Καταστροφές και θρίαμβοι

Τι είπε (και τι έγραψε στα «Νέα») ο Παύλος Τσίμας; Οτι μια σειρά τραγικών γεγονότων, από το ναυάγιο στη Φαλκονέρα και τις κατά καιρούς θανατηφόρες πλημμύρες στον Κηφισό μέχρι τα δύο τραγικά οδικά δυστυχήματα στα Τέμπη και τη συμφορά στο Μάτι, συνέβαλαν άθελά τους στον βίαιο εκσυγχρονισμό θεσμών, υποδομών, μηχανισμών ελέγχου που μέχρι τότε λειτουργούσαν στον ελληνικό «αυτόματο», δηλαδή με τεχνοκρατική υστέρηση δεκαετιών σε σχέση με άλλα προηγμένα κράτη του ανεπτυγμένου κόσμου. Οργανώθηκαν ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, κατασκευάστηκαν σύγχρονοι αυτοκινητόδρομοι, στήθηκε το «112». Δηλαδή, ειπώθηκε το αυτονόητο. Λες και μόνο η Ελλάδα μαθαίνει από τραγωδίες και καταστροφές. Ή ότι αυτό καθαγιάζει όσους έχουν κραυγαλέες ευθύνες… Τι έµεινε, όμως, σε μια μερίδα της κοινής γνώμης; Οτι ένας από τους καλύτερους και πιο έμπειρους Ελληνες δημοσιογράφους, ο πάντα μετριοπαθής συνάδελφος, με μια από τις καλύτερες καθημερινές εκπομπές στο ραδιόφωνο, υπονόησε ότι… πρέπει να γίνονται πολύνεκρα δυστυχήματα για να εκσυγχρονίσουμε το βαλκανικό μας κράτος. Το αποτέλεσμα αυτής της διεστραμμένης ανάγνωσης το αντίκρισα κατά τη διάρκεια της μεγάλης συγκέντρωσης της Τετάρτης: μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του Παύλου Τσίμα διαγραμμένη με ένα κόκκινο Χ, στα χέρια οργισμένων φοιτητών. Ομολογώ, το σοκ ήταν ισχυρό. Φυσικά, δεν ήταν το μόνο πλακάτ με «επικηρυγμένο» δημοσιογράφο. Λίγα μέτρα μακρύτερα, στη γωνία Σταδίου και Κολοκοτρώνη, η φρέσκια μπογιά από το σπρέι ακτινοβολούσε τη σκοτεινή της λάμψη: «Αλήτες – ρουφιάνοι – δημοσιογράφοι».

Οι «επικηρυγμένοι» δημοσιογράφοι και το αόρατο νήμα με μια εποχή που θα θέλαμε να ξεχάσουμε.

Η πλατεία μυρίζει και πάλι μπαρούτι. Μπορεί η κομματική κοκορομαχία να βγαίνει σιγά σιγά από την πένθιμη κρυψώνα της αλλά ποιος νοιάζεται, υποβόσκουν πάλι οι μνημονιακές σχάσεις: «Εμείς ή αυτοί», «Μητσοτάκη κάθαρμα», «π… γιοι πολιτικοί». Πιο πολύ και από τις πλατείες βράζουν τα γήπεδα. Ηδη το κόμμα Κασιδιάρη, οριακά ανιχνεύσιμο πριν από τα Τέμπη, φαίνεται να τσιμπάει το κατιτίς του στις πρώτες δημοσκοπήσεις μετά την τραγωδία. Οι τηλεπερσόνες, σε ρόλο εισαγγελέα και πολιτικού αναλυτή μαζί, έβαλαν στην άκρη τον Μπισμπίκη και τα ξεμαλλιάσματα στο «Survivor», για να καθοδηγήσουν πνευματικά το ποίμνιο της μεσημβρινής ζώνης. Τι να σου κάνει ο Παύλος Τσίμας ή ο καθηγητής στην Οξφόρδη Στάθης Καλύβας που είχε γράψει αρχικά και μεταφέρει με συναρπαστικό τρόπο στη μικρή οθόνη (ΣΚΑΪ) το εξαιρετικό βιβλίο του «Καταστροφές και θρίαμβοι» (εκδ. Παπαδόπουλος) εστιάζοντας σε αυτούς τους αέναους κύκλους της ελληνικής ιστορίας που μετεωρίζεται εμμονικά ανάμεσα σε ανεπανάληπτες τραγωδίες και εντελώς ανέλπιστα επιτεύγματα; Οι διάκονοι του νέου μίσους ξέρουν καλύτερα. Μεθαύριο θα είναι οι πρώτοι που θα ελεεινολογούν το πόπολο για το «τι πήγε και ψήφισε ο κόσμος» αν, ο μη γένοιτο, έχουμε νεκρανάσταση των ναζί. Για την ώρα, έχουν ακόμα την πολυτέλεια να τους φταίει ο Τσίμας.