Οι φυλές της ελληνικής ερήμου

Το Σάββατο, στις φυλακές Κορυδαλλού κρατούμενοι απεπειράθησαν να αποτρέψουν τη μεταφορά του επίδοξου δολοφόνου του Λουκά Παπαδήμου. Ο κ. Δημήτρης Κουφοντίνας με έντεκα διπλώματα από αντίστοιχες δολοφονίες εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση ως εκπρόσωπος του ρωμαλέου φοιτητικού κινήματος του ΑΕΙ «αναρχοφασιστικών μελετών». Στη διάρκεια της νύχτας, φοιτητές του ιδίου εκπαιδευτικού ιδρύματος πέρασαν προφορικές εξετάσεις ασχημονώντας μπροστά στο σπίτι του κ. Παπαδήμου. Τον καταγγέλλουν ότι επίτηδες δεν απεβίωσε ως ώφειλε, για να στερήσει βαθμούς προόδου από τον επίδοξο δολοφόνο του. Aλλοι φοιτητές πέταξαν χειροβομβίδα στο αστυνομικό τμήμα Καισαριανής τραυματίζοντας οδηγό ταξί. Συνάδελφοί τους επί διδακτορία εισέβαλαν στην πρυτανεία του ΕΚΠΑ, δήλωσαν κατάληψη και κατασκήνωσαν. Aλλοι φοιτητές ξαγρύπνησαν για να καταστρέψουν καταστήματα στην Ερμού και την επομένη διαμαρτυρήθηκαν διότι, ενώ υπήρχε αστυνομία στην περιοχή, αυτή δεν τους εμπόδισε. Αν σπάσεις βιτρίνες και συγχρόνως παίξεις πετροπόλεμο με την αστυνομία, κερδίζεις βαθμούς.

Δεδομένου ότι όλ’ αυτά, και άλλα ακόμη, συνέβησαν στη διάρκεια μόλις δύο εικοσιτετραώρων, είναι απίθανο να πρόκειται για «καμιά δεκαπενταριά» που πηγαινόρχονται και μάλιστα χθες απείλησαν ότι «θα ισοπεδώσουν την πόλη». Πρόκειται για κοινωνική ομάδα. Και εδώ το πρόβλημα αποκαλύπτει τις διαστάσεις του. Oταν περίπου 500.000 νέοι έχουν μεταναστεύσει, όταν άλλοι τόσοι περιμένουν την ευκαιρία για να φύγουν, όταν η διαρροή εγκεφάλων συνεχίζεται απρόσκοπτα, η κοινωνική ομάδα των αναρχοφασιστών, που σπουδάζει με χορηγία της πολιτείας, κινδυνεύει να γίνει κοινωνικό φαινόμενο. Κι αν δεν είναι η πλειονότης, λειτουργεί ως η δυναμική μειονότητα της νεολαίας. Και αν η δυναμική μειονότητα της νεολαίας μας είναι της ποιότητας Γιαγτζόγλου ή Ρωμανού –αλήθεια πώς πάνε οι σπουδές αυτού του παιδιού, πότε με το καλό το πτυχίο;– κι αν ακούει με ενδιαφέρον τον Κουφοντίνα, μπορούμε να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε στα σοβαρά για το μέλλον της χώρας, για την ύπαρξη μέλλοντος για την ακρίβεια.

Αν μάλιστα σ’ αυτούς προσθέσουμε και όσους σπουδάζουν στο ΑΕΙ της Χρυσής Αυγής και τα φροντιστήρια νεοναζισμού, μπορούμε να περιγράψουμε με σχετική ακρίβεια την ελληνική κοινωνία μετά δέκα χρόνια – και πολλά λέω. Μια κοινωνία που έχει ερημώσει από δημιουργικές δυνάμεις και την αποτελούν διάφορες φυλές τραμπούκων οι οποίες αλληλοσφάζονται. Δεν κινδυνεύουμε από εμφύλιο, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλουν ορισμένοι. Κινδυνεύουμε από τις φυλές των τραμπούκων που θα λυμαίνονται τα πηγάδια μας.