Ο ξεφτίλας, ο ψυχανώμαλος, ο χαζοβιόλης, ο μαυραγορίτης

Ο τύπος που ξύπνησε στις 6 το πρωί, στήθηκε από τις 7 έξω από το σούπερ μάρκετ για να είναι πρώτος πρώτος, περίμενε δύο ώρες μέχρι να ανοίξει η πόρτα, έτρεξε στο γεμάτο από αντισηπτικά ράφι και με μια κίνηση το άδειασε στο καρότσι του, χωρίς να αφήσει ούτε ένα μπουκαλάκι για τον επόμενο, κανονικά δεν θα έπρεπε να ψηφίζει. Ο μάγκας αυτός δεν είναι πολίτης της χώρας, είναι μια αλογόμυγα στον πισινό της.

Ο ξεφτίλας που αρπάζει το πληκτρολόγιο του και διατυμπανίζει ότι ο κορονοϊός είναι φτιαγμένος στα υπόγεια μυστικά εργαστήρια του Τζορτζ Σόρος, κανονικά θα έπρεπε να βλέπει τη διαδικτυακή σύνδεσή του να κόβεται. Οχι διότι απαγορεύεται να λέει και να γράφει ο καθένας την άποψή του, αλλά διότι σε καιρό πολέμου παρασύρει αφελείς και χαζούς να μην ακολουθούν τις οδηγίες των γιατρών και των αρχών, για να μη γίνουν… Σορικοί.

Advertisement

Ο ψυχανώμαλος που διαδίδει ότι δεν υπάρχει καν ούτε κορονοϊός ούτε πανδημία, αλλά όλα είναι ένα πελώριο ψέμα κάποιων αόρατων κέντρων που δουλεύουν με τη συνενοχή των μέσων ενημέρωσης, κανονικά θα έπρεπε να έρχεται αντιμέτωπος με έφοδο στο σπίτι του κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας. Να μπουζουριάζεται πάραυτα και να οδηγείται κατευθείαν στα τρελοκομεία αναφοράς. Διότι είναι καθήκον του κράτους να νοσηλεύει κάποιον που αρνείται να δει τους πέντε νεκρούς στην Ελλάδα ή τους 2.500 στη γειτονική Ιταλία. Αυτός από μόνος του δεν θα πάει ποτέ στον ψυχίατρο, έχει το ακαταλόγιστο.

Ο μαυραγορίτης που θεωρεί την ανθρωπιστική τραγωδία που ζούμε ευκαιρία για προσωπικό πλουτισμό, πρέπει να μπαίνει στην φυλακή χωρίς διατυπώσεις. Να μπουντρουμιάζεται για χρόνια δίχως το δικαίωμα έφεσης ή εξαγοράς. Διότι αυτός που κρύβει μια ιατρική μάσκα με σκοπό να πενηνταπλασιάσει την τιμή της, δεν διαφέρει διόλου από εκείνον που πυροβολεί στο δόξα πατρί έναν άρρωστο ή ηλικιωμένο. Αμφότεροι τον σκοτώνουν εν ψυχρώ.

Ο χαζοβιόλης που μέχρι χθες ήταν του αντιεμβολιαστικού κινήματος και αρνιόταν να εμβολιάσει το παιδί του (κρυμμένος πίσω από την σιγουριά των υπολοίπων εμβολιασμένων παιδιών), αλλά σήμερα διαμαρτύρεται διότι δεν υπάρχει εμβόλιο για τον κορονοϊό να τρέξει να το κάνει πρώτος, κανονικά θα έπρεπε να μπει σε πρόγραμμα αγροτικής επιμόρφωσης στα πρότυπα της μαοϊκής πολιτιστικής επανάστασης. Πέντε χρόνια να σκάβει στα καπνοχώραφα, μέχρι να έρθει στα συγκαλά του. Και λίγο λέω.

Ο βλαμμένος που πήγε χθες στον μικροβιολόγο της γειτονιάς του να μετρήσει την χοληστερίνη του, ο άλλος που πήγε στο γραφείο του διοικητή Τροχαίας νοτίων προαστίων για να του σβήσει την κλήση ή ο τρίτος που επειδή πήρε άδεια ειδικού σκοπού απ’ τη δουλειά μπήκε στο μετρό να πάει να αγοράσει μπουφανάκι, θα έπρεπε να επιστρέφονται στα σπίτια τους με σφαλιάρες ή αφού τους κουρέψουν. Η διαπόμπευση είναι κακό πράγμα, αλλά όχι πάντα.

Θα μου πείτε ότι ξεπέρασα τα όρια με αυτά που γράφω. Το ξέρω. Αλλά επειδή ζω σε ένα σπίτι με έναν υπέργηρο και έναν ανοσοκατεσταλμένο, το παίρνω πια προσωπικά. Δεν θα μου αδειάσουν το σπίτι από τους αγαπημένους μου ανθρώπους οι ηλίθιοι και οι ανεγκέφαλοι.