Ο αγιασμός των Ραφάλ

Ο μαυροντυμένος ρασοφόρος ραντίζει με αγιασμό τη μουσούδα του Ραφάλ. Δίπλα του, ένας ένστολος σε στάση προσοχής. Η σημειολογία της είναι εύκολη. Πρώτον, η συνύπαρξη της πιο προηγμένης εκδοχής της τεχνολογίας με τον καθαρό αναχρονισμό. Εύκολος ο συνειρμός για τον προοδευτικό αυτοματισμό. Δεύτερον, το πολιτικό συμπέρασμα. Η σύνδεση της Εκκλησίας με το κοσμικό κράτος που εκπροσωπείται από το Ραφάλ και τον ένστολο. Το τρίτον εμφανίζεται σε μια άλλη φωτογραφία. Ο πιλότος που γονατίζει για να αγκαλιάσει την κορούλα του. «Ο μπαμπάς έφερε το Ραφάλ». Θα το θυμάται για όλη της τη ζωή. Κι ας μην ξέρει τι είναι αυτό το Ραφάλ που έφερε ο μπαμπάς. Κι αυτό που με κάνει να απορώ με την αφέλεια και την αυθάδεια της λεγομένης «προοδευτικής σκέψης» είναι ο πιλότος και τα αισθήματά του. Η ευχή που του έδωσαν οι συνάδελφοί του είναι «καλές προσγειώσεις». Αυτοί ξέρουν ότι, ακόμη και σε καιρό ειρήνης, η απογείωση δεν καταλήγει απαραιτήτως σε προσγείωση. Οση εμπιστοσύνη κι αν έχει στην τεχνολογία, ξέρει ότι δεν του φτάνει για να ξαναδεί την κορούλα του. Ξέρει ότι η τεχνολογία, όπως και η επιστήμη, δεν είναι ισχυρότερες από τον θάνατο. «Εως αν η ανθρωπείη φύσις η αυτή είη», που έγραψε κι ο Θουκυδίδης. Κι αυτός ο πιλότος έχει ανάγκη από τη συμπαράσταση της δύναμης που υπερβαίνει και τις δυνάμεις της τεχνολογίας και της επιστήμης. Αυτήν εκπροσωπεί ο ιερέας που ευλογεί το όπλο του.

Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι στην ιστορία μας πάντα τα όπλα τα ευλογούσε η Εκκλησία. Ο άλλος πριν χτυπήσει πέναλτι κάνει τον σταυρό του, πολλώ δε μάλλον ο πιλότος που είναι έτοιμος να εμπλακεί σε μια εικονική αερομαχία στο Αιγαίο. Ποιος κήνσορας της προοδευτικής σκέψης μπορεί να μπει στη θέση του; Ο γιατρός που έχει εικόνισμα στο ιατρείο του δεν σημαίνει ότι δεν εμπιστεύεται τα όπλα της επιστήμης του. Απλώς αποδέχεται ότι η δύναμή της έχει όρια.

Ο Ράσελ έγραψε ότι ο άθεος δεν διαφέρει από τον θρησκόληπτο. Και οι δύο υπερασπίζονται την πίστη τους. Κάπου ανάμεσά τους εμφανίζεται το πρόσωπο του πιλότου. Μπορεί να είναι θρήσκος, μπορεί και να μην είναι. Ομως καθημερινά αντιμετωπίζει συνθήκες που υπερβαίνουν τις ανθρώπινες δυνάμεις του. Αυτός το ξέρει καλύτερα απ’ όλους. Ακόμη κι αν δεν πιστεύει, έχει ανάγκη να πιστεύσει. Χρειάζεται τον μαυροντυμένο ρασοφόρο και τις ευλογίες του. Δεν αμφιβάλλω ότι θα κατηγορηθώ, ακόμη μια φορά, για συντηρητισμό. Ας είναι. Αν ο συντηρητισμός με φέρνει πιο κοντά στο αίσθημα του πιλότου, τον δέχομαι ασμένως.