Μικρά-μικρά, αλλά σημαντικά!

Βλέπουμε κάθε χρόνο, ειδικά  στην Παλιόπολη, μερικούς που δεν θέλουν να χάσουν χρόνο αναζητώντας χώρο στάθμευσης να σταθμεύουν επάνω στα υπέροχα κρινάκια της άμμου, που φυτρώνουν εκεί ειδικά στο τέλος του καλοκαιριού. Να μου πείτε, εδώ δεν σέβονται τους ανάπηρους και τις μαμάδες με καρότσια και τους αφήνουν να διακινδυνεύουν το πέρασμα στα κατειλημμένα από τραπεζοκαθίσματα πεζοδρόμια ή τα ζώα που πέφτουν καθημερινά θύματα των τροχών σε όσους τρέχουν με 80 μέσα σε οικισμούς με πινακίδες και όριο 30 και θα σεβαστούν τα ..κρινάκια; Άσχετα αν αυτά τα κρινάκια είναι προστατευόμενο είδος (Απολλώνια Αμαρυλλίς) και κοσμεί τις τοιχογραφίες της Κνωσσού. Η φωτογραφία όμως από την Αγία Πελαγία, δείχνει ότι έχουμε και ευαίσθητους, άρα και ελπίδες. Σε ένα σπίτι στην παραλία είδαμε να έχουν φυτευτεί αρκετά. Ας σωθούν τουλάχιστον στους …κήπους, αφού εξοβελίζουμε τα πάντα από το φυσικό τους χώρο!

Το δεύτερο είναι ακόμη καλλίτερο. Σε γκαράζ σπιτιού στο Λειβάδι ζεύγος χελιδονιών έφτιαξε τη φωλιά του κι έρχεται κάθε χρόνο να γεννήσει τα μικρά του. Επόμενο είναι να γεμίζουν κουτσουλιές το πάτωμα. Πολλοί, παίρνουν ένα καλάμι και χαλάνε τη φωλιά παραβλέποντας ότι αυτά τα μικρά πλάσματα ταξιδεύουν εκατομμύρια χιλιόμετρα κάθε χρόνο στην αποδημία τους. Ε, κι εδώ είχαμε ευχάριστη έκπληξη. Έφτιαξαν ένα ξύλινο προστατευτικό  κάτω από τη φωλιά για τις κουτσουλιές τους. Και σώθηκε η φωλιά με το περιεχόμενο. Μπράβο κι εδώ. Υπάρχει ελπίδα και σε αυτό τον κόσμο που ζούμε.

Δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ στο φύλλο Νοεμβρίου 2024