Οι τρολάνθρωποι και η Παρθένος σήμερον

Και αίφνης, κάπως σαν το όραμα της Αγίας Πελαγίας, δονήθηκε η ύπαρξη του Πάνου Σκουρλέτη από την ύπαρξη τρολ εις τα υπόγεια της Κουμουνδούρου. Και σκέφτηκε περαιτέρω, ακόμα και την τοξικότητά που ψεκάζει η ύπαρξή τους. Αυτά είναι σβέλτα αντανακλαστικά! Σε μας θα το πείτε; Οι πολίτες, ΚΑΙ αυτό (υπερτονισμένο το ΚΑΙ) το αντιλήφθηκαν πριν από σας, δυστυχώς, όχι για σας. Εσείς, χαμπάρι, όσο λειτουργούσε το σύστημα ως «τα αγαθά και συμφέροντα».

Πιθανολογώ οι ψηφοφόροι το συνυπολόγισαν στην ψήφο τους. Βλέπετε, τα άτιμα τα τρολάκια σας ήταν και είναι δραματικά αναγνωρίσιμα. Εφεγγαν και φέγγουν από μίλια. Ηταν και είναι η επιτομή της α-παιδείας, της αμορφωσιάς, του ασυνάρτητου λόγου, της παπαγαλο-επανάληψης, της ανορθογραφίας. Ιδιως στο τελευταίο, δίνουν ρέστα! «Μηλάι και η Βιτάλη. Ίσαι Πετσοταησμένι». Σε αυτό ακριβώς και εναπόκειται η τεράστια ευθύνη σας που δεν ξεπλένεται με καμία δήθεν επιφώτιση.

Γι’ αυτό και επιλέγω να μιλήσω για το θέμα των τρολ ενώ «έφυγε»… Ολα φεύγουν τόσο ντροπιαστικά γρήγορα… Ενώ «έφυγε» από την «της μιας στιγμής» επικαιρότητα. Αλλά ποτέ δεν φεύγει, ποτέ δεν έφυγε, ποτέ δεν θα φύγει. Αντιθέτως έχει εισβάλει σε κάθε τομέα. Θα μας καταδιώκει πιο σκληρά στο μέλλον. Επενδύσατε, ποτίσατε, εμψυχώσατε την αμορφωσιά, την κοινωνική α-παιδεία. Αμείψατε και αμείβετε μεροκαματάκι το πύον.

Δημιουργήσατε επαγγελματικό προσανατολισμό σε τελειωμένους. Αντί να τους βγάλετε από το προσωπικό τους αδιέξοδο, τους χώσατε βαθύτερα. Απενοχοποιήσατε όλα τα μαύρα ζουμιά του ανθρώπου, αυτά που τα ντρεπόταν, και από τον εαυτό του τον ίδιο. Βρωμίσατε κόσμο για να κυκλοφορείτε «καθαροί» και να έρθετε στο ξήλωμα του καρνάβαλου να δηλώνετε αγανακτισμένοι.

Συμβαίνει μόνο στην πολιτική σκηνή; Σκυταλοδρομία. Η μια «αρχή» παραδίδει στην άλλη. Να βγαίνει το μεροκάματο. Το τρολ, του τρολ, ω τρολ! Τόσο μεγάλη παραγωγή που είναι να απορείς με την επιβίωση, ακόμα, του καλού. Είναι να θαυμάζεις την κοινωνική συνοχή μέσω μιας σιωπηρής «ενδοσυνεννόησης» που με αντιξοότητες κατορθώνουμε… Μακάρι να μη νικηθούμε.