Η απίστευτη ιστορία ενός ανθρακωρύχου που κατάφερε να ζήσει εγκλωβισμένος στο ανθρακωρυχείο για 17 χρόνια
UbiPlanet
Το 1997, η δυτική Κίνα χτυπήθηκε από ισχυρό σεισμό μεγέθους σχεδόν 8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Ένα ανθρακωρυχείο, όπου εργαζόταν ο Chung Wai, ήταν σχεδόν στο επίκεντρο του σεισμού.
Από τους σχεδόν 200 ανθρακωρύχους που εργάζονταν στο ορυχείο εκείνη την ημέρα, μόνο 51 κατάφεραν να βγουν στην επιφάνεια, οι διασώστες δεν κατάφεραν να φτάσουν στους υπόλοιπους. Μετά από πολλές μέρες προσπαθειών η αναζήτηση σταμάτησε. Ο Chung Wai ήταν ο μόνος επιζών του ορυχείου επειδή βρισκόταν κοντά σε έναν ενισχυμένο σωλήνα εξαερισμού.
Οι περισσότεροι από τους συντρόφους αυτού του επιζώντος πέθαναν στην κύρια κατάρρευση και μερικοί από εκείνους που δεν πέθαναν το έκαναν μετά από μερικές εβδομάδες αφού δεν έλαβαν τροφή. Ο Chung, βοηθήθηκε με την προμήθεια τροφίμων που υπήρχε στο ορυχείο για τέτοιες περιπτώσεις. Με την πάροδο του χρόνου έμαθε επίσης να κυνηγά αρουραίους, έντομα ή έτρωγε βρύα που ευδοκιμούσαν στα τούνελ.
Πριν από μερικά χρόνια, οι αρμόδιες αρχές του ορυχείου αποφάσισαν να το θέσουν ξανά σε λειτουργία. Περίμεναν φυσικά να βρουν τα πτώματα των πρώην εργαζομένων, ωστόσο τους περίμενε μια τεράστια έκπληξη.
Φτάνοντας στο μέρος όπου βρισκόταν ο Chung, τον βρήκαν εξαντλημένο και αποδυναμωμένο, επικοινωνούσε με τεράστια δυσκολία και η ψυχική του κατάσταση προκάλεσε τεράστια ανησυχία. Δεν είχα επαφή με κανέναν για πάνω από μιάμιση δεκαετία.
Αφού τον έστειλαν στο νοσοκομείο, μπόρεσε να σχολιάσει ότι πάντα πίστευε ότι κάθε μέρα που ζούσε θα ήταν η τελευταία του, οπότε αποφάσισε να ζήσει όσο περισσότερο μπορούσε. Αν και πάντα λαχταρούσε τη σωτηρία, είχε ήδη αποφασίσει ότι αυτός θα ήταν για πάντα ο τρόπος ζωής του.
Όταν το έμαθαν οι συγγενείς του ανθρακωρύχου, δεν μπορούσαν να το πιστέψουν, τον είχαν κλάψει εδώ και καιρό και είχαν αποδεχτεί ότι δεν ήταν πια μαζί τους. Σχολίασαν ότι ήταν δύσκολο να προσαρμοστεί στον κόσμο αφού έχουν περάσει 17 χρόνια από τότε που τον άφησε.