Ο σκίνος είναι ο αειθαλής, ανθεκτικός και καταπράσινος θάμνος, κύριος χαρακτηριστικός θάμνος του νησιού κι αυτός που δίνει τόσο πράσινο στους πιο άγονους τόπους, ενώ είναι ένα χωροκατακτητικό φυτό, που δύσκολα ξεριζώνεται ολοκληρωτικά. Για το λόγο αυτόν, όσοι θέλουν να απαλλαγούν από αυτόν σε χωράφια που θέλουν να καλλιεργήσουν πρέπει να χρησιμοποιήσουν μηχανικά μέσα, ενώ μερικοί καταφεύγουν στα ισχυρά δηλητήρια, πολλά από τα οποία κυκλοφορούν παράνομα, καίτοι έχουν απαγορευτεί εδώ και χρόνια.
Φυσικά, είναι προτιμότερο να τον ξεριζώνει κανείς με μηχανικά μέσα παρά να δηλητηριάζει τη γη και όποιες καλλιέργειες θα βάλει στο χωράφι από το οποίο θα βγάλει τα σκίνα. Εκτός όμως από αυτά, ο θάμνος αυτός βγάζει τώρα το Φθινόπωρο μερικούς κατακόκκινους καρπούς, που όταν ωριμάζουν παίρνουν ένα βαθύ μαύρο χρώμα. Φέτος παρατηρούμε σε όλο το νησί να υπάρχει μεγάλη αφθονία καρπών πάνω στους σκίνους. Οι παλαιοί άνθρωποι, που δεν είχαν επιστημονικές γνώσεις και βασίζονταν στην παρατήρηση έλεγαν ότι, αν έχουμε πολλές κρεμμυδασκέλες (κρεμμύδες ή ασκέλες) θα έχει η χρονιά που ακολουθεί πολύ κρασί, αν έχει πολλούς ασπερδούκλους (ασφοδέλους) πολύ σιτάρι και αν βλέπουμε πολύ σκινόκαρπο, πολύ λάδι.
Αν είναι έτσι του χρόνου θα είναι …. κρασοχρονέα και λαδοχρονέα, αν και οι πλέον νουνεχείς παρατήρησαν ότι φέτος τα είδη αυτά είναι με αφθονία ανθέων και καρπών εξ αιτίας των πρώιμων καλών βροχών. Κι αυτό από την …παρατήρηση προκύπτει. Παρόμοιες παρατηρήσεις γίνονται σε όλα τα νησιά. Για την κρεμμυδασκέλα π.χ. στη Σίφνο (εκεί τη λένε τουρκί) λένε ότι θα έχουν καλοχρονιά και καλή σοδιά σε όλα, αποδίδοντας τη βλάστηση, άνθηση και καρποφορία στις βροχές. Οι οποίες όμως τελικά σταμάτησαν, αφού έδωσαν ελπίδες για κανονικό Φθινόπωρο. Τα ίδια περίπου με τα παραπάνω έλεγαν και για το ρείκι (Ερείκη ή Αλεκάτη για τα Κύθηρα), το οποίο φέτος άνθισε νωρίς και έδωσε χαρά στους παραγωγούς ρειχόμελου, το οποίο θεωρείται πολύ θρεπτικό και έχει ευεργετικές ιδιότητες.
Σημείωση:
1)Οι παλαιοί, δεν ήταν για τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας απλά οι πριν από αυτούς, αλλά οι αρχαίοι, οι οποίοι είχαν αναγάγει την παρατήρηση σε κύριο θέμα για να ερμηνεύουν και να προβλέπουν φυσικά φαινόμενα, παραγωγή, θεομηνίες κλπ.
2) Προ ετών είχαμε κάνει αναφορά στο σκινόκαρπο, τον οποίο τον χρησιμοποιούσαν σε εποχές μεγάλης ανέχειας, όπως η Κατοχή για να κάνουν ένα είδος από αλεύρι και με πρόσμιξη με άλλα ήδη για να παρασκευάζουν ψωμί. Μάλιστα σχετικές συνταγές βρίσκουμε σε βιβλία Κρητικής παραδοσιακής μαγειρικής (π.χ. Μυρσίνη Λαμπράκη, Τα χόρτα).
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΝΤΥΠΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ»