ΛΑΔΙ. Ικανοποιητική η παραγωγή. Η εξέλιξη στις τιμές

Με καθυστέρηση λόγω της ξηρασίας άρχισε στις αρχές Νοεμβρίου η ελαιοσυλλογή, αλλά τα ελαιοτριβεία μπήκαν σε κανονικούς ρυθμούς εργασίας μετά τις 12 του μήνα. Από τις πρώτες παρτίδες φάνηκε ότι οι ελιές «είχαν λάδι», καθώς έρχονταν συνήθως από 4 έως 5 στο μουζούρι (= 25κιλά).

Έτσι, ακόμη κι αυτοί που ξεκίνησαν νωρίς είδαν ικανοποιητικές αποδόσεις. Όσον αφορά τις τιμές, τα ελαιοτριβεία που αγόραζαν λάδι ξεκίνησαν με 3,70 ευρώ/κιλό, ενώ οι ιδιώτες έδιναν δειλά με 4 ευρώ/κιλό. Για μία σύγκριση, οι τιμές του αγουρόλαδου βιολογικής καλλιέργειας με πιστοποίηση στις λαϊκές αγορές στην Αθήνα ξεκινούσε με 6 ευρώ/κιλό.

Φυσικά το πρώτο λάδι στη Λακωνία ξεκίνησε με ακόμη καλλίτερες τιμές στην πώληση χύμα, καθώς έπιασε και πάνω από 4 ευρώ. Όμως μιλάμε για ένα από τα καλλίτερα ποιοτικά λάδια στην Ελλάδα, η οποία, δεν έχει κατορθώσει ακόμη να τυποποιεί μεγάλες ποσότητες και αναγκάζεται να δίνει εκλεκτό λάδι χύμα στους Ιταλούς που θησαυρίζουν αναμιγνύοντάς το με δικό τους κατώτερης ποιότητας και πουλώντας το τυποποιημένο στις διεθνείς αγορές.

Επί τη ευκαιρία να υπενθυμίσουμε τις γνώμες ειδικών, τις οποίες έχουμε δημοσιεύσει σχετικά με την κατάλληλη εποχή συλλογής του ελαιοκάρπου (η καλλίτερη θεωρείται αυτή που ο καρπός αρχίζει να αλλάζει χρώμα από υποκίτρινο σε μωβ και ποτέ όταν η ελιά είναι εντελώς ώριμη, δηλαδή ο καρπός είναι σκούρο μαύρο χρώμα. Η ελιά χάνει πολλά θρεπτικά συστατικά όσο ο καρπός ωριμάζει).

Άλλο ένα σχετικά με την παραγωγή καλής ποιότητος και με θρεπτική αξία ελαιολάδου είναι να μην γίνεται η έκθλιψη σε υψηλές θερμοκρασίες. Εννοείται ότι οι μηχανές των ελαιοτριβείων στο νησί δεν έχουν δυνατότητα ψυχρής έκθλιψης, έχουν όμως δυνατότητες να κατεβάζουν τη θερμοκρασία κάτω από τους 30 ̊κάτι που δίνει στο λάδι πολύ καλλίτερη ποιότητα και θρεπτική αξία αν και κάπως μειωμένη ποσότητα.

Όσον αφορά τις προοπτικές του προϊόντος φέτος, κάτι που ενδιαφέρει τους μεγάλους παραγωγούς περισσότερο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της μεγαλύτερης εταιρείας πώλησης ελαιολάδου στον κόσμο, της ιταλικής Deoleo, η παραγωγή στις μεσογειακές χώρες αναμένεται να παρουσιάσει αύξηση έως και 12% κάτι που θα συμπιέσει αργότερα τις τιμές. Μάλιστα αυτό παρά το γεγονός ότι η Ισπανία, μεγαλύτερος παραγωγός παγκοσμίως, λόγω της ξηρασίας για τρίτο συνεχόμενο χρόνο, δεν θα έχει τα ύψη της παραγωγής παλαιοτέρων χρόνων. Εκεί, όλα αυτά τα χρόνια της μειωμένης λόγω της ξηρασίας παραγωγής, η τιμή δεν ξεπέρασε τα 3 ευρώ/κιλό για το έξτρα παρθένο στις καλλίτερες περιοχές. Η συμπίεση των τιμών, όπως εκτιμούν οι ειδικοί και αναφέρει λεπτομερώς το Bloomberg οφείλεται στη στροφή προς τα φθηνά σπορέλαια, λόγω της αύξησης της τιμής στο ελαιόλαδο, αλλά και της μείωσης στα εισοδήματα. Στην Ισπανία π.χ. η κατανάλωση ελαιολάδου έπεσε κατά 90.000 μετρ. τόνους, όταν αυτή του ηλιέλαιου αυξήθηκε κατά 140.000 μετρ. τόνους. Στην Ολλανδία το ηλιέλαιο πωλείται 0,80 ευρώ και οι καταναλωτές στρέφονται προς αυτό παρά τα γνωστά μειονεκτήματα των σπορελαίων. Στην Ιταλία η κατανάλωση ελαιολάδου έπεσε από το 2011 κατά 160.000 τόνους και αυξήθηκε αυτή στο ηλιέλαιο κατά 200.000 τόνους!

Έτσι οι Ιταλοί ειδικοί εκτιμούν ότι αν έχουμε τελικά φέτος μία πτώση στις τιμές του ελαιολάδου, όπως εκτιμούν,  πολλοί καταναλωτές θα επιστρέψουν σε αυτό, καθώς στις μεσογειακές χώρες το προτιμούν ασφαλώς περισσότερο από τα σπορέλαια.

Τέλος, να σημειώσουμε ότι η σωστή απόφαση του κράτους φέτος να επιβάλλει από του χρόνου στα καταστήματα εστίασης να προσφέρουν μόνο κλειστές συσκευασίες ελαιολάδου μη επαναχρησιμοποιήσιμες, εκτός από την μικρή, αλλά σημαντική αύξηση στην κατανάλωση τυποποιημένου ελαιολάδου, θα συνέβαλε σημαντικά στην αλλαγή νοοτροπίας των καταναλωτών, αλλά και στην αποφυγή χρήσης στα καταστήματα αυτά κακής ποιότητος ελαιολάδων, νοθευμένων ή, ακόμα, και επικίνδυνων. Δυστυχώς το κακώς εννοούμενο «Ελληνικό δαιμόνιο» βρήκε λύση για να συνεχίσουν να διαθέτουν επικίνδυνες «σαβούρες», καθώς ετοιμάζονται (είχαμε ενδείξεις και κρούσεις και στα Κύθηρα) να διαθέτουν λίγες φιάλες τυποποιημένου για να ξεγελάσουν ενδεχόμενους ελέγχους και να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους (όπως έχει γίνει και στο μέλι, που κυριαρχούν τα …Βουλγάρικα, δήθεν ντόπια σε πολλά κέντρα μεγάλης κατανάλωσης), ενώ το μαγείρεμα με ελαιόλαδο στα εστιατόρια ίσως σε λίγα χρόνια να είναι σπανιότερο από τους πάγους στην ….Σαχάρα.

(Φωτ. Αρχείου «Κ»)