Ο Μητροπολίτης Κυθήρων απαντά στο θέμα για τη συντήρηση της Εικόνας της Παναγίας Μυρτιδιώτισσας.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ   ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΥΘΗΡΩΝ & ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ Τ.Κ. 801 00  Κ Υ Θ Η Ρ ΑΤΗΛ.:2736031202 & 2736038359FAX  :2736031202

              Ἐν Κυθήροις τῇ 18ῃ Δεκεμβρίου 2017

 

«Ἱερός πόλεμος;»

                                                                     Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ

Κύριε Διευθυντά,
Εὐλογημένο τό ἅγιο Δωδεκαήμερο τῶν ἑορτῶν.

         Στό ὑπ’ ἀριθ. 330 φύλλον τῆς Ἐφημερίδας «Κυθηραϊκά», Δεκέμβριος 2017, στήν 1 καί 5 σελίδα κάνετε λόγο γιά «κρίση μέ ἀπρόβλεπτες προεκτάσεις» καί «ἱερό πόλεμο» μεταξύ Μητροπολίτη Κυθήρων καί Ἀρχαιολογικῆς Ὑπηρεσίας γιά τή συντήρηση τῆς Εἰκόνας τῆς Παναγίας Μυρτιδιώτισσας, «πόλεμος» μᾶλλον ξαφνικά καί ἀπό τό … πουθενά».

Ἀναφέρεστε στά τρία ἔγγραφα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως (2, 8 καί 9/11-2017), χωρίς βέβαια νά δημοσιεύετε τό περιεχόμενό τους, λόγῳ τῆς ἐκτάσεως, πού καταλαμβάνουν. Καλόν εἶναι, γιά τήν σφαιρική θεώρησι τοῦ πράγματος, νά τά δημοσιεύσετε στήν ἠλεκτρονική σας ἔκδοσι, ὅπως ἀναγκάζομαι καί ἐγώ νά τό κάμω στήν ἱστοσελίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Καί ἐπειδή μέ τό δημοσίευμά σας αὐτό δέν παρουσιάζεται ὅλη ἡ ἀλήθεια καί δέν σᾶς εἶναι γνωστές κάποιες λεπτομέρειες, θά μέ ἀνεχθῆτε μέ τό νά σημειώσω κατά τόν πιό λακωνικό τρόπο τίς ἀκόλουθες ἐξηγήσεις.

1.              Σέ ἐπίπεδο συζητήσεων εἶχε γίνει στό παρελθόν λόγος γιά τήν συντήρησι τῆς Πανσέπτου Εἰκόνος τῆς Μυρτιδιώτισσας μεταξύ τῶν δύο Ἐπιτροπῶν καί μάλιστα τήν περασμένη ἄνοιξι, πού καταρτίζονταν ὁ νέος προϋπολογισμός, ἐλήφθη μέριμνα καί περί αὐτοῦ. Ἐπανειλημμένα εἶχα τονίσει ὅτι ἄν γινόταν ἕνα τέτοιο σοβαρό ἐγχείρημα θά ἔπρεπε νά ἐπιστρατεύσωμε τόν λίαν πεπειραμένο καί ἐπιδέξιο συντηρητή κ.Μιχάλη Μιχαηλίδη, ὁ ὁποῖος, κατόπιν ὑποδείξεως τῆς Ἀρχαιολογικῆς Ὑπηρεσίας, εἶχε συντηρήσει πρό 10ετίας περίπου τά Ἱερά Τέμπλα τόσο τοῦ παλαιοῦ Καθολικοῦ (τοῦ κάτω Ἱ. Ναοῦ), ὅσο καί τοῦ νέου Καθολικοῦ (ἄνω Ἱ. Ναοῦ) τῆς Μυρτιδιώτισσάς μας, κατά ἕνα ἄψογο καί τέλειο τρόπο (καί ἀναφέρομαι κυρίως στό κατάμαυρο Τέμπλο τοῦ κάτω Ναοῦ, τῆς εὑρέσεως). Ὁ ἴδιος συντηρητής συντήρησε – ἀποκατέστησε καί τά Ἱερά Τέμπλα : τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἐσταυρωμένου Χώρας – Κυθήρων, Ἁγίας Τριάδος Ἀλεξανδράδων, Παναγίας Ὁδηγήτριας Καλάμου, Ἁγίου Εὐσταθίου Σταθιανίκων κ.ἄ.

