Επικυρώθηκαν οι δασικοί χάρτες (και) των Κυθήρων.

Στις 21 Δεκεμβρίου επικυρώθηκαν οι πλείστοι των δασικών χαρτών, των οποίων η ανάρτηση και οι συνακόλουθες διαδικασίες είχαν γίνει στις αρχές του χρόνου, όπως εγκαίρως είχαν δημοσιεύσει τα «Κ». Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις οι αντιρρήσεις έγιναν μεν για αρκετές περιπτώσεις, αφορούσαν όμως μικρό ποσοστό της συνολικής έκτασης. (Ακριβείς αριθμοί για τα Κύθηρα δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή, περιμένουμε δε να έχουμε σαφείς πληροφορίες για το θέμα αν και αυτό ελάχιστη πλέον σημασία έχει).

Με την κύρωση των δασικών χαρτών γίνεται ένα σημαντικό βήμα για το Κτηματολόγιο και, κυρίως, για να σταματήσει η ταλαιπωρία του κόσμου και οι αμφισβητήσεις, όμως υπάρχουν και προβλήματα, τα σημαντικότερα των οποίων καταγράφουμε παρακάτω. Ας αρχίσουμε όμως από το θετικό, το οποίο είναι και το πλέον σημαντικό.

Σύμφωνα με το νόμο (έχουμε γράψει αναλυτικά) δεν θα απαιτείται πλέον οι ενδιαφερόμενοι να απευθύνονται στα Δασαρχεία με όλα όσα υπέφεραν στη συνέχεια για ένα χαρακτηρισμό, αλλά οι τοπογράφοι θα μπορούν να δίνουν έγκυρες βεβαιώσεις  για το τι ακριβώς ισχύει κατά περίπτωσιν. Αποδεσμεύεται έτσι ο κόσμος από μία ταλαιπωρία, που μπορούσε να κρατήσει χρόνια.

Και τώρα τα προβλήματα.

Κατ’  αρχήν η κύρωση αφορά, προς το παρόν, όλες τις εκτάσεις για τις οποίες δεν έχει υποβληθεί αντίρρηση. Για τις αντιρρήσεις οι επιτροπές θα αποφανθούν μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου του 2018, όπως είπε ο υπουργός, αν και αυτό μάλλον είναι εξαιρετικά αισιόδοξο. Ως τότε οι εκτάσεις αυτές δεν μπορούν να λάβουν άδεια οιασδήποτε χρήσης, που απαιτούσε έγκριση Δασαρχείου.

Κατά δεύτερον ουδέν ανεφέρθη σχετικά με τις εκτάσεις εντός ορίων οικισμών, θέμα που απασχολεί χιλιάδες ανθρώπους, είναι σημαντικό και μάλλον δεν έχει αποφασίσει και η κυβέρνηση τίποτε σχετικά αφήνοντάς το για την τελευταία στιγμή. Από την αρχή λέμε ότι το θέμα αυτό έπρεπε να είχε ρυθμιστεί άμεσα.

Τρίτον, αν και αυτό ήταν ρητά αναφερόμενο στο σχετικό νόμο και ίσως δεν γινόταν αλλιώς, αφού θα ακύρωνε όλη τη διαδικασία. Όσοι δεν έκαναν ενστάσεις και διαπιστώσουν εκ των υστέρων ότι τα κτήματά τους είναι «δασικά» δεν έχουν κανένα μέσο αλλαγής της εις βάρος τους κατάστασης πλην της προσφυγής στα δικαστήρια και των πολύχρονων και πολυδάπανων διαδικασιών που αυτό συνεπάγεται.

Τέταρτον και ιδιαίτερης βαρύτητας για τα Κύθηρα. Δεν είχε ληφθεί καμία  απολύτως πρόνοια για τους χερσωθέντες αγρούς και το θέμα είχε μείνει να καλυφθεί με τις αντιρρήσεις. Έτσι όμως και με δεδομένο ότι πολλοί δεν έλαβαν γνώση του θέματος,  ή δεν είχαν χρήματα για τη διαδικασία, έμεινε το μεγαλύτερο μέρος των Κυθήρων στο έλεος του αυτόματου χαρακτηρισμού ως «δασικό», αφού αυτό όριζαν οι χάρτες. Ίσως και για το λόγο αυτόν μικρό μόνο ποσοστό εδάφους καλύπτεται από τις ενστάσεις. Για το θέμα δεν είχε ασχοληθεί καμία τοπική αρχή ποτέ, ούτε και τώρα, που … «έβραζαν τα σίδερα», καθώς, ή είναι άγνωστο διαδικαστικά ή δεν αντέχουν παρόμοια θέματα εξ αιτίας της πολυπλοκότητός τους, αφού και οι αρμόδιες υπηρεσίες, ή δεν τα γνωρίζουν ή αποφεύγουν να τα αντιμετωπίσουν. (Για την ιστορία το θέμα είχε αντιμετωπισθεί κοινοβουλευτικά μόνον το 1992-3 από τον τότε πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος ήταν και από τους λίγους που το γνώριζε καλά και είχε ετοιμασθεί σχέδιο νόμου, αλλά εν τω μεταξύ έπεσε η κυβέρνηση τότε, δεν έφθασε ποτέ στη Βουλή και το εγκατέλειψαν αργότερα  και λόγω των γνωστών ιδεοληψιών και αντιρρήσεων κάποιων οικολόγων και κοινοβουλευτικών κομμάτων, αλλά κυρίως οργανώσεων της αριστεράς και συνδικαλιστών στα αρμόδια υπουργεία και τα δασαρχεία).