Κατσιφαρόκαιρος

Τοπίο θολό. Λες κι είναι γύρω πήχτρα κατσιφάρα.

Μπρε Τσιριγώτες μου λελοί, διαόλου σκατοφάρα,

θα βγάλετε καμία φορά συνδυασμούς να δούμε

κι οι ριμαδόροι νάχουμε τίοτα για να πούμε;

Που κάτσαμε στ’ αυγούλια μας και μούγκα,  δεν μιλούμε

και πάει, θα ξεχάσουμε πλέα και να γελούμε;

 

Περνά ο καιρός και τίοτα κανείς συγκεκριμένο

δεν βλέπει μιας και το ‘χετε όλοι καλά κρυμμένο,

το τρομερό γονίδιο που τρέφετε στ’ ασκί σας

και που εξουσί’ αναζητά να δει μες στο βρακί σας.

Μονάχα κρυφολείτουργα, κρυπτοσυνεδριάσεις

κι άντε εσύ, ο αχνός , τα σχέδια να πιάσεις

 

Αλλά εγώ θα στηριχτώ στις φήμες που ακούω

και βάσει αυτών από εδώ τον κώδωνα σας κρούω.

Στο τέλος οι ‘ποψήφιοι θα είστε, ω προκομένοι!,

πιότεροι απ’ τους ψηφίζοντες. (Ους βούλεται, μωραίνει).

 

Η πρώτη που ακούστηκε λοιπόν ‘ποψηφιότης

ήταν του νυν Δημάρχου μας. Όχι μπρε για Δεσπότης,

για Δήμαρχος ακούστηκε πως θέλει ξαναβάλει.

Οκτώ χρονάκια εκειδά, μυαλό δεν έχει βάλει.

Ως φαίνεται του αρέσει πια να τον τραβομαχούνε,

για μπιπ…λακίες  αλλωνών να του την κοπανούνε,

να βρίσκεται ανάμεσα σε άλλων τσακωμάρες

και να εισπράττει ελόγου του τσι σβουρηστές σφαλιάρες.

Το βίτσιο βλέπεις, και να θες, δεν κόβεται διά μίας.

Αρέσει του τού Θόδωρου η δόξα τση ζημίας!!

  

Ο δεύτερος που φάνηκε ήτανε ο Σπιθέας.

Μα γάτος είναι δα αυτός, δεν είναι παλαβέας!

Εντός νυχτός την έκανε διά του  αρραβώνος

και την σκυτάλη έδωσε τ’ ανένδοτου αγώνος

στο Δάσκαλο, το χωριανό, το τέκνο του Δρυμώνος

που ως τώρα εκατάφερε και δεν βαδίζει μόνος,

αλλ’ έχει εις το πλάι του ομάδα καμικάζι

που σαν θα κάμει μία ετσά, για πλάκα και για χάζι

την έχει στο τσεπάκι της, λέει, την Δημαρχία

και τάξη  θα επέλθει πια στην πλήρη αναρχία,

τάξη σαν του δημοτικού τις τάξεις, που τις ξέρει

απόξω κι ανακατωτά το νέο μας αστέρι. 

 

Ο τρίτος που ακούστηκε πως βγήκε παγανιά ,

ως λεν,  με πιθανότητες δέκα εις τις εννιά,

είναι ο Χάρος, ο γνωστός..Όχι, όχι ο Μαύρος

που παίρνει τσι ψυχούλες μας. Ο Μανωλιός ο Χάρος

που τονε ξέρει ο ντουνιάς  από τσι ζωγραφιές του.

Είπε λοιπόν ότι μπορεί, σαν θάχει τσ’ ακεφιές του

κι έμπνευση δεν θα του ‘ρχεται διά να ζωγραφίσει,

πρωτοπορώντας δυνατά, μπορεί να δημαρχίσει.

