Ο Στάλιν και ο Πατριάρχης. Η ουκρανική ορθόδοξη εκκλησία, η Ρωσία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο
Στεφανος Σωτηρίου, ιστορικός
Η ΟΥΚΡΑΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Στέφανος Σωτηρίου, ιστορικός.
Μερος Α
Ο ΣΤΑΛΙΝ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
Ο Ιταλός ιστορικός Adriano Roccucci έχει εκδώσει μια μελέτη το 2018 με τον τίτλο: «Ο Στάλιν και ο πατριάρχης, Η Ορθόδοξη εκκλησία και η σοβιετική εξουσία 1917-1958- La Chiesa ortodossa e il potere sovietico 1917-1958)
******
Αντιγράφουμε από την παρουσίαση στην ιταλική έκδοση του βιβλίου (η μετάφραση είναι από τα ρωσικά και την έκανε ο Σωτήρης Δημόπουλος από ρωσική ιστοσελίδα):
«Την νύχτα της 4ης προς την 5η Σεπτεμβρίου 1943 ο Στάλιν υποδέχθηκε στο Κρεμλίνο τρεις μητροπολίτες, οι οποίοι είχαν την ευθύνη της διοίκησης της ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας. Είναι εκπληκτικό και μόνον ότι έγινε αυτή η συνάντηση, καθώς για δεκαετίες έως τότε ο ηγέτης του σοβιετικού κράτους καταδίωκε ανελέητα τον ορθόδοξο κλήρο και τους πιστούς.
Η επίθεση στη θρησκεία διαρκούσε ήδη 25 χρόνια, και οι συμμετέχοντες στη συνάντηση ιεράρχες ανήκαν σε αυτούς που κατάφεραν επιζήσουν από τις διώξεις. Στη διάρκεια της μακράς και ειλικρινούς συζήτησης ο Στάλιν έδωσε τη συγκατάθεσή του στην εκλογή πατριάρχη, ο οποίος θα ηγείτο της ρωσικής εκκλησίας. Το θέμα ήταν ότι από το 1925 ο πατριαρχικός θρόνος ουσιαστικά χήρευε, διότι οι σοβιετικοί ηγέτες δεν επέτρεπαν στην εκκλησία να εκλέξει νέο προκαθήμενο.
Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών εκλέχθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1943 και ήταν ο μητροπολίτης Σέργιος (Στραγκορόντσκι) Τι προκάλεσε αυτή την αλλαγή στη σοβιετική θρησκευτική πολιτική; Ποιες ήταν οι βαθιές ρίζες αυτής της νέας συμμαχίας μεταξύ της Ορθόδοξης Εκκλησίας και του καθεστώτος; Και γιατί ο Στάλιν αποφάσισε να αναβιώσει το πατριαρχείο;»
******
Ένα μέρος των στοιχείων και των συμπερασμάτων του βιβλίου του Roccucci παρουσιάζονται στο κείμενο του Αλεξάντερ Στανκεβίτσιους, που δημοσιεύεται σε ρωσικές ιστοσελίδες, και ένα μέρος του το παραθέτουμε μεταφρασμένο στα ελληνικά:
Για τον λόγο αυτό ο Στάλιν, το Σεπτέμβριο του 1943, συναντήθηκε προσωπικώς με τρεις Ορθόδοξους ιεράρχες, ενδιαφέρθηκε για τις ανάγκες της εκκλησίας και διέταξε τους υφιστάμενούς του να δημιουργήσουν τις συνθήκες για την επανέναρξη της δραστηριότητας της εκκλησίας, στα πλαίσια αυτά στα οποία συμφωνήθηκαν στη συνάντηση. Στη συνέχεια οι ιεράρχες, που έμειναν ζωντανοί από τις διώξεις, εξέλεξαν Πατριάρχη τον Σέργιο.
******
Οι σχέσεις με την Εκκλησία μετά το 1943 ρυθμίζονταν από το Συμβούλιο για υποθέσεις της ΡΟΕ, υπό την ηγεσία του Γκεόργκι Κάρπωφ, και είχαν σκοπό την οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης με τον Πατριάρχη και την αποτροπή των υπερβολών εκ μέρους των τοπικών αρχών εναντίον των πιστών. Η πολιτική των κληρικών τώρα ήταν διαμετρικά αντίθετη από αυτήν της δεκαετίας του 1930.
Αντί για διάσπαση της Εκκλησίας σε αντιπαρατιθέμενες ομάδες, το κράτος με κάθε τρόπο προσπαθούσε να ενώσει όλη τη ρωσική Ορθοδοξία υπό τον Πατριάρχη της Μόσχας, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην ενίσχυση της επιρροής του σε σχέση με τους κανόνες που είχαν καθοριστεί για τον Πατριάρχη στην τοπική σύνοδο του 1918.