2.              Μετά τήν συζήτησι αὐτή καί τήν ἔνταξι στόν Προϋπολογισμό, καί χωρίς νά μεσολαβήση τίποτε ἄλλο, ἐνημερώθηκα πρό τῆς Ἱερᾶς Πανηγύρεως τῆς Μυρτιδιώτισσάς μας ἀπό τόν Πρόεδρο τῆς Ἐγχωρίου κ.Παν. Κομηνό ὅτι ἐπίκειται ἡ συντήρησις τῆς Εἰκόνος καί ὅτι ἀνετέθη ἡ ἐργασία στόν συντηρητή κ. Ἰωαν. Σπανό. (Ἐκ τῶν ὑστέρων ἀντελήφθην ὅτι ἦταν τό πρόσωπο, πού εἴχαμε πρό 20ετίας συνεργασθῆ στίς Σπέτσες γιά τήν συντήρησι ἱερῶν κειμηλίων). Τό γεγονός αὐτό μέ ἐξένισε, διότι εὑρέθην πρό εἰλημμένης ἀποφάσεως, ἐνῶ ὄχι τόσο ὡς Πρόεδρος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου, ἀλλ’ ὡς ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων ἔχω τήν πρώτη καί κύρια εὐθύνη σέ ἱερά ἀντικείμενα, πού θεωροῦνται «ἐκτός συναλλαγῆς». Φάνηκε ἡ δυσφορία μου γιά τήν ἐπιλογή ἑνός προσώπου – συντηρητοῦ, τοῦ ὁποίου δέν εἴχαμε «δείγματα γραφῆς», χωρίς νά πάει ὁ νοῦς μου ὅτι ἦταν τό πρόσωπο, πού παλαιότερα εἴχαμε συνεργασθῆ (ἄν καί ἡ περίπτωσις τῆς συντηρήσεως τῆς Ἁγίας Εἰκόνος τῆς Μυρτιδιώτισσας εἶναι ἰδιάζουσα καί πολύ διαφορετική), ἀλλά δέν ἀντέδρασα ἐκείνη τήν στιγμή, ἀφοῦ βρέθηκα πρό τετελεσμένης διαδικασίας. Ὅμως, καθώς πλησίαζε ὁ καιρός μέ «ἔτρωγε» κυριολεκτικά ἡ ἀγωνία καί ἀνησυχία.

3.              Μία ἑβδομάδα πρό τῆς ἀποστολῆς τῆς πρώτης μου ἐπιστολῆς ἐπικοινώνησα τηλεφωνικῶς μέ τήν Ἀρχαιολόγο τῶν Κυθήρων κ.Μαρίνα Παπαδημητρίου καί ἐξέφρασα τήν λύπην μου, διότι ἀγνοήθηκα κατά τήν λῆψι τῆς ἀποφάσεως τῆς ἐπιλογῆς τοῦ συντηρητοῦ, ἀλλά καί τήν φοβερή ἀγωνία μου γιά τήν ἔκβασι τοῦ τολμηροῦ αὐτοῦ ἐγχειρήματος. Καί, ὅπως ἀντελήφθην σέ τηλεφωνική ἐπικοινωνία πού εἶχε μαζί μου ἡ Διευθύντρια τῆς Ἐφορείας κ.Στ. Χρυσουλάκη στίς 10 Νοεμβρίου, ἡ κ.Χρυσουλάκη δέν εἶχε ἐνημερωθῆ γιά τίς ἐπιφυλάξεις μου αὐτές.

4.              Ὅπως ἀναφέρεται στό ἀπό 27/9/2017 ἔγγραφο τῆς Ἐφορείας Ἀρχαιοτήτων, πραγματοποιήθηκε αὐτοψία, ἐν ὄψει τῆς συντηρήσεως τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος, χωρίς νά ἐνημερωθῆ προηγουμένως ὁ Ἱερομόναχος – Ἐφημέριος π.Πέτρος γιά νά παρευρίσκεται (τυχαῖα βρέθηκε ἐκείνη τήν ὥρα ἐκεῖ), οὔτε ὁ Μητροπολίτης. Τό λέγω αὐτό, γιατί θά μᾶς δίδονταν ἡ εὐκαιρία νά ἐνημερωθοῦμε καταλεπτῶς, ἐπί τόπου, ἀπό τούς ἁρμοδίους γιά τό ὑφιστάμενο πρόβλημα.

