Η φυλή Khonoma στην Ασία θυσίασε ό,τι πιο ιερό στην παράδοση της και βασικό για την επιβίωσή της για να προστατέψει το περιβάλλον που ζει

Όταν εμείς, οι άνθρωποι των πόλεων και του αποκαλούμενου ανεπτυγμένου δυτικού πολιτισμού, ακούμε ή διαβάζουμε τις παροτρύνσεις επιστημόνων να εγκαταλείψουμε κάποιες από τις επιβλαβείς για το περιβάλλον συνήθειες μας, κατά κανόνα σφυρίζουμε αδιάφορα.

Φυλές ξεχασμένες και άγνωστες σε εμάς όμως, που ζουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά αλλά μέσα στη φύση και τα μέλη της είναι καθημερινοί μάρτυρες της καταστροφής του περιβάλλοντος, δεν διστάζουν να κάνουν τα πάντα για να το προστατέψουν.

Μια από αυτέ τις φυλές κατοικεί στη βορειοανατολική πολιτεία της Ινδίας, Νάγκαλαντ.

Τα μέλη της φυλής Khonoma αποφάσισαν να κάνουν κάτι που αν και σε εμάς μπορεί να μην «ακούγεται» ως κάτι σπουδαίο, για εκείνους ήταν μια μεγάλη θυσία: να σταματήσουν την μακρά παράδοση που έχουν στο κυνήγι, το οποίο ήταν βασικό για την ίδια την επιβίωσή τους, προκειμένου να προστατέψουν την άγρια πανίδα της περιοχής.

Το BBC εξιστορεί τη ζωή των ανθρώπων αυτής της φυλής και  παρουσιάζει φωτογραφίες της Sayan Hazra,  (οι φωτογραφίες που θα δείτε εδώ είναι αρχείου) η οποία κατέγραψε την καθημερινότητά τους στο χωριό όπου ζουν και πώς η απόφαση που έλαβαν πριν από 20 χρόνια για να δημιουργήσουν ένα πιο σταθερό οικοσύστημα για τις μελλοντικές γενιές, τους έχει επηρεάσει.

Η μεγάλη απόφαση

Η ανάγκη να αλλάξουν τις συνήθειες τους παρουσιάστηκε, ήρθε το 1993 όταν μέλη κάποιων φυλών άρχισαν να προωθούν την ιδέα πως το κυνήγι θα πρέπει να σταματήσει. Αυτό που τους ταρακούνησε, ήταν η συνειδητοποίηση πως ένα είδος φασιανού (του τραγοπάνα) που ζούσε στην περιοχή τους, ήταν ένα από τα είδη που απειλούνταν με εξαφάνιση.

Τελικά το συμβούλιο του χωριού αποφάσισε να ορίσει μια έκταση 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων, στην οποία δεν θα επιτρέπεται το κυνήγι. Το 1998 αυτή η περιοχή πήρε και επισήμως την ονομασία Khonoma Nature Conservation and Tragopan Sanctuary.

Τα χρόνια που ακολούθησαν απαγορεύτηκε κάθε μορφή κυνηγιού, όπως επίσης η υλοτομία, το κάψιμο της χλωρίδας στη ζούγκλα καθώς και πάσης φύσεως εμπορική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και των δασών που περιβάλλουν το χωριό.

Μια παράδοση αιώνων

Βέβαια, προκειμένου να μην σβήσει η μακραίωνη κυνηγετική παράδοση της φυλής, τα μέλη της κράτησαν στα σπίτια τους τα κεφάλια θηραμάτων και τα διακόσμησαν με αυτά όπως επίσης και με διάφορα κυνηγετικά όπλα.

Για πολλούς κυνηγούς ήταν δύσκολο να αποχωριστούν τα όπλα και τα εργαλεία του κυνηγιού αφού αποτελούν μια απόδειξη των δεξιοτήτων τους σε ένα πεδίο που- ακριβώς εξαιτίας της μακράς παράδοσης της φυλής στο κυνήγι όσο και της εξάρτησης της επιβίωσης της φυλής από αυτό- παλαιότερα υπήρχε σοβαρός ανταγωνισμός. Τα δε όπλα κληρονομούνται από γενιά σε γενιά και μέχρι σήμερα αποτελούν το υπέρτατο σύμβολο μιας ιερής, για τη φυλή, πρακτικής.

Στα μέλη της φυλής, αρέσει επίσης πολύ η παραδοσιακή μουσική και συχνά κάνουν πρόβες και δίνουν παραστάσεις ενώπιον του συμβουλίου του χωριού ή στις γιορτές.

Οικολόγοι σε όλα 

Τα μέλη της φυλής βέβαια, έχουν να υπερηφανεύονται και για την μεγάλη ποικιλία φυτών που συναντά κανείς στην περιοχή τους, πολλά εκ των οποίων έχουν ιαματικές ιδιότητες, αλλά και για την μεγάλη ποικιλία άγριων λαχανικών.

Η δε περιβαλλοντική ευαισθησία των κατοίκων του χωριού εκτείνεται και στις πρακτικές καλλιέργειας. Όλοι ζουν από τα προϊόντα που παράγουν αλλά δεν χρησιμοποιούν ποτέ χημικά λιπάσματα ή φυτοφάρμακα. Έχουν αναπτύξει δε και ένα περίτεχνο σύστημα γεωργικής εκμετάλλευσης και άρδευσης για να έχουν υψηλότερες αποδόσεις.

Τα πράγματα για αυτούς τους ανθρώπους είναι απλά και τόσο αληθινά όσο και το χώμα που μπορούν να κρατήσουν στη χούφτα τους. «Η ζωή μας, η παράδοσή μας και ο πολιτισμός εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη φύση και είμαστε αποφασισμένοι να την προστατέψουμε», λέει με μια αφοπλιστική απλότητα ο Khriekhoto Mor, πρόεδρος του Khonoma Nature Conservation and Tragopan Sanctuary.

Πηγή: BBC