Προσέφυγε αυθόρμητα στο Γιάννη το Σταθάτο

και ύψωσαν το μπόι τους τ΄ ωραίο και σπαθάτο

και με την κόψη του σπαθιού θα κόψουνε την όψη

την τεθλιμμένη του νησιού κι έχουνε στα υπόψη

σαν ζωγραφιά να κάμουνε  το όμορφο νησί μας

κι ως πίνακα περίτεχνο να κάμουν την ψυχή μας.

 

Χαρχαλεμός ακούστηκε επίσης τελευταία

που πάλι ανατάραξε τη γη την Κυθηραία!

Ο Χαρχαλάκης είπανε, συνδυασμό θα κάμει

και προς την Δημαρχία μας με πάθος θα εκδράμει

κι αφήνοντας το θώκο του, αυτόν της Εγχωρίου,

να χαρχαλεύει επιθυμεί εντός του Δημαρχείου.

Κανείς όμως δεν έμαθε με ποιους θα ‘ναι παρέα.

Άραγε θα ‘ναι σοβαροί ή θα ‘χουνε σπυρέα;

Θα έχει ο συνδυασμός έστω και κάτω κάτω

κανένανε εξ Αθηνών , οι μόνο απ’ τους κάτω

θα επανδρώσει τ’ άρμα του ή  και με πλήθος Λιώτες;

Λέτε να μασε σώσουνε οι Λιοί, μπρε Τσιριγώτες;;

 

Άγνωστα παραμένουμε τα σχέδια του Μάκρα.

Αυτός απ’ ό,τι ακούγεται θα εξαντλήσει τ’ άκρα

του χρόνου που προβλέπεται , παρών για να δηλώσει.

Πάντως τις συνεντεύξεις του ήδη τις έχει δώσει.

Κι ουδόλως θάναι απίθανο αν τονε δεις παρέα

μ’ αυτόν που αντιπολίτευση του έκανε γενναία,

να είναι τώρα αγκαλιά κι έχοντας και το Στέλιο

ως ΜΜΕ στο πλάι τους….-δεν είν’ διόλου για γέλιο-,

να κάμουνε επίθεση για ψηφισιές μεγάλες,

να πάθουν κωλουμπρέϊσον οι παρατάξεις οι άλλες,

να μπούν όλ’ οι αντίπαλοι εξαίφνης εις την πρίζαν.

Το Μάκρα να ψηφίσουνε κι αυτοί  που ως εψές τον βρίζαν.

 

Πέντε του γύρου φαίνεται να ‘ ναι στον πρώτο γύρο.

Μα το Θεό!  Λελέψανε όλοι παδά τριγύρω;

Τι να σας πω πατριώτες μου; Κωλόκαιρο τον βλέπω

των εκλογών μας τον καιρό. Σφαγή τρανή προβλέπω

μες στον κατσιφαρόκαιρο που δω και χρόνια φθείρει

το όμορφο νησάκι μας. Κι όπου η κάλπη αν γείρει,

δεν βλέπω να μας έρχεται η ποθητή λιακάδα.

Η στενωσιά του καύκαλου,   του λίγου η απλάδα

και πάλι θα νικήσουνε. Με χίλιες διαιρέσεις,

νησάκι μας, πώς άραγε, πες μου , πώς θα μπορέσεις

να ορθοποδήσεις στο σωστό, πώς πρόοδο θα κάμεις,

όταν να γίνει Δήμαρχος ζητά ο κάθε βλάμης;

 

Πού  πας μωρέ νησάκι μου; Πού πας κατακαημένο;

Απ’ την κατάντια τούτη δα, πες …τι να περιμένω;

Πού πας χωρίς ενότητα..; Ω μοίρα των Κυθήρων!

Βόηθα μας, Μερτιδιώτισσα. Βέλτιστον το μη χείρον…

 

Γελώντας θλιμμένα.. πολύ θλιμμένα…

ΓΙΩΡΓΗΣ Π. ΔΡΥΜΩΝΙΑΤΗΣ

Δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση Φ. 290, Απρίλιος 2014