Advertisement

O ποιοτικός καλλιτέχνης με το ονειρεμένο κίτρινο Ντε-Σεβώ

Αλέξιος Γ.Κ. Σαββίδης | Ιστορικός-Καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (Καλαμάτα)

993

Ο Γιώργος Δρίζος (1930-26/5/2021) υπήρξε μια μορφή ξεχωριστή στον κόσμο της ελληνικής τέχνης, αλλά και φιγούρα με παρουσία μοναδική στα αγαπημένα του Κύθηρα, όπου για δεκαετίες πολλές είχε «στήσει» τον δικό του «Παράδεισο», μαζί με την σύζυγό του, Φρύνη -ζωγράφο κι αυτή πολύ αξιόλογη, με λαϊκό τάλαντο, που μας «άφησε» πριν από μερικά χρόνια. Κάθε καλοκαίρι, όταν προς τα τέλη Ιουλίου/αρχές Αυγούστου ερχόμασταν οικογενειακά στο Τσιρίγο για τις καλοκαιρινές διακοπές, μια από τις πρώτες συναντήσεις μας πάντα ήταν ο ευγενής, καλοσυνάτος, ευπροσήγορος Γιώργος Δρίζος, ένας αξιαγάπητος Συνάνθρωπος (με Σίγμα κεφαλαίο).  Πάντα με τον καλό του λόγο, πάντα με σκέψη θετική και αισιόδοξη, παρά το γεγονός ότι κατά τα τελευταία χρόνια δεν έχουμε και ιδιαίτερα ευχάριστες ειδήσεις και εμπειρίες να μοιραστούμε με τους γνωστούς μας και τους φίλους μας.

Είχε ρίζες μικρασιατικές και χιώτικες και τον χαρακτήριζε η αρχοντιά των Ελλήνων της Ανατολής. «΄Εφυγε» πλήρης ημερών, στα 91 του, στα τέλη Μαϊου, χωρίς να κατορθώσει φέτος να έλθει στον τόπο των ονείρων του. Την γνωριμία μου με τον υπέροχο αυτόν άνθρωπο την οφείλω στον πατέρα μου, Γιώργο Κ. Σαββίδη (1920-2005), άλλον «επίτιμο Τσιριγώτη» με λατρεία πραγματική για τον «επίγειο Παράδεισό» του, όπως αποκαλούσε τα Κύθηρα. Οι δύο Γιώργηδες μοιράζονταν από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 την κοινή τους «αγάπη» για πολλά χρόνια, μέσα στα οποία σφυρηλατήθηκε μια αλληλοεκτίμηση και φιλία σταθερή και ειλικρινής. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο Δρίζος εξέδωσε στην Αθήνα, στις εκδόσεις «Ροές» (με επανέκδοση το 2010), ένα ωραίο βιβλίο-λεύκωμα με τις κυθηραϊκές του ζωγραφιές, με ένα κείμενο για το αγαπημένο του νησί γραμμένο από την συνάδελφό μου, Αννίτα Παναρέτου, γνωστή σήμερα σε όλους μας φιλόλογο και ερευνήτρια της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας, με πλούσιο σχετικό συγγραφικό έργο. Τότε γνώρισα κι εγώ τον Γιώργο καλύτερα, συμμετέχοντας στην εκδοτική εκείνη προσπάθεια, μεταφράζοντας το κείμενο της Αννίτας καθώς και το δικό του βιογραφικό σημείωμα στα αγγλικά.

Advertisement

Ακόμα καλύτερα όμως γνώρισα τον προικισμένο Δρίζο μετά την έκδοση του βιβλίου-λεξικού μου για τους «Μεγάλους μαέστρους» (2007 και 2η έκδοση 2009), αντίτυπο του οποίου του χάρισα, γνωρίζοντας την μεγάλη του αγάπη στην κλασσική μουσική και τον μεγάλο αρχιμουσικό μας Δημήτρη Μητρόπουλο (1896-1960) ιδιαίτερα. Δεν σταματούσε να αναφέρεται με θαυμασμό στις ερμηνείες του Μητρόπουλου, ειδικά σε εκείνην της «Φανταστικής Συμφωνίας» του Μπερλιόζ (με την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης), που ήταν, καθώς φαίνεται, το αγαπημένο του έργο, αλλά και σε εκείνες των Συμφωνιών του Μάλερ. Τα τελευταία χρόνια, λίγο πριν χαθεί η Φρύνη, στις συναντήσεις μας στο Τσιρίγο -ιδιαίτερα στο φιλόξενο πάντοτε σπίτι-στούντιο που είχε στο Κάτω Λειβάδι- εντύπωση ξεχωριστή μου προξενούσαν τα εμπεριστατωμένα σχόλιά του πάνω στις δισκογραφίες/βιντεογραφίες των  μαέστρων του λεξικού μου, καθώς, όπως μου έλεγε, το χρησιμοποιούσε ως «μπούσουλα» όταν άκουγε διάφορες ερμηνείες των αγαπημένων του έργων.

Πιο πρόσφατα όμως, χωρίς την Φρύνη στο πλευρό του, ο Γιώργος ήταν βαρύθυμος και μελαγχολικός, χωρίς όμως ποτέ να χάσει την αξιοπρέπειά του και το αρχοντικό του στυλ. Πάντα σταματούσαμε με το αυτοκίνητο για να απολαύσουμε το παρκαρισμένο «μουσειακό» Ντε-Σεβώ του, μια Σιτροέν ανεπανάληπτη από τον χώρο της φαντασίας και του ονείρου. Πως ξεχώριζε όπου κι αν βρισκόταν! ΄Εχοντας οδηγήσει κι εγώ για χρόνια σκαραβαίο της παλιάς γενιάς της Φολκσβάγκεν, μπορώ να καταλάβω πόσο περήφανα ένοιωθε πίσω από το τιμόνι της μοναδικής αυτής «ντάμας» του. Δεν θα την ξαναδούμε όμως παρκαρισμένη στον πάνω δρόμο του Καψαλιού, όπου ο Γιώργος καθόταν για τον καφέ του μετά το μπάνιο του -νωρίς το πρωί πάντα, για να αποφεύγει την κοσμοσυρροή … Δεν θα ξαναδιαβεί μαζί της τον αγαπημένο του Κάλαμο, δεν θα ξαναγευτεί τους μεζέδες του φίλου του Πιέρου στο Λειβάδι …

‘ Ένα ζωντανό κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας των Κυθήρων «έφυγε», αφήνοντας κενό δυσαναπλήρωτο.-

Σκουλιάνικα-Λειβάδι Κυθήρων, 13 Αυγούστου 2021

 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ “ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ” ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

 

 

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο