Ιεράρχες συνδικαλιστές με κλαδικά αιτήματα
Δεν ακούς μητροπολίτες επιφορτισμένους με την πνευματική διακονία του ποιμνίου. Ακούς συνδικαλιστές που διαπραγματεύονται κλαδικά ζητήματα. Σαν να βλέπεις καταστηματάρχες που διαμαρτύρονται επειδή δεν θα δουλέψουν σε περίοδο με αυξημένη ζήτηση. Και όμως, αυτή η συνθήκη ήταν μία ευκαιρία για να αναδειχθεί η εσωτερικότητα της πίστης | του Κώστα Γιαννακίδη
Θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίσουμε τον αστυνομικό από το Κορωπί που επέβαλε πρόστιμο σε ιερό ναό και στο νεωκόρο του. Αντιμετώπισε τον ναό περίπου ως επιχείρηση που εκτρέπεται από το όριο της νομιμότητας, πλην όμως, αναγνωρίζοντας το ιδιαίτερο του πράγματος, το πρόστιμο περιορίστηκε στα 1.500 ευρώ αν και ο νεωκόρος δεν απέφυγε το τριακοσάρι.
Το γεγονός προκάλεσε την έντονη αντίδραση του τοπικού Μητροπολίτη (ο οποίος καταφέρθηκε εναντίον του πολίτη που έκανε τη σχετική καταγγελία) και έσφιξε λίγο περισσότερο τον κόμπο του προβλήματος με τη λειτουργία των ιερών ναών στις ημέρες των γιορτών. Προς το παρόν το περιοριστικό πλαίσιο προβλέπει τη λειτουργία των ναών τα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνια με εκκλησίασμα εννιά πιστών. Η Εκκλησία «περιμένει βελτιωμένες προτάσεις» από την πλευρά της κυβέρνησης. Και αναμένεται να αντιπροτείνει λειτουργία και την Πρωτοχρονιά με αριθμό πιστών που θα υπολογίζεται με βάση τα τετραγωνικά του ναού, κάτι που ακούγεται λογικό καθώς δεν μπορείς να βάζεις εννιά ανθρώπους στη Μητρόπολη και τον ίδιο αριθμό σε παρεκκλήσι. Είναι και το άνοιγμα των κομμωτηρίων που δίνει λαβή στη διαμαρτυρία: δεν γίνεται, λένε οι ιεράρχες, να ικανοποιείται η ανάγκη για καλλωπισμό και όχι η πνευματική δίψα του πιστού.
Και κάπως έτσι, με ένα ανατολίτικο παζάρι ανάμεσα σε τετραγωνικά και μέρες, με γκρίνιες, απειλές και αναφορές στην Ημέρα της Κρίσεως (δηλαδή στις εκλογές) αναμένεται σύντομα να βρεθεί μία μέση λύση. Ας πούμε, λειτουργία την Πρωτοχρονιά και κανένας έξτρα εσπερινός με το θέμα της Θείας Ευχαριστίας να μένει ανέγγιχτο σε μία ευλαβική ασάφεια -είμαστε η μοναδική χώρα όπου σοβαροί επιστήμονες επιφυλάσσονται για το ενδεχόμενο θαύματος.
Ενας πολύ σοβαρός ιεράρχης, ο Δημητριάδος Ιγνάτιος, βγήκε στην ΕΡΤ για να εκφράσει τις θέσεις της Εκκλησίας. Και πράγματι, ζήτησε μία μέρα παραπάνω, πληρότητα αντίστοιχη των τετραγωνικών κ.λ.π. Αλλοι ιεράρχες δεν μιλούν με αντίστοιχη πραότητα, επενδύοντας τον λόγο τους με θεωρίες συνωμοσίας, καλλιεργώντας διάθεση ανυπακοής στα μέτρα. Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας μας υπενθύμισε ότι τα πρόστιμα προς τις εκκλησίες θα καλύπτονται από το Φιλόπτωχο Ταμείο. Κοινώς, για κάθε πρόστιμο προς τους ναούς, θα αφαιρούνται μερίδες φαγητό από τους απόρους!.
Όμως, είτε ακούς τον Ιγνάτιο, είτε τον Κερκύρας, η επίγευση των δηλώσεων τους είναι κοινή. Δεν ακούς ιεράρχες επιφορτισμένους με την πνευματική διακονία του ποιμνίου. Είναι σαν να ακούς συνδικαλιστές που διαπραγματεύονται κλαδικά ζητήματα με οικονομικό αντίκρυσμα. Σαν να βλέπεις καταστηματάρχες που διαμαρτύρονται επειδή δεν θα δουλέψουν σε περίοδο με αυξημένη ζήτηση. Επαγγελματίες του τουρισμού που τους κλείνουν μήνα Αύγουστο. Μία άγαρμπη και απροσχημάτιστη προσαρμογή σε κοσμικά πρότυπα. Με την Εκκλησία να υπονομεύει την πνευματικότητα προς χάρη της κοσμικής λειτουργίας.
Ούτε ένας ιεράρχης δεν απευθύνεται στο ποίμνιο του εξηγώντας ότι η αναζήτηση του Θείου είναι μία εσωτερική, προσωπική, πνευματική διεργασία που δεν ορίζεται από τον χώρο, δεν περιορίζεται κάτω από τρούλους και ενώπιον εικόνων. Η συνθήκη είναι ιδανική για ένα θρησκευτικό κήρυγμα που θα υπενθυμίζει την εσωτερικότητα της πίστης και την απόσταση που χορηγεί από τα φθαρτά, τα τετριμμένα, τα κοσμικά. Όμως η συμπεριφορά προβεβλημένων ιεραρχών μας λέει, εμμέσως, ότι μόνο αυτός ο κόσμος υπάρχει, με τα πάθη και τα λάθη του.