Τα πρώτα πρακτικά ζητήματα στην εφαρμογή του νέου φόρου διαμονής που έχει ξεκινήσει να επιβάλλεται από την 1η Ιανουαρίου έχουν ήδη προκύψει για τους ξενοδόχους, οι οποίοι ζητούν τις σχετικές διευκρινίσεις από το υπουργείο Οικονομικών και ειδικότερα τη Διεύθυνση Τελών και Ειδικών Φορολογιών.
Με δεδομένη την εφαρμογή του μέτρου από τις αρχές του 2018, το υπουργείο θα έπρεπε να είχε φέρει τη σχετική τροπολογία στη Βουλή πρίν τα Χριστούγεννα, κάτι το οποίο ωστόσο δεν έγινε, πλην της καθυστερημένης ανακοίνωσης, κυριολεκτικά στο …παρά πέντε, της 29ης Δεκεμβρίου από πλευράς του ΥΠΟΙΚ ότι «για την ομαλή εφαρμογή του μέτρου το άρθρο 53 του ν. 4389/2016 πρόκειται να τροποποιηθεί άμεσα, ώστε να προβλέπεται πλέον ρητά, ότι ο φόρος θα βαρύνει σε κάθε περίπτωση τον ταξιδιώτη-διαμένοντα-χρήστη του δωματίου ή διαμερίσματος, ότι επιβάλλεται από τις ξενοδοχειακές και λοιπές επιχειρήσεις προς τους διαμένοντες με την έκδοση «ειδικού στοιχείου-απόδειξης είσπραξης φόρου διαμονής» και ότι το ειδικό αυτό στοιχείο δεν επιβαρύνεται με ΦΠΑ».
Τώρα, οι ξενοδόχοι, έχοντας ήδη την εμπειρία των πρώτων ημερών από την εφαρμογή του μέτρου κι εν όψει των διευκρινιστικών λεπτομερειών που αναμένονται από το ΥΠΟΙΚ ζητούν να διευκρινιστούν τα εξής σημεία:
• Δυνατότητα ενσωμάτωσης του φόρου διαμονής στο κύριο παραστατικό που εκδίδει η εταιρεία προς τον πελάτη για τη διαμονή του. Η έκδοση και δεύτερου παραστατικού προσθέτει κόστος, όγκο εργασίας και γραφειοκρατία χωρίς ουσιαστικό λόγο.
• Παροχή δυνατότητας πληρωμής του φόρου διαμονής από το πρόσωπο που καλύπτει το κόστος της διαμονής (τουριστικό γραφείο, διοργανώτρια συνεδρίου, εταιρεία που καλύπτει το κόστος διαμονής του εργαζομένου της κ.λ.π.) ανεξάρτητα αν αυτό συμπίπτει με τον ένοικο του δωματίου.
• Μη επιβολή φόρου διαμονής σε περίπτωση ακύρωσης της κράτησης – μη εμφάνισης του πελάτη (non show).
• Σε περίπτωση πληρωμής με πιστωτική κάρτα θα πρέπει η σχετική συναλλαγή να απαλλάσσεται από προμήθεια, καθώς δεν είναι λογικό το ξενοδοχείο να επιβαρύνεται με τραπεζική προμήθεια για ένα ποσό που εισπράττει αποκλειστικά για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου.
• Εξαίρεση από την επιβολή του φόρου σε περίπτωση ημερήσιας μόνο χρήσης του δωματίου (day use).
• Θα πρέπει να οριστεί ρητά πως σε περίπτωση διαδικτυακής κράτησης μέσω online συστημάτων (Booking, Expedia κ.λ.π.) ο φόρος δεν περιλαμβάνεται στη τιμή, διότι υφίστανται πλην των άλλων και ζητήματα ενδοκοινοτικών συναλλαγών κ.λ.π.
Σημειωτέον ότι από 1ης Ιανουαρίου 2018 οι ξενοδόχοι ανά την Ελλάδα εφαρμόζουν κανονικά το μέτρο και «κόβουν» απόδειξη είσπραξης για το φόρο διαμονής.