Ο Ευμορφίδης μας μάρανε; Μα, αυτή είναι η Ελλάδα

Η ελληνική επικαιρότητα και ιδίως εκείνη η παράλληλη των κοινωνικών δικτύων, κυριαρχείται από ένα νέο θέμα αυτές τις ημέρες, αφού τα άλλα τείνουν να γίνουν αδιάφορα και τετριμμένα.

Ενοχλημένοι πολλοί και έκπληκτοι, διαπίστωσαν ότι ο επιχειρηματίας Πολ Ευμορφίδης εμφανίστηκε ακατάλληλα ενδεδυμένος στην δεξίωση του Προεδρικού Μεγάρου προς τιμήν του βασιλικού ζεύγους της Ολλανδίας.

Πολύ δύσκολα μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι ορθά έπραξε ή ότι σε τέτοιες εκδηλώσεις προσέρχεται κανείς όπως γουστάρει. Πάντως, όποιος γνωρίζει το πρόσωπο, θα γνωρίζει επίσης ότι για τα δεδομένα του, είχε βάλει «τα καλά του». Δεν είναι ελαφρυντικό, είναι απλώς μία επισήμανση.

Αν επιλέξει κανείς να ασχοληθεί με το ζήτημα, πρέπει όμως να δει μερικές άλλες πτυχές.

Η μία είναι το πρωτόκολλο – θέμα περιφρονημένο στην Ελλάδα, εδώ και δεκαετίες.

Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι αυστηρό και ορίζει τον ενδυματολογικό κώδικα. Και εφόσον υπάρχει πρωτόκολλο, υπάρχουν και οι αρμόδιοι που διαφυλάττουν την τήρησή του. Εν προκειμένω, οι υπεύθυνοι της Προεδρίας. Παλαιότερα κανείς δεν έμπαινε στο Προεδρικό Μέγαρο δίχως γραβάτα, υπήρχαν μάλιστα γι’ αυτόν τον σκοπό κάποιες διαθέσιμες στην είσοδο για όσους προσέρχονταν ατημέλητοι – άγνωστο τι συμβαίνει σήμερα.

Εν ολίγοις, κακώς, κάκιστα έπραξε ο Ευμορφίδης και κακώς, κάκιστα του επέτρεψαν να μπει στο Προεδρικό Μέγαρο έτσι.

Ξεπερνώντας όμως αυτά τα σημεία, μοιραία καταλήγουμε αλλού.

Και αυτό το «αλλού» είναι η υποκριτική συζήτηση περί αισθητικής, σε μία χώρα όπως η σημερινή Ελλάδα. Και πάλι, για να μην μπερδευόμαστε: Ναι, το πρωτόκολλο πρέπει να υπάρχει και, ναι, πρέπει να τηρείται. Είτε στο Προεδρικό Μέγαρο είτε όπου αλλού απαιτείται.

Ομως, ποιος Nεοέλληνας νομιμοποιείται να μιλήσει για αισθητική όταν οι περισσότεροι ανέχονται πλέον τόσο πολλά και αδιανόητα; Πόσο μάλλον όταν τα ενθαρρύνουν κιόλας. Ποιος κάνει, για παράδειγμα, ότι δεν βλέπει πώς πάνε τα παιδιά στα (περισσότερα) σχολεία – αγόρια και κορίτσια; Ποιος γονέας λέει κάτι και ποιος καθηγητής ή διευθυντής θα τολμήσει να αποδοκιμάσει μαθητή ή μαθήτρια απρεπώς ενδεδυμένο/-η; Ή ακόμη, ποιος ασχολείται με τους/τις απρεπώς ενδεδυμένους/-ες στους χώρους εργασίας; Εδώ θα ξεκινούσε άλλη συζήτηση περί του τι σημαίνει «απρεπώς»).

Και από την άλλη πλευρά, πόσο υποκριτική ήταν όλη αυτή η φασαρία το προηγούμενο καλοκαίρι για την αμφίεση του μουσικού με το σανδάλι και τη βερμούδα, πάλι στο Προεδρικό Μέγαρο, ενώ κανείς δεν τόλμησε να ασχοληθεί και να αποδοκιμάσει τις δήθεν στιλιστικές επιλογές πολλών από τους προσκεκλημένους και τις προσκεκλημένες;

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οχι και πολλά, αλλά μάλλον σε κάθε περίπτωση, με αφορμή την έκπληξη για την αμφίεση του Ευμορφίδη, θα πρέπει κατά βάση να παραδεχθούμε ότι αυτή είναι η Ελλάδα σήμερα, που έλεγε και ένας πρώην Πρωθυπουργός.

Και ύστερα από αυτό, να δούμε αν μπορούμε να κάνουμε κάτι.