Η Ανθέμιος  εξώθυρα  των Ανεμόμυλων

Μάρτυρας σιωπηλός, σαν ένας Άγιος Νεκτάριος στην περιοχή των «Ανεμόμυλων» του Ποταμού-που άλλοτε υπήρχαν ανεμόμυλοι-παραπονιέται βυθισμένη  σε ένα ρομαντικό παρελθόν. Ποια; Η Ανθέμιος καγκελόπορτα  στους Ανεμόμυλους.

Βρίσκεται σε γωνία προβολής, στη διχάλα προς Καραβά και Βύθουλα σε τρίφατσο σπίτι, και ο μάστορας που την έφτιαξε εκμεταλλεύτηκε  την προνομιούχο θέση  δίνοντας στο σπίτι έναν αέρα επιβολής και μια μεγαλοπρέπεια.

Είναι  μια πόρτα γεωμετρημένη, με συμμετρία αυτή και οι δύο όμοιες μικρότερες παραστάδες της δεξιά και αριστερά στα ανοίγματα σαν ανοιχτοί οφθαλμοί ένθεν και ένθεν. Η πρασιά με τους καλλωπιστικούς θάμνους πίσω από την καγκελόπορτα γλυκαίνει, ομορφαίνει την είσοδο στην κατοικία με αποτέλεσμα να συνδυάζεται η φύση με την αρχιτεκτονική .

Δε χωρίζει τη μέρα και τη νύχτα, αφήνει το  βλέμμα του φίλου, του εχθρού, του ξένου να διεισδύσει, δεν κλείνει, δεν απομονώνει.

Την παρατηρώ κάθε φορά που περνώ μπροστά της, να βρίσκεται σε μελαγχολία και μοναξιά  και το βλέμμα μου να υγραίνεται γεμίζοντας με  αισθήσεις. Μας ταξιδεύει σε εικόνες, εποχές και ατμόσφαιρες.

Η πόρτα αυτή φέρνει στην επιφάνεια τη σιδηρουργία του 1930, τον τεχνικό πολιτισμό, τη μαστοριά του σιδερά, σχεδόν ατόφια. Μας δείχνει το αισθητικό επίπεδο των τεχνιτών.

Εμπνευσμένη από τη μορφή και τη δομή της φύσης και ιδιαίτερα από τις γραμμές των φυτών και των λουλουδιών, κάτι που βλέπουμε στο επάνω μέρος της κύριας αλλά και των παρακείμενων συμμετρικών τμημάτων της, μοιάζει αρκετά με ανθέμιο, την ονομάζω Ανθέμιο, κατά την άποψή μου, και     είναι τεχνοτροπίας Αρ Νουβό. Το μοτίβο της, το μορφότυπό της εκεί οδηγούν.

Η Ανθέμιος Καγκελόπορτα  είναι κομμάτι ενός όλου. Φέρει κειμήλια της τοπικής  ιστορίας του Ποταμού, της πολιτισμικής και αισθητικής ποικιλίας.

Ζούμε μια εποχή κατά την οποία η ζώσα μνήμη έχει περιοριστεί πολύ και λίγοι θυμούνται ή και λίγοι την παρατηρούν.

Αυτή η καγκελόπορτα, είναι μια σελίδα της Ποταμίτικης ιστορίας. Πιστεύω ότι θα βρίσκεται πάντα στις αναμνήσεις πολλών Ποταμιτών  και αποτελεί για όλους μας  μέρος των αφηγήσεών μας  από εποχές που έχουν παρέλθει αλλά δεν θέλουμε να λησμονήσουμε.

Δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ στο φύλλο Σεπτεμβρίου 2024