ΜΕΛΙ ΚΥΘΗΡΩΝ! Από πού, προς πού, πώς και πόσα;

ΕΙΝΑΙ αδύνατον να μην δώσουμε συνέχεια σε ένα θέμα, το οποίο μπορεί να τινάξει στον αέρα το μοναδικό επώνυμο  και περιζήτητο προϊόν του τόπου μας εξ αιτίας και μόνο της απληστίας και της παράλληλης προόδου της «χημείας και της ασυνειδησίας», όπως έλεγε ο Εμμ. Ροΐδης από το 19^ο αι. Δυστυχώς το κακό ξεκινά  χρόνια πριν και έχει τις ρίζες του στην υψηλή φήμη και τις αντίστοιχες τιμές του προϊόντος των Κυθήρων και παράλληλα στις εγγενείς αδυναμίες να χαρακτηρισθεί το προϊόν αυτό Π.Ο.Π. (που ουσιαστικά είναι βέβαια) και να απολαμβάνει της μέγιστης προστασίας που έχουν τα αντίστοιχα προϊόντα. Και σε αυτό το ανολοκλήρωτο βήμα δεν ευθύνεται πάντα ο συνήθως ύποπτος, δηλαδή το κράτος, αλλά και μία σειρά άλλων παραγόντων,  κύριος των οποίων παραμένει η αδυναμία συνεννόησης και συντονισμού των ίδιων των παραγωγών, αλλά και η πολυπλοκότητα των ελεγκτικών υπηρεσιών του κράτους, που αδυνατούν να προχωρήσουν σε συντονισμένες κινήσεις, γιατί, σε όσα καταγγείλαμε στο προηγούμενο, δεν χρειαζόταν να είναι το προϊόν Π.Ο.Π., αφού έχουμε μία καραμπινάτη περίπτωση εξαπάτησης των καταναλωτών. Εδώ οι κρατικές υπηρεσίες όφειλαν άμεσα να ενεργήσουν ελέγχους και να φθάσουν στην πηγή της απάτης, όποια κι αν είναι και να βάλουν λουκέτα, χειροπέδες ή να πάρουν ακόμη και κεφάλια (μεταφορικά βέβαια). Από το προηγούμενο φύλλο όμως μέχρι τώρα έχουμε κάποιες πληροφορίες ακόμη και πρέπει να γίνουν γνωστά μερικά πράγματα.

Πριν 3-4 χρόνια έφθασαν στα Κύθηρα εκπρόσωποι της εταιρείας MELINDA E.Π.E. με έδρα το Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης και διαπραγματεύθηκαν σχετικά μεγάλες ποσότητες μελιού. Γνωρίζουμε ότι αγόρασαν αρκετές εκατοντάδες κιλά από τουλάχιστον δύο ή και περισσότερους παραγωγούς και οι πληροφορίες μιλούν για αισθητά χαμηλότερες τιμές από τη λιανική, που ήταν τότε μεταξύ 18-20€/κιλό, κάτι που είναι βέβαια απόλυτα λογικό. Οι πωλητές, που είχαν διαθέσιμο προϊόν, ασφαλώς δεν ήταν πολλοί και ήταν δικό τους θέμα πόσο και σε ποία τιμή θα πωλήσουν εφ’ όσον οι πωλήσεις ήταν με παραστατικά, απαραίτητα ασφαλώς στον αγοραστή για να αποδείξει την προέλευση. Από εδώ και πέρα αρχίζουν τα ερωτήματα. Πρώτον, για να πουλάνε σήμερα, τόσα χρόνια μετά (δεν μάθαμε για άλλες μεγάλες πωλήσεις ενδιάμεσα) 12€/κιλό λιανική, πόσο αγόρασαν τότε; Ασφαλώς κάτω από τα 8-10€ στην πλέον ακραία περίπτωση. Το πόσο ακριβώς το αγόρασαν το γνωρίζουν φυσικά οι πωλητές, όση ανάγκη όμως και να είχαν δύσκολα θα έφθαναν σχεδόν σε τιμές ….Βουλγαρίας. Δεύτερον. Είναι δυνατόν να έχουν ακόμη αποθέματα από αυτό το μέλι και να προμηθεύουν με μεγάλες ποσότητες μεγάλα σουπερμάρκετ και αλυσίδες χονδρικής; Απίθανο, ακόμη κι αν ενίσχυσαν εν τω μεταξύ τις αγορές. Μία γειτονιά είμαστε, λίγο πολύ γνωστό πόσοι παρήγαγαν και τι ποσότητες. Δεν είναι πλέον δύσκολο να βρεθεί η άκρη του νήματος αρκεί να κινηθούν σωστά και γρήγορα οι αρχές, κάτι σπάνιο. Η περίπτωση που αναφέραμε με μικροποσότητα αγοράς πριν 6-7 χρόνια είναι διαφορετική, γιατί τότε ο μεν πωλητής είχε πωλήσει ελάχιστο, που πολλαπλασιάστηκε εντέχνως από τον, επίσης γύρω από τα Κύθηρα δραστηριοποιούμενο, επιχειρηματία, όπως είχε διαδοθεί. Τότε το θέμα παρέμεινε μόνο στο φορολογικό επίπεδο, καίτοι έπρεπε να κινητοποιήσει τις αρχές προστασίας καταναλωτή κάτι που δεν έγινε, καίτοι είχαμε σχετικές κινήσεις, ενδεχομένως λόγω μη εντοπισμού τότε αποθηκών κλπ

Advertisement

Κάπου εδώ κλείνουμε προσωρινά, χωρίς να διακόπτουμε τη σχετική έρευνα, καθώς είμαστε εμπρός από τεράστιο σκάνδαλο σε βάρος παραγωγών, καταναλωτών και με στόχο το πλέον εμβληματικό προϊόν του τόπου μας. Θα έχουμε τεράστια ευθύνη αν σπρώξουμε και τώρα τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. Μετά δεν θα έχουμε κανένα δικαίωμα να μιλάμε στα καφενεία για σκάνδαλο, αφού ανάμεσά μας θα βρίσκονται ενδεχομένως και κάποιοι που ενδέχεται να έχουν όφελος από τη συγκάλυψή του ή κάποιοι άλλοι που βοήθησαν ακούσια σε αυτό.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΜΑΐΟΥ 2022