5.              Μελέτησα τό παραπάνω ἔγγραφο τῆς Ἐφορείας καί ὅταν πληροφορήθηκα ὅτι γιά νά ἀφαιρεθῆ ὁ μεταλλικός ἐπενδύτης («πουκάμισο») θά ἔπρεπε νά ἐξαχθοῦν 300 καρφιά (ἥλοι) καί ἐδιάβασα ὅτι «τό θέμα τῆς ἐπανατοποθέτησης ἤ μή τοῦ μεταλλικοῦ ἐπενδύτη θά ἐξαρτηθεῖ μεταξύ ἄλλων παραγόντων, καί ἀπό τήν κατάσταση διατήρησης τῆς ζωγραφικῆς ἐπιφάνειας τῆς εἰκόνας καί θά ἐξεταστεῖ μετά τήν ἐκπόνηση τῆς μελέτης καί τήν ὁλοκλήρωση τῶν ἐργασιῶν συντήρησης», τότε κορυφώθηκαν τά παραπάνω συναισθήματα ἀγωνίας καί ἀνησυχίας. Ἀντίθετα, ὁ συντηρητής κ.Μιχαηλίδης ὑπεδείκνυε τόν τρόπο τῆς ἐπανατοποθετήσεως τοῦ ἐπενδύτου, μετά τήν ἀφαίρεση τῶν καρφιῶν, καί τῆς στερεώσεώς του μέ εἰδικό κολλάρο. Αὐτά ἐν συνδυασμῷ μέ τά γραφόμενα στό ἴδιο ἔγγραφο τῆς Ἐφορείας : «ἀποσαφηνίσθηκε ποιά ἀπό τά ἀφιερώματα (τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος) εἶναι σύγχρονα μέ τόν ἐπενδύτη, ἀποτελοῦν μέρος του καί θά παραμείνουν κατά χώραν καί ποιά εἶναι νεωτερικά, προσηλωμένα μεταγενέστερα καί θά πρέπει νά ἀφαιρεθοῦν καί νά φυλαχθοῦν ξεχωριστά» μοῦ ἀφαιροῦσαν τόν ὕπνο. Γιατί ἔφερνα τόν ἑαυτό μου στή θέσι τοῦ ἁπλοῦ εὐλαβῆ Κυθήριου ἤ τῆς Κυθήριας καί τίς ἐπ’ αὐτῶν ἀντιδράσεις των.

Ἡ Διευθύντρια κ.Χρυσουλάκη σ’ ἐκείνη τήν τηλεφωνική μας ἐπικοινωνία παραδέχθηκε πρός τιμήν της ὅτι ἡ παράγραφος πού ἀναφέρεται στό θέμα τῆς ἐπαναποθετήσεως ἤ μή τοῦ μεταλλικοῦ ἐπενδύτη θά ἔπρεπε νά εἶχε ἀφαιρεθῆ.

6.              Ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν μου ὅλα τά ἀνωτέρω παρακάλεσα θερμά -δέν πρόβαλα τήν ἀξίωσι- μέ τά δύο πρῶτα μου ἔγγραφα νά δοθῆ παράτασις 10 ἡμερῶν (ἀφοῦ εἶχα συνεννοηθῆ προηγουμένως μέ τόν λίαν ἔμπειρο συντηρητή μας κ.Μιχαηλίδη) γιά νά παρευρεθῆ -μέ τήν συγκατάθεσι τῆς Ἐφορείας Ἀρχαιοτήτων– καί νά ἔχη, κατ’ ἐξαίρεσιν στήν περίπτωσι αὐτή, λόγῳ ἀρχαιότητος καί προϋπηρεσίας στή Μονή τῶν Μυρτιδίων, πρωτοστατικό ρόλο κατά τήν διεξαγωγή τῶν ἐργασιῶν συντηρήσεως. Αὐτό ἴσως θεωρηθῆ ὡς ἀντιδεοντολογικό. Δέν ἦταν, ὅμως, ἀντιδεοντολογικό τό ὅτι, ἐνῶ εἰς τό παρελθόν, ὅταν γίνονταν τά ἔργα εἰς τό Καθολικόν (ἄνω καί κάτω) τῆς Μονῆς καί τό Ἐκκλησιαστικό Μουσεῖο της εἶχε ἐνημέρωσιν καί λόγον ὁ Μητροπολίτης, ἐδῶ στό πιό σημαντικό ἔργο δέν ἐρωτήθηκε κἄν;

