Λίτσα Ανδρέα Στρατηγού – Τριφύλλη

Πρόωρα και αναπάντεχα μας έφυγε από τη ζωή η αξέχαστη από τα νεανικά μας χρόνια φίλη και εξαίρετη ποιήτρια Λίτσα Στρατηγού. Η Λίτσα έφυγε από κοντά μας αθόρυβα και χωρίς να το ξέρομε οι πιο πολλοί, όπως σεμνή και αθόρυβη ήταν και η παρουσία της στα  κυθηραϊκά κοινά. Και όμως η Λίτσα Τριφύλλη δεν ήταν απούσα από την κυθηραϊκή ζωή. Ήταν εξαίρετη, υψηλού επιπέδου, ποιήτρια και ήταν πάντα παρούσα στην πνευματική ζωή της πατρίδας μας. Η ποιήτριά μας είχε εκδώσει τρεις συλλογές πολύ αξιόλογων  ποιημάτων και έχε και πολλά ανέκδοτα, τα οποία θα επιδιώξομε να εκδοθούν από το ΚΙΠΑ μόνο του ή μαζί με την Εταιρεία Κυθηραϊκών Μελετών, την οποία υπηρέτησε πολλαπλώς ως διακεκριμένο μέλος της. Το έργο της, όπως και τα έργα όλων των Κυθηρίων, τα οποία θα επιδιώξει το ΚΙΠΑ να συγκεντρώσει, θα κοσμήσει το κυθηραϊκό τμήμα της διεθνούς Βιβλιοθήκης του Ιδρύματός μας.

Η Λίτσα Τριφύλλη ανήκει στη πασίγνωστη οικογένεια των ποιητών Τριφύλλη και του μεγάλου ευεργέτη Νικολάου Τριφύλλη. Πατέρας της ήταν ο αξιόλογος ποιητής και προικισμένος με φιλοσοφική σκέψη Γιάννης Τριφύλλης, με το ψευδώνυμο «Φώτης Κάβος» και γνωστός ως «Καβόγιαννης». Τα ποιήματά του, που είχαν δημοσιευθεί πριν από τον Πόλεμο, με τον τίτλο «Αντιμάμαλα του Κάβου» ήταν γραμμένα με βαθύ πολιτικό, δημοκρατικού και σοσιαλιστικού χαρακτήρα, στοχασμό και είχαν απαγορευθεί από τη δικτατορία Μεταξά. Μεταπολεμικά, τη δεκαετία του 1950, είχε εκδώσει συλλογή επίλεκτων κυθηραϊκών μαντινάδων, με εξαίρετη ποιητική αξία. Είχε εκδώσει, επίσης, τη δεκαετία του 1950, την υψηλού πνευματικού επιπέδου εφημερίδα με τον τίτλο «Κυθηραϊκός Τύπος», του οποίου είχα την τιμή, ως φοιτητής τότε, να είμαι ο υπεύθυνος «επί της ύλης». Όσον αφορά τον θείο, αδελφό του πατέρα της Λίτσας, πασίγνωστο και σπουδαίο ποιητή Πάνο Φύλλη (Παναγιώτη Τριφύλλη) δεν χρειάζεται να αναφέρω πολλά από το μεγάλο ποιητικό του έργο και από τη δράση του. Ολόκληρη τη ζωή του είχε αφιερώσει στο κοινό συμφέρον της πατρίδας μας. Ήταν, αν και στερημένος από οικονομικά μέσα,  αποκούμπι όλων των πνευματικών νέων. Σ’ αυτόν, στο μικρό καθαριστήριο που είχε στην οδό Βερανζέρου, πήγα και εγώ όταν πήγα να σπουδάσω το 1950. Εκεί βγάζαμε την εφημερίδα του αδελφού του, που ανέφερα πιο πάνω, εκεί είχα την τιμή να του διορθώνω τα δοκίμια της πρώτης έκδοσης των ποιημάτων του «Κυθηραϊκά» και να τον βοηθώ στη μεγάλη δραστηριότητά του να αναδείξει το νησάκι του Διακοφτιού ως «Νησί των Λογοτεχνών». Με τον Πάνο είχα την ευκαιρία να γνωριστώ με διακεκριμένες προσωπικότητας της καλλιτεχνικής ζωής των Αθηνών και να συμμετάσχω από τότε στις κυθηραϊκές εκδηλώσεις και στα κυθηραϊκά δρώμενα. Το ποιητικό του έργο είναι μεγάλο. Παρά το γεγονός ότι το ποιητικό του ταλέντο, κυρίως του σατυρικού ποιητή, τού είχε επισημάνει από το ξεκίνημά του ο μεγάλος ποιητής μας Κωστής Παλαμάς, ωστόσο έμεινε ως ποιητής, κατά κύριο λόγο, της ιδιαίτερης πατρίδας του, χωρίς να λείπει, ασφαλώς, και αξιόλογο γενικό ποιητικό έργο. Κλείνοντας τον οικογενειακό κύκλο των Τριφύλληδων, δεν μπορώ να παραλείψω τον γιο του Πάνου Φύλλη αγαπητό φίλο και εξαίρετο πνευματικό άνθρωπο Αντώνη Τριφύλλη. Ο Αντώνης, πέρα από τις υψηλές επιστημονικές επιδόσεις του,  δημοσίευσε πολύ αξιόλογα ποιήματα, είναι δε ένας υψηλού επιπέδου δοκιμιογράφος και αρθρογράφος στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.

Η Λίτσα Στρατηγού Τριφύλλη, με την υψηλή ποιότητα των ποιημάτων της και με τη σεμνή συμμετοχή της στην πνευματικής ζωή της ιδιαίτερης πατρίδας μας, τίμησε επάξια τη σπουδαία κυθηραϊκή οικογένεια, της οποίας είναι γόνος.

Πειραιάς, Οκτώβρης 2022

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022