Το κράτος κατ’ αυτόν τον τρόπο εξοικονόμησε δυνάμεις, διότι για τον έλεγχο της ισχυρής θρησκείας ήταν απλούστερο να στηριχθεί σε ένα πρόσωπο, αντί σε πολλές ομάδες και πολύ περισσότερο αν ήταν παράνομες. Παρ’ όλα αυτά, η Εκκλησία παρέμενε απόλυτα εξαρτημένη από τις διαθέσεις της εξουσίας, και μάλιστα δεν διέθετε τη δική της νομική οντότητα.
Όταν ο σοβιετικός στρατός απελευθέρωσε τις κατεχόμενες από τους ναζιστές περιοχές, δεν ήταν δυνατόν να ξεκινήσουν εκ νέου οι διώξεις στη θρησκεία στο πνεύμα των δεκαετιών 1920-1930. Θα ήταν κάτι που θα έβλαπτε τη σοβιετική εξουσία τόσο από πλευράς του πληθυσμού όσο και διεθνούς κοινότητας.
Η κατάσταση περιεπλάκη για τους υπερασπιστές της αθεΐας κι από το γεγονός ότι η νίκη στον πόλεμο επέκτεινε τη σφαίρα επιρροής της ΕΣΣΔ σε τεράστιες εκτάσεις της Ανατολικής Ευρώπης, όπου ζούσαν εκατομμύρια Σλάβοι και Ορθόδοξοι.
*****
Ο ΣΤΑΛΙΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη θέση που είχε η Σοβιετική Ένωση ως χώρα απελευθερώτρια, το κράτος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την Ορθοδοξία για την ενίσχυση της σοβιετικής εξουσίας και την εφαρμογή ενός νέου σχεδίου του Στάλιν με την μετατροπή της Μόσχας σε παγκόσμιο κέντρο της Ορθοδοξίας.
Προβλέφθηκε να δημιουργηθεί στη Μόσχα στο πρόσωπο του Πατριάρχη το αντίβαρο ή ακόμη το εναλλακτικό κέντρο απέναντι στον Πάπα, ο οποίος ενεργώς πολεμούσε τον κομουνισμό σε συμμαχία με τα δυτικά καθεστώτα.
Δεδομένου ότι υπό την εξουσία των σοβιέτ βρέθηκαν τόσο σημαντικές ορθόδοξες χώρες, όπως η Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία (Γιουγκοσλαβία), Γεωργία, θα έπρεπε να είναι κάποιος πολύ επίμονος λενινιστής για να μην εκμεταλλευθεί τέτοια ευκαιρία.
Την δεκαετία του 1950, η σοβιετική εξουσία αποφάσισε να απωθήσει την ιδεολογία σε δεύτερο πλάνο, δίδοντας προτεραιότητα στον πραγματισμό και στον πατριωτισμό. Οι αλλαγές υιοθετήθηκαν και από τους Ορθοδόξους στο εξωτερικό.
Για παράδειγμα, ο Σέρβος πατριάρχης Γαβριήλ είπε ευθέως ότι «τα πρωτεία στον ορθόδοξο κόσμο πρέπει να ανήκουν στο Πατριαρχείο της Μόσχας, και η Ρωσική Εκκλησία πρέπει να γίνει η μητέρα όλων των σλαβικών εκκλησιών» (AR, σελ. 253)
Από τι 31 Ιανουαρίου έως τις 4 Φεβρουαρίου 1945 στη Μόσχα πραγματοποιήθηκε τοπική σύνοδος, κατά την οποία εκλέχθηκε νέος Πατριάρχης ο Αλέξιος, και υιοθετήθηκε η απόφαση για τους «Κανονισμούς για τη Διοίκηση της ΡΟΕ».
*****
Οι ΡΩΣΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΕΣΒΥΓΕΝΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΑ
Για να γίνει ο Ρώσος Πατριάρχης Πάπας της Ορθοδοξίας, ο Στάλιν υπολόγιζε πρωτίστως στην συγκατάθεση των τριών Πρεσβυγενών Πατριαρχών, ήτοι Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων και Αντιοχείας. Τις άλλες ορθόδοξες εκκλησιές τις είχε ήδη στο «τσεπάκι» του καθώς ανήκαν σε χώρες που ήταν ήδη κομμουνιστικές. Όσον αφορά το Οικουμενικό Πατριαρχείο , την Ελληνική και Κυπριακή εκκλησία, ουδεμία σημασία τους έδινε. Ήταν σαν να μην υπήρχαν τόσο για τον Στάλιν όσο και για τις άλλες κομμουνιστικές ορθόδοξες εκκλησίες.
