαι μόνος.

Με σοκάρει, επιτρέψτε μου κι αυτή την παράμετρο, ότι μισθωτοί όπως ο Θεόκλητος, που έχουν εκ του κράτους μας το προνόμιο τού «μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει» ως δημόσιοι υπάλληλοι, ρισκάρουν, καταδέχονται να παίζουν με το Εθνικό μας σύστημα Υγείας, το οποίο πρόθυμα βεβαίως περιθάλπει, ανεξαιρέτως, αρνητές μάσκας ή μη, αμπελοφιλοσοφούντες ή συνεπείς.

Τέλος, σπεύδω να υπενθυμίσω σε όποιον αναγνώστη σοκαριστεί από το ύφος του κειμένου μου, ότι στον δικό μου αξιακό χάρτη ο Θεός «μου» εκπροσωπείται μόνο από τον ίδιο στην ψυχή μου και δεν χρήζει ενδιαμέσων. Αντέχω μόνο μεγάλους Θεούς, όχι μικρούς.