Η Ανάπλαση του Ποταμού

Με αφορμή τη συζητούμενη ανάπλαση του Ποταμού, και όχι μόνο, επιτρέψτε μου να καταθέσω την προσωπική μου άποψη για το χώρο, την πλατεία του χωριού μου, που πιστεύω ότι γνωρίζω αρκετά καλά.

Ξεκινώντας λοιπόν το ταξίδι της προσωπικής μου αφήγησης δεν μπορώ να μην σταθώ στην έκθεση αντιγράφου του Μηχανισμού των Αντικυθήρων στο Κοινοτικό Μέγαρο του Ποταμού. Αποτελεί πόλο έλξης κάθε επισκέπτη του νησιού και όχι μόνο, ενώ παράλληλα ανεβάζει το τουριστικό προϊόν του χωριού-νησιού. Ο μηχανισμός αναδεικνύει το χώρο και ο χώρος το Μηχανισμό.

Η πρόταση του Κοσμά Μεγαλοκονόμου για τοποθέτηση στον ίδιο χώρο αντιγράφου του Εφήβου των Αντικυθήρων ταιριάζει απόλυτα με το χώρο και συμφωνώ. Μία πρότασή μου είναι στο χώρο του ΚΕΠ να γίνει Λαογραφικό Μουσείο, έτσι ώστε ο επισκέπτης να κάνει ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο, σε ενιαίο χώρο με την πολιτιστική κληρονομιά. Άλλη λύση είναι η ανάθεση στον Καθηγητή Κώστα Βαρώτσο να ασχοληθεί και με την Κυθέρεια Αφροδίτη. Συγχαρητήρια σε όσoυς συνετέλεσαν στην υλοποίηση και παρουσίαση του έργου. Ωστόσο προτείνω στη Δημοτική αρχή το ΚΕΠ να στεγαστεί σε άλλο χώρο, και φυσικά την ύπαρξη υπαλλήλου ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες με αρμοδιότητα να δίνει πληροφορίες και για το Κοινοτικό Μέγαρο.

Το Κοινοτικό Μέγαρο, το Υπόστεγο το οποίο στις αναφορές μου θα το αποκαλώ “Ο Παρθενώνας”, και η Ιλαριώτισσα, είναι για μένα η Τριλογία του Ποταμού. Είναι τα διαχρονικά σύμβολα της ταυτότητας του Ποταμού, του νησιού, με ιστορία και ως εκ τούτου άξια σεβασμού. Και τα τρία χρειάζονται συντήρηση και ανάδειξη. “Ο Παρθενώνας” απαιτεί αρκετά, αλλά επείγουσα είναι η στεγανοποίηση της ταράτσας του, η ανάδειξη των πολυγωνικών πλίνθων που υπάρχουν εμπρός αλλά και στις δύο πλευρές του, και το λιθόστρωτο-βοτσαλωτό δεξιά και αριστερά του. Στα σκαλοπάτια του να τοποθετηθούν αμυγδαλόπετρες. Επίσης η ύπαρξη λίγου πράσινου δεξιά και αριστερά του θα του έδινε ζωή, θα τον αναδείκνυε ακόμη περισσότερο. “Ο Παρθενώνας” έχει ιστορία και η χρηστικότητά του είναι μεγάλη.

Στον κεντρικό δρόμο του Ποταμού, από το φαρμακείο μέχρι τη στροφή για την κάθοδο πρέπει να αναδειχθεί το λιθόστρωτο-βοτσαλωτό. Δηλαδή, στο προαναφερθέν μήκος σε τρία σημεία αναδεικνύουμε το λιθόστρωτο από τη μία πλευρά του δρόμου έως την άλλη σε μήκος περίπου ενός μέτρου. Επίσης το λιθόστρωτο-βοτσαλωτό πρέπει να αναδειχθεί σε τουλάχιστον άλλα δύο σημεία, αυτά: του στενού μεταξύ της οικίας του Κυριάκου Λειβαδίτη και του φωτογραφείου της Εβίτας Προβατάρη-Σοφίου, καθώς και στο στενό νότια της Ιλαριωτίσσης.

Στο χώρο της πλατείας προτείνω να αναδειχθεί και εκεί το λιθόστρωτο (όπου υπάρχει), καθώς και η πέτρα (αμυγδαλόπετρα) που συναντάμε από το περίπτερο μέχρι το τέλος της πλατείας. Τώρα ως βασικά μορφολογικά στοιχεία/ γνωρίσματα να χρησιμοποιηθούν αυτά που ήδη υπάρχουν, δηλαδή λιθόστρωτο (βοτσαλωτό), πλάκες(χελόπλακες) και αμυγδαλόπετρες. Στο ερώτημα αν θα πάμε με την παρμεζάνα ή το λαδοτύρι η απάντησή μου είναι με το λαδοτύρι. Το λαδοτύρι είναι το γνώρισμα του νησιού/χωριού και όχι η παρμεζάνα, άρα στην ανάπλαση του Ποταμού να χρησιμοποιηθούν παραδοσιακά υλικά. Αυτά θα αναδείξουμε. Τώρα αν πρέπει χρειασθεί να χρησιμοποιηθούν και κάποια άλλα, αυτό θα πρέπει να γίνει με προστασία της κληρονομιάς και του περιβάλλοντος.

Τελειώνοντας να πω ότι η ανάδειξη των πηγαδιών του Ποταμού, ξεκινώντας από τα κεντρικά έχει ιδιαίτερη σημασία, όπως επίσης και οι είσοδοι στο χωριό θα δώσουν προστιθέμενη αξία.