Φαίνονταν ότι ο Στάλιν θα κατόρθωνε να πραγματοποιήσει τον αιώνιο πόθο των Ρώσων, να αναδειχθεί η Μόσχα σε «Τρίτη Ρώμη» με την εξαφάνιση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των ελληνικών εκκλησιών, που πάντοτε αποτελούσαν καρφί στο μάτι στις σλαβικές εκκλησίες. Όμως και τα τρία Πρεσβυγενή Πατριαρχεία, απέρριψαν τις προθέσεις του Στάλιν κι έτσι η ανακήρυξη της Μόσχας σε Οικουμενικό θρόνο, παρέμεινε στην αναμονή, έως ότου έρθει ο Πούτιν, όπως θα δούμε παρακάτω.
Φυσικά, ο Στάλιν δεν έκανε τίποτε καινούργιο σχετικά με τον Πατριάρχη και την ανάδειξη του σε Πάπα της Ορθοδοξίας. Αιώνες πριν η τσαρική εξουσία το ίδιο επεδίωκε. Η Αικατερίνη η Μεγάλη, βάπτισε τον εγγονό της Κωνσταντίνο, προσδοκώντας να κατακτήσει την Κωνσταντινούπολη και να τον εγκαταστήσει εκεί ως Αυτοκράτορα, ρωσικής όμως αυτοκρατορίας, με τους Έλληνες ιδιοκτήτες της πόλης σε περιφερειακό ρόλο.
Γενικά οι σχέσεις της Ρωσικής Ορθόδοξης εκκλησίας, με τις ελληνικές εκκλησίες, ουδέποτε ήταν καλές, τουλάχιστον από την πλευρά της Μόσχας, ενω το σκλαβωμένο ελληνικό γένος έπλασε τον μύθο του «ξανθού , ομόδοξου γένους», νοερή ελπίδα για βοήθεια κι απελευθευθερωση από την σκλαβιά.
Γενικά: Η Ρωσική εκκλησία, ουδέποτε ήταν εκκλησία. Ήταν πάντοτε ένα εξάρτημα (DEPARTMENT) του ρωσικού Υπουργείου εξωτερικών. Και επί τσάρων και επί κομμουνισμού και σήμερα επί αστικής Δημοκρατίας.
Μέρος Β
ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΚΑΙ Η ΟΥΚΡΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
Α) Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ.
Η Πανορθόδοξη Σύνοδος ή Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι Σύνοδος προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, που πραγματοποιήθηκε από τις 17 ως τις 26 Ιουνίου 2016 στην Κρήτη. Στη σύνοδο δεν συμμετείχε το Πατριαρχείο Αντιοχείας, το Πατριαρχείο Μόσχας και οι εκκλησίες της Βουλγαρίας και της Γεωργίας λόγω διαφωνιών.
******
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
* Οι απαρχές της σύγκλησης Πανορθόδοξης Συνόδου ανάγονται σε δύο εγκυκλίους του 1902 και 1904 που απέστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ Γ΄ προς όλες τις εθνικές Ορθόδοξες Εκκλησίες. Από την αρχή, στον σχεδιασμό στάθηκαν εμπόδια οι πολιτικές αναταραχές από την έναρξη του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου η αντιπαλότητα μεταξύ των αυτοκεφάλων τοπικών Εκκλησιών, καθώς και η κανονική ασάφεια σχετικά με την διαδικασία. Από την άλλη, η ανάγκη για σύγκληση Πανορθόδοξης Συνόδου γινόταν όλο και πιο επιτακτική από το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, λόγω της παγκοσμιοποίησης και της κατάστασης των πολυεθνικών κοινοτήτων ομογενών.
* Το 1923 πραγματοποιήθηκε μια πρώτη πανορθόδοξη συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη και το 1930 στο Άγιο Όρος για τον σχηματισμό μιας προπαρασκευαστικής επιτροπής. Επόμενα βήματα πραγματοποιήθηκαν με τις πανορθόδοξες συναντήσεις στην Ρόδο μόλις το 1961, το 1963 και το 1964 και στο Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Ελβετίας το 1968. Στο Σαμπεζύ ανανεώθηκε η Προπαρασκευαστική Επιτροπή (Διορθόδοξος Προπαρασκευαστική Επιτροπή) και ιδρύθηκε η Προσυνοδική Πανορθόδοξη Διάσκεψη, η οποία συνεδρίασε τέσσερις φορές στο Σαμπεζύ στο διάστημα 1976-2009.
