Ο κίνδυνος για αποχή – ρεκόρ και οι πιθανές εκπλήξεις

Οκτώ έρευνες κοινής γνώμης μετά το Πάσχα κατέγραψαν τους πολιτικούς συσχετισμούς στην τελική ευθεία προς τις Ευρωεκλογές με εκπληκτική ομοιότητα. Σύμφωνα με όλες, η ΝΔ φαίνεται να βρίσκεται κοντά στην επίτευξη του εκλογικού της στόχου αγγίζοντας ή και ξεπερνώντας το 33%, ως αποτέλεσμα της αύξησης της συσπείρωσής της και της καμπάνιας που ξετυλίγει. Ο ΣΥΡΙΖΑ κρατάει καλά στη δεύτερη θέση κινούμενος στο 15%-16%, δείχνοντας σημεία δυναμισμού ,πολυσυλλεκτικότητας και συγκέντρωσης νέων ακροατηρίων, αλλά και διευρύνοντας τη διαφορά από το ΠΑΣΟΚ που δείχνει με ποσοστά κατά μ.ό. από 12% έως 12.5% να αδυνατεί να δημιουργήσει δυναμική που να το τραβήξει προς τα πάνω και να απειλήσει τον νέο ουσιαστικά ΣΥΡΙΖΑ.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ που δείχνει να φρενάρει λίγο και το Κ.Κ.Ε σταθερά αρκετά ενισχυμένο σε σχέση με πέρυσι ακολουθούν. Όλοι βρίσκουν μια διαφορά 0.5%-1.5% μεταξύ τους, κάτι που σημαίνει μια μάχη για την 4η θέση. Η ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και η ΝΙΚΗ αν και εμφανίζουν προβλήματα οριακής μείωσης φαίνεται να συμπληρώνουν, αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, την επτάδα των κομμάτων που θα συμμετάσχουν στην κατανομή των εδρών. Από εκεί πέρα υπάρχουν τέσσερα κόμματα που δεν μπορούν να αποκλειστούν από τώρα από την κατανομή και δείχνουν τη δυνατότητα να συγκεντρώσουν το κρίσιμο ποσοστό. Αναφερόμαστε στη ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, τους ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ, τη ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ και πιο δύσκολα το ΜΕΡΑ 25. Τα τρία από αυτά ξεπερνούν το 3% στο ανώτατο όριο στο εύρος τιμών στην εκτίμηση ψήφου και ο καθένας καταλαβαίνει ότι στατιστικά η διαφορά από το 2.8% έως το 3.2% και μάλιστα σε συνθήκες ρευστότητας μικρή αξία έχει.

Δεν μπορούμε πάντως να μην επισημάνουμε, ότι οι μετρήσεις μπορεί να αποδειχτούν επισφαλείς λόγω δύο βασικά παραγόντων που εντείνουν την απροσδιοριστία:

ΠΡΩΤΟΣ: Υπάρχει χαμηλό ενδιαφέρον της κοινωνίας για τις εκλογές και αυτό μπορεί να μεγαλώσει σημαντικά τις διαστάσεις της αποχής. Η αποχή ασφαλώς δεν μπορεί να προσδιοριστεί από τις δημοσκοπήσεις αφού οι περισσότεροι που απέχουν, δεν απαντούν και στις έρευνες κοινής γνώμης. Ωστόσο, η προσπάθεια που γίνεται είναι να πιάσουμε κάποια μηνύματα με σειρά από ερωτήματα. Στην τελευταία έρευνα της OPINIONPOLL για το ACTION 24, ο ένας στους τρεις απαντούσε, ότι δεν ενδιαφερόταν και ιδιαίτερα για τις Ευρωεκλογές και αυτό είναι ανησυχητικό μήνυμα.

Ταυτόχρονα, το 20.7% δήλωναν πολύ και αρκετά πιθανόν να απέχουν. Ο ένας στους πέντε είναι στα παρά πέντε της αποχής και αυτό το εύρημα προκύπτει από αυτούς που απαντούν, με τη βασική πηγή αποχής να είναι αυτοί που δεν απαντούν. Ταυτόχρονα έχει αξία να δούμε ότι ακόμα και ανάμεσα σ΄αυτούς που δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν κάποιο κόμμα, υπάρχουν τμήματα που απαντούν πολύ και αρκετά πιθανόν να απέχουν. Στην ίδια έρευνα αυτό απαντούσαν το 10.4% όσων δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν Ν.Δ ή ΣΥΡΙΖΑ, το 10.7% Κ.Κ.Ε, το 12.2% του ΠΑΣΟΚ, το 13.2% της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ κ.λ.π