7.              Ἡ ἀμοιβή τοῦ συντηρητοῦ κ.Μιχαηλίδη δέν θά ἐγίνετο ἀπό τήν παντελῶς πτωχή καί ἄπορη Ἱ. Μητρόπολι, ὅπως γράφετε, ἀλλά τό ἐδήλωνα ρητῶς ὅτι προσωπικῶς ἀνελάμβανα τήν ὑποχρέωσι νά ἀνεύρω τά ἀπαιτούμενα χρήματα.

8.              Μετά τήν πρώτην μου ἐπιστολήν (2/11), πληροφορηθείς τήν λύπην μου ὁ Πρόεδρος τῆς Ἐγχωρίου κ.Κομηνός μοῦ ἐτηλεφώνησε ἀργά τό βράδυ τῆς 6/11 καί μοῦ ἐδήλωσε ὅτι δέν θά εἶχε ἀντίρρησι γιά νά δοθῆ ἡ ἀναβολή πού ζήτησα, ἀρκεῖ νά τό ἀποδεχόταν ἡ ἁρμόδια Ἐφορεία. Ἐκ μέρους τῆς Ἐφορείας, ὅμως, δέν εἶχα καμμία ἀπάντησι μέχρι καί τῆς 9/11 (ἡ Διευθύντρια κ.Χρυσουλάκη, ἀπουσιάζουσα ἔλαβε γνῶσιν τῆς πρώτης μου ἐπιστολῆς τό βράδυ τῆς 6/11 καί τίς δύο ἑπόμενες ἐπιστολές 8/11 καί 9/11, παρ’ ὅτι αὐθημερόν, πρωϊνές ὧρες, ἀπεστάλησαν εἰς τό fax τοῦ Γραφείου της, δέν τίς ἔλαβε ἐγκαίρως, ὅπως μοῦ εἶπε).

9.              Κατόπιν τῶν ὡς ἄνω γεγονότων, καί ἐν συναισθήσει τῶν Ἀρχιερατικῶν μου εὐθυνῶν, μέ τήν ἐπιστολήν μου πρός τήν Ε.Ε.Π.Κ.Α. καί τό Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο Μυρτιδίων, κοινοποιοῦσα τήν ἀπόφασιν μου νά μή παραδοθῆ ἡ Ἁγία Εἰκόνα διά τήν ἀφαίρεσιν τοῦ ἐπενδύτου καί τά περαιτέρω. Περί τήν μεσημβρίαν τῆς ἰδίας ἡμέρας (9/11) μέ ἐπεσκέφθη εἰς τό Γραφεῖο μου ὁ συντηρητής κ.Σπανός, στόν ὁποῖο ἐξέθεσα τά παραπάνω καί τοῦ ἐπρότεινα νά συνεργασθοῦν μέ τόν κ.Μιχαηλίδη. Ἀπέρριψε τήν πρότασι συνεργασίας (ἐνῶ ὁ κ.Μιχαηλίδης, ὅταν τόν ἐρώτησα τό ἐδέχθη), λέγοντας ὅτι ἐκεῖνος εἶχε περισσότερα προσόντα ἀπό τόν κ.Μιχαηλίδη. Οὕτως ἐχόντων τῶν πραγμάτων, καί σταθμίζοντας καί τήν κοινή γνώμη, ἡ ὁποία ἦταν ἀρνητική, ἔβλεπα ὅτι κάτι πού δέν ἄρχισε σωστά, δέν ἦτο δυνατόν καί νά προχωρήση ἐπιτυχῶς καί ἐπί τοῦ ἀσφαλοῦς, διό καί προέβαλα τήν ἄρνησί μου.

Ἔτσι ἔχουν τά πράγματα, κ.Διευθυντά, καί ποσῶς δέν πρόκειται περί «ἱεροῦ πολέμου». [1]

Ὅσο γιά τήν πρότασι καί τήν παράκλησι πού ἀπευθύνετε στήν ταπεινότητά μου στό πρωτοσέλιδο τοῦ ἰδίου φύλλου μέ τόν τίτλο «μία σκέψη» καί ἀφορᾶ στήν ἀπόσυρσι τῆς προσφυγῆς τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καί τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας κατά τοῦ συγκεκριμένου ἐπίμαχου ἄρθρου 15 τοῦ ΠΔ 5/2017, πού ἀφορᾶ στή διαχείρισι, διοίκησι καί ἰδιοποίησι τῆς περιουσίας τῶν Ἱερῶν Προσκυνημάτων σήμερα ἀπό τήν Διοίκησι τῆς Ἐγχωρίου καί αὔριο, ἐνδεχομένως, ἀπό τόν Δῆμο Κυθήρων, ἔχουν εἰπωθῆ καί γραφῆ πάμπολλα. Θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά σημειώσω πολύ συνοπτικά καί τά ἀκόλουθα.

Νομίζω ὅτι ἔχει γίνει ἀντιληπτό ἀπό τούς συμπατριῶτες μας ὅτι ἦλθα στά Κύθηρα νά τά δώσω ὅλα, καί τόν ἑαυτόν μου ἀκόμη γιά τόν Χριστό, τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία καί τό ποίμνιό μου. Μπορεῖτε νά τό διαπιστώσετε ὅτι δέν ὑπάρχει ἴχνος χλιδῆς καί πολυτέλειας στή ζωή μου. Ἐλᾶτε ἀπό κοντά νά ἰδῆτε τήν καθημερινή μου διατροφή καί τήν καλοπέρασί μου. Ἐλεύθεροι στόν καθένα καί οἱ τραπεζικοί λογαριασμοί καί ὅ,τι ἄλλο γιά νά βρῆτε τά πλούτη μου. Στή διαθήκη μου, πού βρίσκεται ἀπό τά πρῶτα χρόνια τῆς Ἀρχιερατείας μου στά χέρια τοῦ ἐκλεκτοῦ μου συνεργάτη Πρωτ. π.Παναγιώτη Μεγαλοκονόμου, Γενικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου τῆς Ἱ. Μ., ὁρίζω τόν τόπο τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου, ὅταν ἐπιστῇ ἐκείνη ἡ ὥρα, πού εἶναι τό Μοναστῆρι τῆς Παναγίας μας τῆς Μυρτιδιώτισσας, στά Μυρτίδια.

Τά γράφω αὐτά γιά νά ἀντιληφθῆτε ὅτι ἄν ἐπρόκειτο γιά τό καλό τῆς Ἐκκλησίας, τῶν Μοναστηριῶν καί Ἐνοριῶν μας, τῶν συνανθρώπων μας καί τοῦ τόπου αὐτοῦ δέν θά χρειαζόταν καμμία ἀπολύτως παράκλησι, οὔτε κἄν πρότασι. Μόνος μου θά ἔσπευδα νά τό κάμω αὐθωρεί καί παραχρῆμα. Ὅμως, ἀγαπητέ μου Μανώλη, στήν προκείμενη περίπτωσι δέν εἶναι ἔτσι ὅπως τά λέτε καί τά παρουσιάζετε. Μοῦ ζητᾶτε νά πάω ἐνάντια στήν Ἀρχιερατική μου συνείδησι καί στόν Νόμο τοῦ Θεοῦ, στούς Ἱερούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας. Θεωρεῖτε ὡς ἀδικαιολόγητες τίς προσφυγές, ὡς ἀφορμές γιά ἔριδες καί μάχες καί τελευταῖα μιλᾶτε γιά ἕνα ἀνυποχώρητο πεῖσμα. Εἶναι μεγάλο λάθος αὐτό. Ἀδικεῖτε τήν ἀλήθεια, τόν Ἐπίσκοπο καί τήν Δικαιοσύνη. Δέν ἔχω κανένα δικαίωμα καί μοῦ εἶναι ἀνεπίτρεπτο νά ὑποθηκεύσω κάποτε, ἀδιαφορώντας, τά ἱερά καί τά ὅσια, τά ἀνώτερα καί ἐκτός πάσης συναλλαγῆς, αὐτά πού πρόσφερε ὁ κοσμάκης μέ βαθύτατη εὐλάβεια καί ἀγαθωσύνη στά Μοναστήρια, τά Ἱερά Προσκυνήματα καί τίς Ἐκκλησίες μας, αὐτά πού ὀνομάζει «Ἁγιάτικα», σέ χέρια ἀνθρώπων, πού δέν θά τά χρησιμοποιήσουν γιά ἱερούς σκοπούς, γιατί ἔτσι θά εὐνοήσωμε τήν ἱεροσυλία, καί θεωρῶ ὅτι πρόκειται γιά μία βραδυφλεγῆ βόμβα γιά τήν Ἐκκλησία καί τήν νῆσο τῶν Κυθήρων.

Μιλᾶτε γιά παράδοσι 600 χρόνων, 400, 200, γιά μακραίωνα παράδοσι, ὁ καθένας λέγει κάτι διαφορετικό. Ἐρευνῆστε σεῖς, ὡς ἱστορικός καί ἱστοριοδίφης, τούς κώδικες τῶν ἀειμνήστων Ἐπισκόπων Κυθήρων ἀπό τόν 17ο αἰῶνα μέχρι καί τό πρωτόκολλο τοῦ Ἐπισκόπου Κυθήρων Εὐθυμίου Καβαθᾶ (20ός αἰ.) καί θά ἰδῆτε Ἡγουμένους καί Μοναχούς στά Μοναστήρια μας, πού ἀπό τό δεύτερο μισό τοῦ 20οῦ  αἰῶνα καί ἑξῆς ἄρχισαν ὡς διαλελυμμένες Μονές νά ὀνομάζωνται Ἱερά Προσκυνήματα. Ἡ Ἁγία Μόνη τό 1973 μέ Ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἔγινε Ἱερό Προσκύνημα καί, ἄνευ συγκαταθέσεως τοῦ Μητροπολίτου, μέ τό ἄρθρο 84, παρ.1β τοῦ ν.1416/1984 ἐχαρακτηρίσθησαν, μαζί μέ τήν Παναγία Μυρτιδιώτισσα καί τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν ἐν Κρημνῷ, Ἱερά Προσκυνήματα, μέ τήν σημερινή τους μορφή.Τά μόνα δηλ.Ἱερά Προσκυνήματα στόν Ἑλλαδικό χῶρο, πού στή Διοίκησι καί Διαχείρισί τους δέν ἔχει θεσμικό ρόλο καί εὐθύνη ὁ ἐπιχώριος Μητροπολίτης ἤ ὁ ἐκπρόσωπός του (τά Ἐκκλησιαστικά Συμβούλια Μυρτιδίων καί Ἁγίας Μόνης, στά ὁποῖα προεδρεύει ὁ Μητροπολίτης, δέν ἀσκοῦν Διοίκησι καί Διαχείρισι, ἀφοῦ μάλιστα ἡ περιουσία τους χαρακτηρίζεται ἀπό τό νέο Π.Δ. 5/2017 ὡς δημοτική).

Ἡ κ.Ἑλένη Χάρου ὁμιλεῖ γιά Μοναχισμό στά Μυρτίδια τόν 19ο καί μέχρι τά μέσα τοῦ 20οῦ αἰῶνα καί κατονομάζει ὀνόματα Μοναχῶν καί Μονασασῶν.

Τά πρό τοῦ 272/1985 Διατάγματα τά ὁποῖα ἀναφέρονται στή λειτουργία τῆς Διοικήσεως τῆς Ἐγχωρίου (τῶν ἐτῶν 1920, 1941 καί 1943), ἐνῶ ρυθμίζουν τά τῆς Διοικήσεώς της, δέν ἀναφέρονται κἄν στή διαχείρισί τους, οὔτε τά κατονομάζουν ὡς Ἱερά Προσκυνήματα.

Τόν 20όν αἰῶνα ἔχουμε 4 παραλλαγές Διοικήσεως Ἐγχωρίου Περιουσίας. Τό 1920 5μελής Ἐπιτροπή μέ Πρόεδρο τόν Εἰρηνοδίκη καί ἀνά δύο μέλη ἐκ τῶν πρώην δήμων Κυθηρίων καί Ποταμίων. Τό 1941 8μελής Ἐπιτροπή  μέ Πρόεδρο τόν Μητροπολίτη, 4 θεσμικά πρόσωπα : Μητροπολίτης, Εἰρηνοδίκης, Γυμνασιάρχης, Διευθυντής Δημοσίου Ταμείου καί 4 πολίτες. Τό 1943  5μελής Ἐπιτροπή, ὡς ἡ τοῦ ἔτους 1920, μέ Πρόεδρο τόν Μητροπολίτη. Καί ἀπό τό 1985 καί ἑξῆς 5μελής Ἐπιτροπή μέ Πρόεδρο λαϊκό. Καί ὅμως  ὅλες ἦσαν Ἐπιτροπές τῆς Ἐγχωρίου Περιουσίας. Γιατί νά ὑπερτιμᾶμε τήν τελευταία , κατά σειράν, καί νά ὑποτιμᾶμε ἤ νά παραθεωροῦμε τίς ὑπόλοιπες;