* Ανοικτό παρέμεινε το θέμα των Διπτύχων, δηλαδή το ζήτημα της σειράς με την οποία αναγιγνώσκονται τα ονόματα των επικεφαλής των εκκλησιών στις εκκλησιαστικές συνάξεις, καθώς αυτή η σειρά ορίζει επίσης και την κατάταξη των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών. Η Ρωσική εκκλησία επέμενε να αλλάξουν και να ανέβει στην πρώτη θέση των Δίπτυχων, με το αιτιολογικό ότι ήταν η μεγαλύτερη σε αριθμό πιστών εκκλησία. Ευθεία αμφισβήτηση του Οικουμενικού θρόνου, του παλαίφατου Αλεξανδρινού Πατριαρχείου, των Ιεροσολύμων και της Αντιόχειας. Ευθεία επίθεση στον Ελληνισμό δηλαδή.
Κινητήρια δύναμη της προπαρασκευαστικής διαδικασίας ήταν μέχρι το θάνατό του το 2011, ο Μητροπολίτης Δαμασκηνός Παπανδρέου, διευθυντής του Ορθοδόξου Κέντρου στο Σαμπεζύ.
******
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΟΔΟ. ΚΑΙ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ.
* Η συμφωνία επί όλων των θεμάτων έκλεισε το 2009 και όλες οι εκκλησίες υπέγραψαν τα κείμενα.
Τον Μάρτιο του 2014, οι Ορθόδοξοι Πατριάρχες και Μητροπολίτες που συγκεντρώθηκαν στην Κωνσταντινούπολη ανακοίνωσαν ΟΜΟΦΩΝΑ την σύγκληση της Πανορθόδοξης Συνόδου το 2016 στον ναό της Αγίας Ειρήνης στην Κωνσταντινούπολη. Στην επόμενη πανορθόδοξη συνάντηση στις 21-28 Ιανουαρίου 2016 στο Σαμπεζύ, οι Ρώσοι άρχισαν τα κόλπα. Αποφασίστηκε ότι η Σύνοδος δεν θα συγκληθεί στην Κωνσταντινούπολη, αλλά στην Κρήτη και συγκεκριμένα την περίοδο από 18 έως 27 Ιουνίου 2016.
*****
Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
* Οι Ρώσοι αρνηθηκαν ξαφνικά να γίνει η Σύνοδος στην Κωνσταντινούπολη, στον Ναό της Αγίας Ειρήνης, επειδή ο Ναός δεν έφερε σταυρό στην κορυφή του τρούλου !!! Έτσι, χωρίς σταυρό, ισχυρίστηκαν, θα ήταν αδύνατη η «κάθοδος του Αγίου Πνεύματος»!!! Καθώς η Εκκλησία της Κρήτης ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, προτάθηκε κι έγινε αποδεκτό, η Σύνοδος να πραγματοποιηθεί εντός της δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριάρχη. Οι Ρώσοι δεν βρήκαν τότε το επιχείρημα να αντιδράσουν άμεσα.
Το βρήκαν όμως αμέσως μετά. Διαφώνησαν για την διάταξη των καρεκλών γύρω από το τραπέζι της σύσκεψης.
* Αρνήθηκαν ευθέως να καθίσει ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην κορυφή της τράπεζας και αναρωτηθήκαν γιατί να μην καθίσει ο Ρώσος Πατριάρχης. Το αίτημα τους αυτό το απέρριψε ο Βαρθολομαίος κι έτσι οι Ρώσοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην Πανορθόδοξο. Η αστεία – γελοία έως ανύπαρκτη αιτία, βρέθηκε!
*Συμπαρέσυρε τον Πατριάρχη Αντιοχείας, που ήταν πλήρως εξαρτημένος από την Μόσχα, λόγω τηςπολεμικής κατάστασης στην Συρία, την οποία τότε υποστήριζε μόνο η Ρωσία. Πίεσε αφόρητα και τον Βούλγαρο Πατριάρχη, ο οποίος λεγεται οτι πρόβαλε την δικαιολογία (αλλά μάλλον δεν είναι έτσι): «Δεν συμμετέχω διότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης ζητά να επιστραφούν τα κειμήλια της Εικοσιφοίνισας, (τα οποία είχαν αρπάξει Βούλγαροι στρατιώτες το 1917απο την Δράμα και φυλάσσονται στο εθνικό Μουσείο της Σόφιας) και δεν θα ξανασυμμετάσχω έως ότου ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν παραιτηθεί αυτής της απαίτησης» !!!. Τέλος ο Γεωργίας επικαλέστηκε κι αυτός το αόριστο κι αστήρικτο ότι: Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ήταν Οικουμενιστής και φιλοπαπικός κ.λ.π. Κι όλα αυτά τα θυμηθήκαν λίγη ώρα πριν αρχίσει η Σύνοδος και μετά την άρνηση της Μόσχας κι ενώ είχαν υπογράψει ΟΛΑ τα προπαρασκευαστικά έγγραφα!!!!
