Ο διαμορφωτής ψυχών και ο διακόπτης του αερίου

Οταν ο δήμαρχος είδε τον λογαριασμό του φυσικού αερίου για το σχολείο, κόντεψε να πάθει αποπληξία. Ηταν 10.000 ευρώ, όταν όλα τα υπόλοιπα σχολεία με παρόμοιο μέγεθος και αριθμό μαθητών είχαν για την ίδια περίοδο λογαριασμούς από 800 μέχρι 1.100 ευρώ. Ως γνωστόν, οι δήμοι καλύπτουν τα πάγια και τα καθημερινά λειτουργικά έξοδα των σχολικών μονάδων που βρίσκονται στην επικράτειά τους με χρήματα που παίρνουν (με το σταγονόμετρο από το υπουργείο Εσωτερικών και) κυρίως από την φορολογία των δημοτών τους.

Αυτά τα 10.000 ευρώ ήταν πέραν πάσης φαντασίας. Τόσα κόστιζε η θέρμανση όλων των σχολείων του δήμου και τώρα έπρεπε να δοθούν σε μία μόνο σχολική μονάδα. Το πρώτο που υπέθεσε ο δήμαρχος ήταν ότι η εταιρεία φυσικού αερίου έκανε λάθος στη μέτρηση της κατανάλωσης. Σκέφτηκε επίσης ότι μπορεί να υπήρχε κάποια βλάβη στις εγκαταστάσεις του σχολείου, κάποια διαρροή ή κακή συντήρηση. Κάλεσε την εταιρεία, οι τεχνικοί της έκαναν τον έλεγχο και εγγράφως τον ενημέρωσαν ότι δεν υπήρχε καμία βλάβη ή αστοχία.

Κοντολογίς, φυσικό αέριο θέρμανσης αξίας 10.000 ευρώ είχε καταναλωθεί στο συγκεκριμένο σχολείο μέχρι το τελευταίο κυβικό εκατοστό. «Για να καεί τόσο αέριο, λογικά η θέρμανση ήταν διαρκώς ανοιχτή, μέρα – νύχτα και τα Σαββατοκύριακα» του εξήγησαν οι τεχνικοί της εταιρείας, που ξέρουν σε τι χώρους και χρόνους αντιστοιχούν οι καταναλώσεις. Το πιο εξωφρενικό ήταν ότι τους μήνες που καταναλώθηκε το αέριο, το σχολείο ήταν κλειστό λόγω πανδημίας. Μόνο σε μία ή δύο αίθουσες πήγαιναν κάποιοι εκπαιδευτικοί για να κάνουν τηλεκπαίδευση.

Στα πρόθυρα εγκεφαλικού ο δήμαρχος (που η πανδημία μείωσε κατά 30% τα έσοδα του δήμου του, ενώ στο γραφείο του καταφθάνουν συνεχώς αιτήματα σχολείων για διάφορα αναγκαία της λειτουργίας τους) έστειλε μια επιστολή στον διευθυντή του σχολείου. Του επισήμαινε το εξωφρενικό του λογαριασμού και του ζητούσε να δώσει τη δέουσα προσοχή ώστε να μην επαναληφθεί τέτοια σπατάλη. Η απάντηση (έγγραφη μάλιστα) του διευθυντή προς τον δήμαρχο ήταν αντάξια του πρώτου κατορθώματός του. Γεμάτος ιερή εκπαιδευτική αγανάκτηση, μάλωνε τον δήμαρχο για την παρέμβασή του, καθότι –όπως έγραφε– είναι υποτιμητικό για έναν λειτουργό της εκπαίδευσης να ασχολείται με το φυσικό αέριο! Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε…

Οπότε πλήρωνε, κορόιδο φορολογούμενε. Πλήρωνε, ηλίθιε δημότη (εκεί στα νότια) τα δημοτικά τέλη που σου ’ρχονται κάθε μήνα. Κι εσύ, φιλότιμε και χαμηλόμισθε καθηγητή και δάσκαλε, που πονάς το σχολειό σου και συχνά-πυκνά βάζεις κι απ’ την τσέπη σου για να υποβοηθήσεις την καθημερινή λειτουργία του, είσαι δυο φορές βλάκας. Ο συγκεκριμένος διευθυντής έχει τη συνταγή. Διαμορφώνει νεανικές ψυχές ο κύριος διευθυντής, δεν θα αφήσει τώρα τον γάμο να πάει για πουρνάρια. Δεν θα παρατήσει τη διαμόρφωση των ψυχών για να τρέχει να κλείνει τον διακόπτη του αερίου κάθε μεσημέρι που αδειάζει το σχολείο και κλειδώνεται. Ας καίνε τα σώματα. Ούτε καν θα δώσει την εντολή σε κάποιον από το προσωπικό του σχολείου του να έχει τον νου του, αυτά είναι υποτιμητικά, σωστά;

Η πλάκα είναι ότι ο διευθυντής ξεκίνησε αγώνα για την… υποχρηματοδότηση της Παιδείας από την κυβέρνηση και τον δήμο. Ναι, ναι… και όμως, αυτό έκανε ο μπαγάσας. Από ’κεί έμαθα και εγώ την υπόθεση και άρχισα να την ξεσκαλίζω. Προφανώς τα παιδιά πρέπει να μάθουν να κάνουν πολιτική, όχι να μάθουν τι σημαίνει «κοινωνική ευθύνη» και «φροντίζω το σχολείο μου». Το κράτος, οι δήμοι, οι φορολογούμενοι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν δίχως να ρωτάνε, σιγά τώρα μην καταδεχτούν οι «αγωνιστές» να κλείνουν τους διακόπτες που θερμαίνουν τις άδειες αίθουσες μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα. Ε ρε, πόσοι άξιοι φιλότιμοι διευθυντές και δασκαλοκαθηγητές θα τραβάνε τα μαλλιά τους με αυτά που διαβάζουν. Κάτι τέτοιοι συνάδελφοί τους είναι που τους εξευτελίζουν πανελληνίως.