Ὁ σημερινός τύπος Ἐγχωρίου, δυνάμει τοῦ τελευταίου Π.Δ. 5/2017, δέν διαχειρίζεται ἁπλᾶ καί ἀποκλειστικά, ἀλλ΄ ἔχει καί τήν Διοίκησιν καί ἰδιοποιεῖται  τήν περιουσία τῶν Ἱερῶν  Προσκυνημάτων, μέ τήν δυνατότητα, ὅταν πάρη τήν ἀπόφασι νά αὐτοδιαλυθῆ, νά μεταβιβάζωνται ὅλα (διαχείρισις, διοίκησις, περιουσία) στόν Δῆμο τῶν Κυθήρων. Καί σᾶς ἐρωτῶ : ὑπάρχει μεγαλύτερος (ἀθέλητος πάντως) εὐτελισμός καί πιό δεινή ὑπονόμευσις τοῦ θεσμοῦ τῆς Ἐγχωρίου, ὅταν προβλέπεται ὄχι ἡ ἔξωθεν (ἀπό Κυβερνητικούς ἤ ἄλλους παράγοντες), ἀλλ’ ἡ ἔσωθεν, μέ ἀπόφασι τῆς Ε.Ε.Π.Κ.Α. καί συγκατάνευσι τοῦ Δήμου Κυθήρων καί τῆς Ἀποκεντρωμένης Διοίκησης διάλυσίς της καί ἡ μεταβίβασις τῶν πάντων στόν Δῆμο Κυθήρων; Αὐτό προβλέπει τό πρόσφατο ΠΔ 5/2017, ἐπαναλαμβάνοντας τήν παρόμοια διάταξι τοῦ ΠΔ 272/1985. Μέ ἄλλα λόγια ἔτσι τά Ἱερά Προσκυνήματα δέν εἶναι αὐτοτελῆ Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, ὅπως τά Ἱερά Προσκυνήματα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀλλ’ ὑπό τήν Ε.Ε.Π.Κ.Α, πρᾶγμα τό ὁποῖο εἶναι ἀντικανονικό καί ἀντισυνταγματικό, καθώς ἀντιβαίνει στίς διατάξεις τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος 590/1977, πού εἶναι νόμος τοῦ Κράτους.

Ἡ ἀντικανονικότητα κρίνεται βάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου  Ἐκκλησίας, ἐνῶ ἡ ἀντισυνταγματικότητα μέ τό Σύνταγμα τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας καί ὄχι μέ τά περιστασιακῶς ἰσχύσαντα κατά τήν Βενετοκρατία, Ἀγγλοκρατία ἤ Τουρκοκρατία, ὅταν οἱ τότε ἰσχυροί ἑτερόδοξοι ἤ ἑτερόθρησκοι ἐταπείνωναν σκόπιμα τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. (Ἐπί παραδείγματι στήν Κρήτη ἐπί Βενετοκρατίας, γιά διακόσια περίπου χρόνια, δέν ὑπῆρχαν Ὀρθόδοξοι Ἐπίσκοποι καί οἱ Ἱερεῖς καί Διάκονοι ἐχειροτονοῦντο ἀπό τόν Ἐπίσκοπο Κυθήρων, ἀλλά διοικοῦσαν τίς Ὀρθόδοξες Ἐπισκοπές οἱ πρωτοπαπᾶδες -Ἀρχιερατικοί Ἐπίτροποι˙ τό ἴδιο συνέβαινε γιά ἕνα μεγάλο διάστημα καί στήν Κέρκυρα).

Γι’ αὐτό ἄς ἀφήσουμε νά ἀποφανθῆ ἀμερόληπτα ἡ Δικαιοσύνη τῆς πατρίδας μας διά τό μεῖζον αὐτό θέμα. «Φίλος ὁ Πλάτων, φιλτέρα ἡ ἀλήθεια».-