*Στην Σερβία, μετά την εκδημία του αγίου πατριάρχη, Παύλου και την εκλογή του Ειρηναίου Νίς, το κλίμα άρχισε να ουδετεροποιείται. Οι Σέρβοι δέχτηκαν ισχυρές πιέσεις από τους Ρώσους, ταλαντεύονταν μέχρι την τελευταία στιγμή, αλλά επιμένοντος του σοφού Μητροπολίτη Μαυροβουνίου, Αμφιλόχιου, συμμετείχαν τελικά στην Σύνοδο.
*********
Το πράγμα έδειχνε ξεκάθαρα που πηγαίνει.
* Μετά την Πανορθόδοξη της Κρήτης, η Μόσχα συγκάλεσε αντισύνοδο στην Μόσχα, την επόμενη χρονιά, στην οποία προσπάθησε να ακυρώσει και να θέσει εκτός ισχύος τις αποφάσεις της Πανορθόδοξης της Κρήτης.
* Ξεκίνησε ταυτόχρονα την ανήθικη εισπήδηση σε περιοχές ευθύνης του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Έτσι, έκτισε σωρό εκκλησίες στην Κορέα, χώρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου (εκκλησίες που δεν ηταν απλά ρωσόφωνες, που υπάγονταν στον νόμιμο Μητροπολίτη Κορέας. Η Μόσχα έκανε «Εισπήδηση», δηλαδή λειτουργούσε παράλληλο σύστημα εκκλησιών, που δεν έδινε λόγο στον τοπικό Δεσπότη, αρνούνταν να τον αναγνωρίσει επειδή ανήκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, αλλά απευθείας στην Μόσχα), στην Ιαπωνία, στο Βιετνάμ, στην Σιγκαπούρη, στην Μικρά Ασία (Τουρκία), στην κατεχόμενη Κύπρο κ.α.…
* Ο Οικουμενικός Πατριάρχης φτάνοντας στο έσχατο όριο αμύνης, χρησιμοποίησε το μόνο όπλο που του έμενε. Το ΔΙΚΑΙΩΜΑ του να αναγνωρίσει την ανεξάρτητη εκκλησία της Ουκρανίας, η οποία ΟΥΔΕΠΟΤΕ ανήκε στην Μόσχα κανονικά (όπως δεν ανήκει και η Λευκορωσία κανονικά. Κρατήστε το κι αυτό, διότι υπάρχει ήδη αυτοανακηρηχθείσα και μη αναγνωρισμένη αυτοκέφαλη εκκλησία Λευκορωσίας, τους ιερείς της οποίας διώκει η Μόσχα ).
* Η Μόσχα αρνείται το δικαίωμα του Οικουμενικού Πατριαρχη να εκδίδει τόμους αυτοκέφαλίας (όλες οι αυτοκέφαλες εκκλησίες ακόμα και η Μόσχα όμως, με τόμο του Οικουμενικού έλαβαν αυτοκεφαλία). Για την Ουκρανία συγκεκριμένα, η Μόσχα επινόησε ότι:
α) Δεν είχε δικαίωμα ο Οικουμενικός Πατριάρχης να δώσει αυτοκεφαλία και έπρεπε να συγκληθεί πανορθόδοξη σύνοδος- αυτή που η Μόσχα μέχρι τώρα αρνουνταν και σαμποτάριζε, αλλά για την Ουκρανία την ήθελε την πανορθόδοξη επειδή εκεί θα έθετε Βέτο- θα είχε μερικούς ψήφους να αποτρέψει την αναγνώριση.
β) Οτι οι Ουκρανοί της Αυτοκέφαλης εκκλησίας ήταν αιρετικοί και σχισματικοί!
******
* Στην συνέχεια αναγνώρισε την Ουκρανική εκκλησία η Ελληνική εκκλησία και κατόπιν το πατριαρχείο Αλεξάνδρειας.
*******
Γιατί ο Θεόδωρος Αλεξανδρείας οδηγήθηκε σ΄ αυτή την απόφαση;;;
* Διότι: Η Μόσχα από καιρό είχε αρχίσει μια πρωτοφανή επίσθεση και προπαγάνδα εναντίων της ελληνικότητος του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας, προσπαθώντας με δόλια, σκοτεινά και υποχθόνια μέσα να περάσει σε ελεγχόμενους από αυτήν «κληρικούς» η δικαιοδοσία, κυρίως σε συμμαχικά προς αυτήν κρατη. Άρχισαν και εκεί την «εισπήδηση», φτιάχνοντας εκκλησίες στον χώρο δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου, χωρίς να ζητάν καν την άδειά του. Εξαγόρασαν ήδη δύο Ιερείς (σήμερα λένε οτι έχουν 106) του πατριαρχείου στην Κένυα και τους χρηματοδοτούν να κτίσουν εκκλησίες που θα υπάγονται στην Μόσχα! Ορισαν μάλιστα εκπρόσωπο Επίσκοπο, για να τον χρίσουν ΄Εξαρχο Αφρικής. ΄Ορισαν μάλιστα και ιδιωτικές στρατιωτικές μονάδες (την «Βάγκνερ») για να στηρίξουν τις παράνομες ρωσικές εκκλησίες στην Αφρική. ΄Εκτισαν εκκλησίες και μέσα στην Τουρκία, κυρίως στην Αττάλεια, όπου συχνάζουν Ρώσοι τουρίστες, χωρίς την ΄αδεια του Οικουμενικού Πατριάρχη, καθώς η Μικρά Ασία είναι το κύριο έδαφός του Οικουμενικού {Πατριαρχείου…
*Στην Ουγγαρία, έχουν ΑΡΠΑΞΕΙ με το «έτσι θέλω» τον Ιερό Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου στην Βουδαπέστη, τον οποίον έκτισαν Έλληνες Εθνικοί Ευεργέτες το 1797. Τον Ναό τον κατέλαβαν βίαια το 1951, επι κομμουνιστικού καθεστώτος και αρνούνται να τον επιστρέψουν, παρα τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Ενω και η φιλορωσική κυβέρνηση της Ουγγαρίας κωλυσιεργεί !!! Σε αυτον τον Ναό, εχει διοριστεί επικεφαλής ο γνωστός για την αιρετική, σχισματική και υβριστική συμπεριφορά κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των Ελληνικών εκκλησιών, τεως Επίσκοπος Βολοκαλάμσκ και Υπ. Εξωτερικών, Ιλαρίων!
- Στην Κύπρο στα κατεχόμενα, έχουν ανοίξει πλέον, με άδεια των Τούρκων πολλές «εκκλησίες». Όπως επίσης και σε όλη την Μικρά Ασία, όπου πηγαίνουν πολλοί Ρώσοι τουρίστες, χωρίς άδεια απο τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Πραξικοπηματικά !!!
- Ο νόμος του Ερτογάν εφαρμόζεται κατα του Ελληνισμού κι απο τον τον Πούτιν!
Ο νόμος του «τσαμπουκά»! Αμφισβητούσαν συνεχώς και σταθερά μάλιστα, ότι το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας ιδρύθηκε από τον Άγιο Μάρκο. Δήλωναν και δηλώνουν δημόσια και ιδιωτικά σε ιεράρχες άλλων εκκλησιών συνεχώς το: «Ισχυρίζονται οι Έλληνες ότι ιδρύθηκε από τον Άγιο Μάρκο»! και το: «Τι δουλειά έχουν οι Έλληνες ιερωμένοι στο αφρικανικό ποίμνιο»; Και το: Πατριαρχείο Αλεξανδρείας περιλαμβάνει μόνο την Αίγυπτο, την Κυρηναική και μέχρι το Σουδάν στο νότο. Εκεί ήταν τα όριά του. Η Υπόλοιπη Αφρική δεν ανήκει σε αυτό και πρέπει να ορίσουμε ποιός θα έχει εκεί δικαιοδοσία…!!!!
Όταν ο Πατριάρχης Θεόδωρος αναγνώρισε την Ουκρανική εκκλησία, όλοι απόρησαν. Οι Ρωσικές εφημερίδες έγραφαν ότι: «Πριν λίγους μήνες ο Θεόδωρος επισκέφτηκε την Οδησσό – εκεί σπούδασε- και δήλωσε πως αναγνωρίζει ως νόμιμη μόνο την ρωσική εκκλησία. Τι συνέβη τώρα και μεταστράφη;;; «Α, οι Αμερικάνοι φταίνε»!!! Φταίνε οι Αμερικάνοι για όλα λοιπόν. Ακόμα και για το προπατορικό αμάρτημα κι ας μην υπήρχαν τότε! Οι Ρώσοι δεν φταίνε πουθενά;
******
* Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος Β, σε δημόσια συνέντευξη του, δήλωσε ότι δεν θέλει να συμμετέχει στο σχίσμα. Γι΄ αυτό θα παραμείνει ουδέτερος (Τον απειλεί κι αυτόν ανοιχτά η Μόσχα ότι, η Ρωσία θα στραφεί υπέρ των τουρκοκυπρίων!). Ωστόσο η Ρωσία εχει ήδη στραφει υπέρ των Τουρκοκυπρίων, τόσο με την τουρκορωσική συμμαχία, όσο με την ίδρυση Ρωσικής εκκλησίας στα κατεχόμενα, στην Κερύνεια κι ας λέει η Μόσχα ότι η εν λόγω εκκλησία είναι ρωσική «παλιαοημερολογίτικη» και δεν την ελέγχει, όσο και με την αισχρή δήλωση του πρωθυπουργού Μεντβέντεφ το 2013, όταν ρωτήθηκε γιατί η Ρωσία δε «χτύπησε» οικόπεδο στην κυπραίικη ΑΟΖ κι απάντησε: «Διότι δεν είναι ξεκάθαρο σε ποιον ανήκουν τα οικόπεδα»!
Δήλωσε στην συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου ότι: «Επί 26 χρόνια συμμετέχω σε Συνόδους. Είναι φως Φανάρι ότι Μόσχα κάνει το παν για να υποβαθμίσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να εμποδίσει την οποιαδήποτε λήψη απόφασης, να λυθούν τα προβλήματα της Ορθοδοξίας»…
*****
* Ο Πούτιν, όταν ο Οικουμενικός πατριάρχης εξέδωσε τον τόμο αυτοκεφαλίας της Ουκρανικής Εκκλησίας, δήλωσε ανερυθρίαστα ότι:«Δεν μπορεί να κάνει κουμάντο στην Ορθοδοξίαένας παπάς, επικεφαλής μιας ενορίας 2.500 ατόμων στην Ισταμπούλ». Παπά αποκάλεσε τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο αχάριστος και άφιλος Ρώσος, παρότι είναι θεσμός 2000 ετών, θεσμοφύλακας και ιδρυτής της Ορθοδοξίας, παπάς λοιπόν για τον κ. Πούτιν και τους Ρώσους ο Οικουμενικός Πατριάρχησ;;;!!!
* Και σαν αν μην έφτανε αυτό και ενώ όλες οι άλλες εκκλησίες τηρούσαν ουδετερότητα, ή καλύτερα στάση αναμονής, έρχεται ο επίσκοπος Νόβι Σάντ (Μπάτσκας) Ειρηναίος της Σερβίας, Ειρηναίος Μπούλοβιτς, που φέρεται να είναι αυτός που επηρεάζει αυτή τη στιγμή την σερβική εκκλησία (σ΄αντίθεση με τον μακαριστό Μαυροβουνίου Αμφιλόχιο) να επαναλάβει την δήλωση του παλαιού του πατριάρχη, Γαβριήλ ότι: «Οικουμενικός Θρόνος για εμάς είναι η Ρωσία» και να υποδυθεί τον εκπρόσωπο τύπου της Μόσχας κάνοντας την περίφημη δήλωση: «Ο όρος ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ, αφορά την τότε, Βυζαντινή Οικουμένη, όχι την σημερινή»!!!». (άρα ο Κωνσταντινουπόλως δεν είναι Οικουμενικος)!
Και κατόπιν ο νυν Πατριάρχης Σερβίας Πορφύριος, βασιλικότερος του Βασιλέως, ως εξαπτέρυγο του Κυρίλλου, που δεν είδε τι έγινε με την Αγία Σοφία και τι χαρές που έκαναν οι Ρώσοι που μετετράπη σε τζαμί (δηλώσεις Πεσκώφ) , ή τι κάνουν οι Ρωσοι χρόνια τώρα με τις εισπηδήσεις σε κανονικά εδάφη του Οικουμενικού και του Αλεξανδρινού Πατριαρχείου και σε συνέντευξή του την 17/01/2022, αποκάλεσε τον Οικουμενικό Πατριάρχη κάτι σαν «αιρετικό» (αποφεύγουν πλέον και οι Σέρβοι τον όρο «Οικουμενικός», τον λένε πλέον σκέτο Πατριάρχη της Ισταμπούλ) «!
****
* Σύμφωνα με τον Γέροντα Επίσκοπο Χαλκηδόνος, που εξέφρασε σε πάνελ στις 20/05/2022, στην Αθήνα, στην παρουσίαση βιβλίου του Δημοσιογράφου Γ. Μασσαβέτα, το Ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών και ο ίδιος ο Πούτιν, ζήτησε απο τις τουρκικές αρχές το 2020, να εκδιώξουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο από την Κωνσταντινούπολη, ή να περιορίσουν την λειτουργεία του, διότι απεργάζονταν την διάλυση της Τουρκίας, σε συνεργασία με αμερικανικές, ισραηλινές κι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες. Το τουρκικό Υπ.Εξ. ενημέρωσε τότε τον Οικουμενικό Πατριάχη για το αίτημα των Ρώσων, λεγοντάς του ότι, απο τα δικά τους, τουρκικά στοιχεία δεν φαίνεται ν΄ αληθεύει η καταγγελία των Ρώσων! Οπότε, να μην ανησυχει!
* Στα τέλη σου 2022, ο Πούτιν ‘εστειλε μυστικά στο Βουλγαρικό Πατριαρχείο, κάποιον επίσκοπο, Αντώνιο επ΄ονόματι, ( ο σημερινός Βολοκαλάμσκ και υπέυθυνος εξωτερικών θεμάτων της Ρωσικής εκκλησίας) να πείσει τους Βουλγάρους να αναγνωρίσουν την εκκλησία στων Σκοπίων ως ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ, διότι οι Βούλγαροι αντιδρούν στο όνομα « ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΧΡΙΔΟΣ», το οποίο συνδέεται με την δική τους εθνική ιστορία.
Στην συνέχεια ο Αντώνιος πήγε και στα Σκόπια και προσέφερε την αναγνωριση της εκκλησίας τους απο την Μόσχα, ως ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ. Κι όλα αυτα, εν αναμονή εκδοσης του τόμου αυτοκεφαλίας της εκκλησίας των Σκοπίων, απο το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ως «Αρχιεπισκοπή Αχρίδας»! (Υπενθυμίζεται οτι ως «Μακεδονική εκκλησία» αναγνωρίζει την εκκλησια των Σκοπίων μόνο η Μόσχα και η Σερβία. Με την δεύτερη να έχει καλέσει τα Σκόπια να τα βρούν στο όνομα με τις ελληνόφωνες εκκλησίες, όνομα που είπεν οτι θα υιοθετήσουν κι αυτοί οταν συμφωνηθεί. Αν τους το επιτρέψει η Μόσχα φυσικά!).
*****
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
* Δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι που καλύπτονται πίσω από κάποιους ΔΗΘΕΝ θεολογικούς κανόνες που ΔΗΘΕΝ παραβίασε ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Λες και δεν έίναι στην δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριάρχη, η ανάκληση του όποιου «αναθέματος…», ή σχίζματος (στην ουσία είναι τα Ρούβλια, όπως ευθαρσώς δηλώνουν κύκλοι απο την Μητρόπολη Κέρκυρας, που πλουτίζει απο τα εκατομμύρια που αφήνουν στον ΄Αγιο Σπυρίδωνα τα εκατομμύρια Ρώσων προσκυνητών). Που υιοθετούν την ρωσική αιτίαση ότι, δεν αναγνωρίζουν την Ουκρανική εκκλησία διότι αποτελείται από σχισματικούς! Μα το σχίσμα το ήρε ο Οικουμενικός Πατριάρχης !!! Δεν είναι στην δικαιοδοσία του;;;; Λένε οτι ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι αιρετικός, επειδή αναγνώρισε την Ουκρανική εκκλησία. Είναι αυτοί οι άνθρωποι/ ιεράρχες πλανεμένοι; Είναι Φανατικοί και άσχετοι, ή απλά αργυρώνητοι από το ρωσικό χρήμα;;;
* Δεν μπορεί να συμβαίνουν τα παραπάνω σε βάρος της Ελλάδος, του Ελληνισμού, και του αρχαιότερου θεσμού του γένους, του Οικουμενικού Πατριάρχη, να βλέπουν τις ολοφάνερες προσπάθειες της Μόσχας να αποσπάσει από τον Ελληνισμό τα πατριαρχεία των Ιεροσολύμων (να τα δώσει σε Άραβες φίλους της) και Αλεξάνδρειας και να βγαίνουν ολοφάνερα στο πλευρό της Μόσχας.!!! Και δεν μιλάμε για ανισόρροπους και φανατικούς παλαιοημερτολογίτες! Δεν μπορεί, απλά δεν μπορεί Σεβασμιότατοι Πειραιώς, Κυθήρων και λοιποί, λίγοι-ελάχιστοι ευτυχώς, να είστε συνοδοιπόροι του αιρεσιάρχη και ανθέλληνα Κυρίλλου και του Πούτιν!
Στέφανος Σωτηρίου