Φθάνουν τα ραβασάκια για τις οφειλές

Μετά από πολύμηνη …κυοφορία για νομικούς και τεχνικούς λόγους άρχισαν να αποστέλλονται το Σεπτέμβριο από το Δήμο Κυθήρων τα ραβασάκια για την πληρωμή υποχρεώσεων από οφειλές στο Δήμο για τέλη (κυρίως ύδρευσης) και άλλες υποχρεώσεις πολιτών. Συνολικά αναμενόταν να σταλούν ως πρώτη δόση 92 ειδοποιήσεις για €253.000 χωρίς τις προσαυξήσεις.

Όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες μας από πολλά δημοσιεύματά μας ο Δήμος μας, κάνοντας επίδειξη …πλούτου, αδιαφορούσε επί έτη στην είσπραξη οφειλών για διάφορα τέλη, ενώ τα χρέη για το νερό είχαν εκτοξευθεί στα ύψη και είχαν φθάσει να γίνουν έμμεσα αντικείμενο εκλογικών συναλλαγών. Πριν δύο χρόνια οι οφειλές μόνο για το νερό πλησίαζαν το μισό εκ.  ευρώ τη στιγμή που ο Δήμος μετά βίας κάλυπτε τις άμεσες ανάγκες του. Τώρα οι κάθε είδους ληξιπρόθεσμες οφειλές, οι οποίες μάλιστα κινδύνευαν να παραγραφούν, καθώς κάθε φορά παραγράφονται όσες συμπλήρωναν πενταετία, είχαν φθάσει στις €253.000, ποσό που αναζητείται με τα τωρινά ραβασάκια. Σημειωτέον ότι το θέμα είχε απασχολήσει και τους ελεγκτές και για το λόγο αυτόν διενεργείται ήδη έρευνα με επαπειλούμενες ενδεχομένως νέες ποινικές διώξεις κατά των πρώην δημοτικών αρχών, καθώς οι, αυτού του είδους, ανείσπρακτες οφειλές έφθαναν στο όριο της άσκησης δίωξης ακόμη και για κακουργηματικές πράξεις. Φυσικά, όλα αυτά τα χρόνια είχαν εφαρμοσθεί σωρεία διοικητικών πράξεων διά των οποίων οι πολίτες που είχαν οφειλές μπορούσαν να κάνουν ρυθμίσεις, όπως έγινε σε δεκάδες περιπτώσεις. Παρά ταύτα έφθασε ο αριθμός στους 92 οφειλέτες με ποσό όπως παραπάνω γράφουμε, που δεν είχαν προβεί σε καμία απολύτως κίνηση διευθέτησης των οφειλών τους. Εντύπωση μάλιστα προκαλεί το γεγονός ότι ανάμεσα στους οφειλέτες υπάρχουν και εύρωστοι οικονομικά δημότες, που δεν πλήρωναν μεγάλες καταναλώσεις στο νερό ή επαγγελματίες που έκαναν  το ίδιο επί δεκαετίες, προφανώς με την ελπίδα της παραγραφής! Φυσικά τα γνωστά κορόιδα, δηλαδή οι συνεπείς καταναλωτές, πλήρωναν και για τους ασυνεπείς με την αδικία να εντείνεται συνεχώς. Τώρα, εν όψει και του φόβου των διώξεων, αλλά και της πολιτικής του Δήμου πάνω στο θέμα, εστάλησαν ειδοποιητήρια και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης θα ακολουθήσουν διαδικασίες δέσμευσης των ΑΦΜ, όπως ορίζει ο Νόμος και αναγκαστικής είσπραξης των οφειλών.

Ειδικά για το νερό.

Όσον αφορά ειδικά τους οφειλέτες τελών ύδρευσης είμαστε αναγκασμένοι να επαναλάβουμε τα παρακάτω. Και φέτος είχαμε σοβαρά προβλήματα, καθώς η επάρκεια του νερού κάθε καλοκαίρι κάθε άλλο από εξασφαλισμένη είναι. Όμως, μέχρι στιγμής, δεν φαίνεται καμία αλλαγή και στην πολιτική της διαχείρισης του νερού, τόσον όσον αφορά την υπερκατανάλωση, όσον και την προστασία των υδατικών αποθεμάτων, έτσι ώστε να είναι μαθηματικά βέβαιο ότι σε πολύ λίγα χρόνια θα έχουμε σοβαρές ελλείψεις. Την ίδια ώρα ο Δήμος ανακοινώνει την ανόρυξη νέων γεωτρήσεων, καίτοι είναι γνωστό ότι σε αυτές οφείλεται κατά κύριο λόγο η πτώση του υδροφόρου ορίζοντα στο νησί, που είναι η αρχή της ερημοποίησης. Φυσικά είδαμε και μία σωστή κίνηση για τη δημιουργία δύο μονάδων αφαλατώσεως. Αυτές όμως έχουν υψηλό κόστος λειτουργίας, άρα θα έχουμε αναγκαστικά αύξηση της τιμής για να καλύπτει το κόστος. Εν τω μεταξύ όμως πολλά χωριά έμειναν πολλές μέρες το καλοκαίρι χωρίς νερό παρά τις προσπάθειες του Δήμου, ο οποίος έκανε κινήσεις απελπισίας, καθώς μετέφερε νερό από τη μία περιοχή στην άλλη για να καλύψει τη ζήτηση με το φαινόμενο της υπερπλήρωσης των δεξαμενών να εμφανίζεται συχνά. Και τι άλλο θα μπορούσε να κάνει θα πείτε; Εδώ απαιτείται μία εντελώς νέα πολιτική διαχείρισης των πόρων του νησιού και, εν ανάγκη, προγραμματισμένες διακοπές στην εποχή αιχμής για να ανασαίνουν οι γεωτρήσεις και να υπάρχει δικαιότερη διαχείριση, μαζί, φυσικά, με ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα, κάτι που απαιτεί χρόνο, γνώση και πόρους. Εννοείται ότι όλα αυτά προαπαιτούν μία σοβαρή συζήτηση και όχι αντιδράσεις καφενείου. Επίσης, απαιτείται πολιτική είσπραξης των τελών, αυτό δηλαδή που αρχίζει τώρα και είχε καταντήσει χιλιοτρύπητο λαγήνι…. Δύσκολα πράγματα, αλλά απολύτως αναγκαία, μια και είναι άνευ ουσίας οποιαδήποτε συζήτηση για αύξηση της τουριστικής κίνησης εάν δεν υπάρχουν σωστές υποδομές κάτι που αφορά κυρίως την επάρκεια νερού και τη σωστή του διαχείριση, αφού το νησί έχει υδάτινους πόρους, αλλά κάνουμε ό,τι μπορούμε κι εδώ για να τους ….προεισπράξουμε από τα παιδιά μας, ακριβώς όπως την πολιτική της πλασματικής ευημερίας, την οποία θα πληρώνουν τα παιδιά μας, επειδή εμείς παίρναμε αλόγιστα δανεικά για να ζούμε καλά.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση Φ. 306 – Οκτώβριος 2015