Οι Νέοι Αγρότες γερνούν περιμένοντας

Στην αναμονή βρίσκονται 8.800 νέοι αγρότες (σύμφωνα με την Ενωση Νέων Αγροτών), οι οποίοι δεν έχουν εισπράξει τα χρήματα που δικαιούνται από το σχετικό πρόγραμμα στο οποίο εντάχθηκαν το 2014. Στα χρόνια που μεσολάβησαν προγραμματισμός και επενδύσεις έχουν πάει πίσω, ενώ όπως επισημαίνουν οι διαβεβαιώσεις της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ (υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) για καταβολή των χρημάτων έως το τέλος του 2017 για ακόμη μία φορά διαψεύδονται μεγαλοπρεπώς όσο πλησιάζει το… Πάσχα του 2018.

Οσον αφορά την εκπαίδευση που είναι υποχρεωτική για όσους εντάσσονται στο πρόγραμμα, αυτή όχι μόνο άργησε τρία χρόνια αλλά και η πρακτική άσκηση «μεταφράστηκε» σε απλές επισκέψεις σε μονάδες μεταποίησης. Το 2014 σε ηλικία 21 ετών ο Ηλίας Δημόπουλος, κάτοικος στο χωριό Αγιος Ηλίας του Δήμου Ηλιδας, αποφάσισε να κάνει αίτηση στο πρόγραμμα Νέων Αγροτών το οποίο χρηματοδοτείται από την Ε.Ε., προκειμένου να λάβει το συνολικό ποσό των 17.600 ευρώ για να στήσει την αγροτική του επιχείρηση. Καλλιεργεί αρωματικά φυτά, κυρίως δεντρολίβανο και ελιές, βιολογικά, και όπως σχεδίαζε, στη συνέχεια θα κατέθετε αίτηση και για το πρόγραμμα Σχεδίων Βελτίωσης για να μπορέσει να κάνει αναγκαίες επενδύσεις. Ομως, τίποτα δεν πήγε όπως το σχεδίαζε. «Πήραμε τη πρώτη δόση, περίπου 12.000 ευρώ. Ενώ μας είχαν διαβεβαιώσει ότι έως το τέλος του 2017 θα μας είχαν εξοφλήσει, ακόμα δεν έχουμε λάβει τα χρήματα». Και η προκήρυξη των «Σχεδίων Βελτίωσης» καθυστέρησε 2 χρόνια, οπότε όταν άνοιξε το πρόγραμμα δεν είχε τα χρήματα να επενδύσει σε… επενδύσεις. «Είχα ξοδέψει ό,τι είχα για να αντεπεξέλθω στα έξοδα», εξηγεί.

Δεκαετής δέσμευση

Οσοι εντάχθηκαν στο πρόγραμμα Νέων Αγροτών το 2014 αναγκάστηκαν να δεσμευθούν ότι θα παρέμεναν στο επάγγελμα για μια δεκαετία υποχρεωτικά. Το χρονικό διάστημα της δέσμευσης για όσους μπήκαν το 2016 συρρικνώθηκε στα τρία χρόνια.

«Το κράτος ζητάει από εμάς να δεσμευθούμε χωρίς όμως να είναι εντάξει απέναντί μας», λέει ο κ. Δημόπουλος. Οσον αφορά την πρακτική άσκηση στο πλαίσιο της υποχρεωτικής εκπαίδευσης επισημαίνει ότι «θα μπορούσε να είναι και καλύτερη. Πήγαμε σε ένα συσκευαστήριο πορτοκαλιού στον Πύργο, ένα κλειστό μισοεγκαταλελειμμένο μέρος, μπήκαμε και βγήκαμε. Στη δεύτερη επίσκεψη πήγαμε σε ένα φυτώριο και στην τρίτη σε ένα οινοποιείο. Αυτό το τελευταίο ήταν ενδιαφέρον», παραδέχεται. «Εκείνοι που οργανώνουν τις εκπαιδεύσεις πρέπει να καταλάβουν ότι πλέον απευθύνονται σε κόσμο που έχει σπουδάσει και έχει δει κάποια πράγματα», επισημαίνει.

Ο Αλέξανδρος Κλείτσας, τεχνολόγος γεωπόνος, ειδικευμένος στη βιολογική γεωργία, καλλιεργεί στην Καλαμπάκα αρωματικά φυτά, κυρίως βαλσαμόχορτο και επίσης περιμένει τη 2η δόση της επιδότησης από το πρόγραμμα Νέων Αγροτών του 2014. Ομως, όπως ο ίδιος επισημαίνει, «τα χρήματα αυτά δεν είναι το μεγαλύτερό μου πρόβλημα. Το θέμα είναι ότι εγώ δεσμεύθηκα για δέκα χρόνια ως αγρότης και στα προγράμματα “Σχεδίων Βελτίωσης” έκοψαν τη δυνατότητα στους αγρότες να κάνουν μονάδα μεταποίησης. Εγώ, όμως, αυτό σχεδίαζα να κάνω για να μπορώ να πουλήσω ακριβότερα την παραγωγή μου», τονίζει.