Αναφερόμαστε επομένως σε κίνδυνο για αποχή ρεκόρ. Είναι φανερό ότι είναι λάθος να συγκρίνεται το 58.69% της συμμετοχής στις Ευρωεκλογές του 2019 με το σήμερα. Τότε υπήρχε λαϊκό αίτημα αλλαγής στη διακυβέρνηση και η βούληση να καταγραφεί αυτή η δυναμική και στις ευρωκάλπες, ενώ ταυτόχρονα πραγματοποιούνταν εκλογές στην

Αυτοδιοίκηση στις οποίες δεκάδες χιλιάδες υποψήφιοι κινητοποιούσαν πολίτες για τον σταυρό τους. Ωστόσο, το κλίμα προϊδεάζει για πολύ χαμηλότερη συμμετοχή και από το 53.74% των περυσινών εκλογών και είναι κατανοητό ότι οι διαστάσεις που θα πάρει και η σύνθεσή της μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τα αποτελέσματα στην κάλπη από ότι μέχρι στιγμής βρίσκουμε δημοσκοπικά.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ: Σε έρευνες όπως για παράδειγμα της OPINIONPOLL εμφανίζεται γκρίζα ζώνη της τάξης του 18% κάτι που δημιουργεί μια σχετική απροσδιοριστία. Μιλάμε για μεγάλη έκταση της αδιευκρίνιστης ζώνης και η απλή αναλογική κατανομής των αναποφάσιστων εμπεριέχει σημαντικό ρίσκο ιδιαίτερα σε Ευρωεκλογές. Μην ξεχνάμε, ότι οι Ευρωεκλογές πάντα είναι εκλογική μάχη χαλαρής ψήφου και αυτό το πολύ να περιοριστεί υπό το βάρος των διλημμάτων που θα τεθούν. Δεν είναι και δεν μπορεί να έχουν χαρακτήρα εθνικών εκλογών.

Υπάρχει επομένως μια θολή εικόνα λόγω αυτών των δύο παραγόντων και γι αυτό, καλά θα κάνουν τα κομματικά επιτελεία να είναι συγκρατημένα. Ίσως, να μην αλλοιωθούν ριζικά οι συσχετισμοί ή και η σειρά των κομμάτων στις θέσεις ένα έως πέντε. Ωστόσο, μπορεί να επηρεάσουν ποσοστά και να δημιουργηθεί μια άλλη αίσθηση. Είναι άλλο για παράδειγμα η Ν.Δ να κινηθεί προς το κατώτερο όριο του εύρους τιμών εκλογικής επίδοσης π.χ το 30%-31% και ο ΣΥΡΙΖΑ στο ανώτερο π.χ στο 17%- 18% και άλλο αντίστροφα. Αν για παράδειγμα και τα δύο πρώτα κόμματα δείξουν τάση να κινηθούν προς το ανώτερο επίπεδο, αυτό πέρα από άλλα θα σημαίνει ότι όλα τα άλλα κόμματα θα πιεστούν και ότι κάποια θα μείνουν εκτός παιγνίου.

Ωστόσο, στην αντίθετη περίπτωση, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι μπορεί να δούμε μία αύξηση των ποσοστών των μικρότερων κομμάτων. Επίσης, θα είναι άλλο η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ να αντέξει σχετικά την πίεση της Ν.Δ ή και να αναπληρώσει δυνάμεις απορροφώντας ψηφοφόρους του χώρου δεξιά της Ν.Δ εμφανίζοντας επίδοση από 10%-11% και άλλο να κατρακυλήσει και να δώσει μάχη για την τέταρτη, πέμπτη θέση με το Κ.Κ.Ε γύρω στο 8.5%-9%. Όπως θα είναι διαφορετικό να εκλέξουν ευρωβουλευτές έξι κόμματα και άλλο να εκλέξουν εννέα ή δέκα. Όλα αυτά και ο ακριβής συσχετισμός δυνάμεων θα κριθεί σ΄αυτές τις λιγότερο από είκοσι μέρες μέχρι την 9η Ιουνίου. Όλα αυτά στη λεπτομέρεια τους θα κρίνουν πολλά για τον διάλογο που θα ανοίξει στα κόμματα μετεκλογικά, αν και η επικυριαρχία της Ν.Δ και του Κ. Μητσοτάκη δεν θα αμφισβητηθεί βαθιά τουλάχιστον και μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε πιο έντονες συζητήσεις στα κόμματα της Κεντροαριστεράς.

Δεν είναι εύκολο να τα προβλέψουμε όλα αυτά από τώρα. Οι επόμενες μέρες έχουν πολύ ενδιαφέρον, σ΄αυτές θα αποκρυσταλλωθεί το αποτέλεσμα στις λεπτομέρειές του. Και ίσως αποδειχθεί ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον…